Eşim çocuk istemiyor

elif ceren

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
25 Ekim 2020
24
11
1
39
Merhaba, 35 yaşındayım, 10 yıllık ilişki 7 yıllık evliliğimiz var. Eşimi çok seviyorum, her konuda anlaşıyoruz. İnanılmaz anlayışlı, beni hiç sıkmayan, eğlenceli, ev işlerinde ve kariyerimi sonuna kadar destekleyen biri. Ama çocuk istemiyor :( 3 yıl önce bendeki sinyalleri görüp kendiliğinden istemediğini söyledi. Önce çok şaşırdım, sonra üzüldüm, sinirlendim neden bana bunu baştan söylemedin diye. Sonra konu çıkmaza girince daha fazla üzülmemek adına ve o dönem kendimle ilgili başka konularla ilgilenmem gerektiği için konuyu şimdilik rafa kaldıralım dedim. Artık yaşım da ilerlediği için konuyu tekrar açtım. Kendisinde bu konuda bir adım ilerleme yok maalesef. Yine üzüntü, ağlama, kavga, depresyon dolu günler geçiriyoruz. Aile terapisini düşünüyoruz ama bir yandan da bu terapiler ilişkimizi yıpratır mı diye düşünmeden edemiyorum (Bunun bazı örneklerini duydum). Bu arada maddi anlamda sıkıntımız yok, ikimizin de işleri iyi. Neden istemediğini sorduğumda içinde böyle bir istek olmadığını, iş vs. nedeniyle kendisine bile zor vakit ayırdığını, çocuk sorumluluğunu alamayacağını söylüyor. Böyle bir nedenle aile terapisine giden ve sonuç alan biri varsa deneyimlerini öğrenmek isterim. Evliliğimi bitirmek istemiyorum, çünkü aramızdaki sevgi nedeniyle böyle bir şey olursa kesinlikle pişman olacağımı düşünüyorum.
 
Böyle bir şeyi evlenmeden önce söylemeliydi. Çocuk büyük sorumluluk herkes çocuk sahibi olacak diye bir zorunluluk yok tabi ama bu düşüncesini hayat arkadaşıyla bir yola çıkmadan önce paylaşmalı insan. Kimsenin kimseye mani olma hakkı yok. Çocuk sahibi olma özgürlüğünüzü elinizden almış resmen. Eğer anne olmayı çok istiyorsanız boşanmaktan başka şansınız yok gibi. Umarım hakkınızda hayırlısı olur
 
Bence çift terapisi mantıklı, neden ilişkiniz yıpransın ki terapiye gittiniz diye? Öyle bir şey olacağını sanmıyorum. Kesinlikle çocuk istememesinin altında belki kendinin bile farkında olmadığı bir sebep yatiyordur, bunu farketmesi sağlanır belki. Bu kadar karşıysa şimdiye kadar hiç lafı geçmedi mi bu konunun, laf arasında hiç açılmadı mı? Bence oturup konuşun ben çocuk sahibi olmak istiyorum. Senin bu kadar karşı olduğunu bilmiyordum, ama seni seviyorum bu sebepten ayrilirsam üzüleceğim. Terapiye gidelim bir orta yol bulalım diye. En azından terapiyi kabul eder bence.
 
Böyle büyük bir karar tek basına alabileceği bi karar değil. Eğer böyle bi istegi varsa evlenmeden ben istemıyorum bunu şimdiden bil demeliydi. Evlendiktensonra süprizzz ben çocuk istemıyorum deme hakkı yok. Benim anne olma hakkımı keyfe kedere elimden alamaz. Sağlık sebepleri ayrı bişey. Bu konu tamamen keyfi.
İkna olmuyorsa Boşanırım öyle ciddi bir konu
 
Ben adama bu kadar yüklenilmesini doğru bulmadım, neden derseniz konu sahibesi ve eş 25 yaşından beri birlikte. 25 yaşında hayat göze daha tozpembe geliyor, kolay geliyor. Gençsin, yeni mezunsun, ailenle yaşıyorsun, aile geçindirme derdin yok hayatta fazla sorumluluk yok.

35ken durum farklı. Nasıl geçinicem derdi var, kredi ödemesi var, iş stresi var sorumluluklar üstüne biniyor.
İş yorucu oluyor, zaten iş vaktin çoğunu alıyor, spora az zaman kalıyor, ailene akşamdan akşama vakit kalıyor derken gerçekten zaman yok. Böyle bakınca adam zamanım yok diyorsa gerçekten yoktur yani, çocuğa bakmakiçin enerjim yok, sorumluluk istemiyorum diyorsa da dünyanın en büyük suçunu işliyor sayılmaz. Adam rahat seviyorsa, sorumluluk istemiyorsa, gece 3te ağlayan çocuk dinlemek istemiyorsa ben o adama burda vurun kahpeye yapamam. Yukardaki yorumları fazla acımasız buldum. 35te evlenip 2 yıl sonra fikir değiştiren bir adam olsaydı yorumum farklı olurdu çünkü yetişkin hayatı tatmış oluyor ama 25te ilişkiye başlayan biri 35te fikir değiştirdiyse bile bir şey diyemem bu kandırmak değil. 35 yaşındayken 10 yıl sonrasının garantisini verebilirsin ama 25 yaşındaki birinden 10 yıl sonrasının sözünü isteyemezsin bence.
 
Merhaba, 35 yaşındayım, 10 yıllık ilişki 7 yıllık evliliğimiz var. Eşimi çok seviyorum, her konuda anlaşıyoruz. İnanılmaz anlayışlı, beni hiç sıkmayan, eğlenceli, ev işlerinde ve kariyerimi sonuna kadar destekleyen biri. Ama çocuk istemiyor :KK43: 3 yıl önce bendeki sinyalleri görüp kendiliğinden istemediğini söyledi. Önce çok şaşırdım, sonra üzüldüm, sinirlendim neden bana bunu baştan söylemedin diye. Sonra konu çıkmaza girince daha fazla üzülmemek adına ve o dönem kendimle ilgili başka konularla ilgilenmem gerektiği için konuyu şimdilik rafa kaldıralım dedim. Artık yaşım da ilerlediği için konuyu tekrar açtım. Kendisinde bu konuda bir adım ilerleme yok maalesef. Yine üzüntü, ağlama, kavga, depresyon dolu günler geçiriyoruz. Aile terapisini düşünüyoruz ama bir yandan da bu terapiler ilişkimizi yıpratır mı diye düşünmeden edemiyorum (Bunun bazı örneklerini duydum). Bu arada maddi anlamda sıkıntımız yok, ikimizin de işleri iyi. Neden istemediğini sorduğumda içinde böyle bir istek olmadığını, iş vs. nedeniyle kendisine bile zor vakit ayırdığını, çocuk sorumluluğunu alamayacağını söylüyor. Böyle bir nedenle aile terapisine giden ve sonuç alan biri varsa deneyimlerini öğrenmek isterim. Evliliğimi bitirmek istemiyorum, çünkü aramızdaki sevgi nedeniyle böyle bir şey olursa kesinlikle pişman olacağımı düşünüyorum.
Baya zor bir konu.Bu konudaki fikri asla mi degismez?
 
Cok zor bir durum 7 yildir evlisiniz baya uzun bi sure istememis ztn artk yasinizda geldi geciyor istediniz diyede hemen olacak mi sanki
Evlenmeden once hic konusu acilmadimi bi konunun ne bileym su kadar cocugumuz olsn falan diye
Terapiye gidn neden istemedgnin altta yatan sebeplerini bulun
 
Böyle büyük bir karar tek basına alabileceği bi karar değil. Eğer böyle bi istegi varsa evlenmeden ben istemıyorum bunu şimdiden bil demeliydi. Evlendiktensonra süprizzz ben çocuk istemıyorum deme hakkı yok. Benim anne olma hakkımı keyfe kedere elimden alamaz. Sağlık sebepleri ayrı bişey. Bu konu tamamen keyfi.
İkna olmuyorsa Boşanırım öyle ciddi bir konu

Adamin evlendikten sonra da fikri degisebilir. Etraflica dusundugunde bir cocugun sorumlulugunu alamayacagina karar vermis olabilir. Her sey mumkun.
 
Adamin evlendikten sonra da fikri degisebilir. Etraflica dusundugunde bir cocugun sorumlulugunu alamayacagina karar vermis olabilir. Her sey mumkun.
Evlenmeden önce herkes kaç çocuk yapalım evlenince tarzı muhabbetlere girmiyor ki ? Konu sahibinin aklına gelmemiş olabilir. Ama eş bu kadar ciddi bir şekilde çocuk istemeyen biriyse bu bir karardır ve evlenmeden önce kesinlikle eş adayı ile paylaşılması gerekir. Ayrıca herkes tabiki anne baba olmak zorunda değil bu bir tercihtir ama paylaşılması gerekir Tekrar söylüyorum binlerce insan sağlık problemi yüzünden anne baba olamıyor. O ayrı. İyi günde kotu günde bu yüzden diyoruz. Ama keyfi bi şekilde bu kararı almak çok yanlış. Çünkü konu sahibi ne kadar istiyor görüyoruz. Tek taraflı alınmaz bu karar evlendikten sonra. Bu çok bencilce
 
Evlenmeden önce herkes kaç çocuk yapalım evlenince tarzı muhabbetlere girmiyor ki ? Konu sahibinin aklına gelmemiş olabilir. Ama eş bu kadar ciddi bir şekilde çocuk istemeyen biriyse bu bir karardır ve evlenmeden önce kesinlikle eş adayı ile paylaşılması gerekir. Ayrıca herkes tabiki anne baba olmak zorunda değil bu bir tercihtir ama paylaşılması gerekir Tekrar söylüyorum binlerce insan sağlık problemi yüzünden anne baba olamıyor. O ayrı. İyi günde kotu günde bu yüzden diyoruz. Ama keyfi bi şekilde bu kararı almak çok yanlış. Çünkü konu sahibi ne kadar istiyor görüyoruz. Tek taraflı alınmaz bu karar evlendikten sonra. Bu çok bencilce

Hic de bencilce degil. Zaman .ok gibi. Bu zamanda cocuk mu dunyaya getirilir? Akilli adammis.
 
Sonuç alan biri var mı demişsin ben varım 🙋🏼‍♀️
benim de eşim istemiyodu ama hep söylüyodu sonradan duymadım yani ben ameliyat geçirdim ve tek yumurtalığımı kaybettim o zaman dank etti ve artık istiyorum istemiyorsan boşanalım dedim kavga, kıyamet, depresyon eşime söylediğim tek bişey vardı bir gün anne olamazsam seni asla affetmem dedim anne olmak her kadının hayalidir ve biz en sonunda psikologa gitmeyi denedik ben telefonda konuştum bana senin gelmene gerek yok normal şeyler istiyo ve bekliyosun eşin gelsin dedi çoookkk faydasını gördük bi kere neden istemediğini bulduk ve bunu aşmasını sağladık istiyorum hazırım dediğinde de artık korunmayı bıraktık ve hamile olduğumu öğrendiğinde üzülecek diye çok korkmuştum ama çok sevindi psikologumuz hamile olduğumu öğrenip aradığında telefonda ağlaşmıştık böyle bir mutlulukta onun payı gerçekten fazlaydı allah bin kere razı olsun, sen eğer gerçekten istiyorsan yardım alın yaşın 35 ve geç kalma lütfen mutlaka sen de kararsızsan zamana bırakın
 
O istemiyor, siz istiyorsunuz.
Büyük bir anlaşmazlık bu, ikinizden biri bu isteğinden feragat etmediği sürece evlilik yürümez.
Yürüse bile hayatında hep pişmanlık yaşanabilir.
Onunki ya da sizinki doğru demiyorum, bu insanın tüm hayatını etkileyecek bir karar ve baskıyla ikinizden birinin arzusundan vazgeçmesi ise çok büyük haksızlık değil mi...
 
Back
X