aynı soru benim kafamda da var. Sanırım biz bebeğe hazırlanamıyoruz, bebek bizi kendine hazırlıyor. Şu an için vardığım sonuç bu oldu benim.Merhaba arkadaşlar,dert değil tabi ki.
Fikirlerinize ihtiyacım var. Eşim evliliğimizin başından beri bebek istiyordu, Bende evliliğimiz oturunca çocuk sahibi olursak daha iyi şartlarda bakabileceğimizi söyledim. ikna oldu korunmaya devam ettim 4 yıl geçti üzerinden ben çalışmıyorum. Eşimde asgari ücretin 2 katını alıyor.şükür öyle aman aman bir hayatımız yok ama kendi yağımızda kavrulup gidiyoruz. Eşim tekrar çocuk istediğini söylemeye başladı bende istiyorum ama bir korku var içimde sürekli zihnim ertelemek istiyor. Sizce insan bebek için kendiniz hazır hisseder mi benimle aynı durumu yaşayan oldu mu yapıp da pişman olan
Asla tam olarak hazır olmuyorsun hep Bi acaba oluyor hep Bi tedirginlik yapabilir miyim, yetermiyim, ya herşey zor olursa, ya bakamazsam diye gidiyor bu liste ilk çocukta da böyle 2.de de aynı hisler oluyor dogduktan sonra da devam ediyor iyi Bi annemiyim dogru yetiştiriyormuyum diye gidiyor yani böyle olması da çok dogal sonuçta bir insan dünyaya getirip büyütüyorsun büyük bir sorumlulukMerhaba arkadaşlar,dert değil tabi ki.
Fikirlerinize ihtiyacım var. Eşim evliliğimizin başından beri bebek istiyordu, Bende evliliğimiz oturunca çocuk sahibi olursak daha iyi şartlarda bakabileceğimizi söyledim. ikna oldu korunmaya devam ettim 4 yıl geçti üzerinden ben çalışmıyorum. Eşimde asgari ücretin 2 katını alıyor.şükür öyle aman aman bir hayatımız yok ama kendi yağımızda kavrulup gidiyoruz. Eşim tekrar çocuk istediğini söylemeye başladı bende istiyorum ama bir korku var içimde sürekli zihnim ertelemek istiyor. Sizce insan bebek için kendiniz hazır hisseder mi benimle aynı durumu yaşayan oldu mu yapıp da pişman olan
Nasıl hazır hissedersiniz gece saat başı alarm kurun kalkın yataktan 20 dakika bekleyin sonra evi güzelce temizleyin daha sonra yumurta un ne varsa yere boca edin tüm mutfak eşyalarını yere dökün ardından toplayın bunu günde 3-4 kez yapın,arada ağlayan bebek sesi açıp sinirleriniz bozulana kadar dinleyinMerhaba arkadaşlar,dert değil tabi ki.
Fikirlerinize ihtiyacım var. Eşim evliliğimizin başından beri bebek istiyordu, Bende evliliğimiz oturunca çocuk sahibi olursak daha iyi şartlarda bakabileceğimizi söyledim. ikna oldu korunmaya devam ettim 4 yıl geçti üzerinden ben çalışmıyorum. Eşimde asgari ücretin 2 katını alıyor.şükür öyle aman aman bir hayatımız yok ama kendi yağımızda kavrulup gidiyoruz. Eşim tekrar çocuk istediğini söylemeye başladı bende istiyorum ama bir korku var içimde sürekli zihnim ertelemek istiyor. Sizce insan bebek için kendiniz hazır hisseder mi benimle aynı durumu yaşayan oldu mu yapıp da pişman olan
Allah iyiliginizi versin kahkaha attim resmen
Travmalardan Nasıl kurtuldunuz?Çocuk isteyip istememekten ziyade ikinci çocuktan sonra ben şunu fark ettim. Anne olmadan önce her insan kesinlikle eğer ki geçmişinde çocukluktan kalma, anne ya da babası ile alakalı herhangi bir travma yaşamışsa bunları çözmeli.
Annemin pek çok davranışını hoş bulmazken anne olduğumda kendimi kontrol altında tutmadığım zamanlar içimden annemin çıktığını fark ediyordum. Bundan aşırı derecede rahatsız olduğum için annem ile ilgili olan ya da babam ile ilgili olan çocukluk travmalarımın etkisinden kurtulmam gerektiğini anladım.
Öncelikle kendinizi tanıyın. Eğer sabırsız bir insansanız ya da kaygılı biriyseniz bunu mutlaka halledin ve yardım alın. Çocuk hiç bilmediğiniz yönlerinizi ortaya çıkaracak. Çocuktan sonra yeni bir siz olacak. Maddi manevi hazırlık bir yana psikolojik olarak hazır olmak çok ama çok önemli.
Psikolojik olarak kendinizi iyi hissediyorsanız çocuk yapın. Bunun çok önemli olduğunu kimse bana söylememişti.
Hatırlıyorum sizin konunuzu bana çok benziyordu hislerinizAynı hislerleyim. Hatta böyle 2 konumda var buradamutlaka okuyun oradaki fikirler çok iyi geldi bana.
Maddi manevi her şey tamam. Evliliğimiz belli bir yılı aştı. Biz istiyoruz ama içimdeki o hissi atamıyorum. Şuan korunmuyoruz ama sanki hamile kalsam sevinmez üzülürmüşüm gibi bir his. Korkuyorum hayatım değişecek diye acaba erken mi diyorum. Bir taraftan da çocuklu arkadaşlarımı görünce gözlerimi bebekten alamama, rüyalarımda anne olduğumu görme ve atamadığım bir Özlem. Çok garip bir ikilemdeyim. Hayır olsun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?