cok doluyum arkadaslar, ben almanyada dogdum buyudum ve 2 sene once istanbula gelin olarak geldim.. 7,5 aylik hamileyim esimden yana cok dertliyim cok sorumsuz bunlarin altinda ilgisizlik yatiyor bana vaktini cok az ayiriyor ikimizinde beklentileri farkli olduguna inaniyorum cunku aramizda 12 yas farki var.. kendime hep sunu soruyorum ne hatasi yapiyorum duzeltmeye calisiyorum kendimi, buralara geldim kendi vatanimda olsa alismadigim noktalar oluyor bi yerde tikaniyorum.. cevrem yok .. butun gun evin icinde onu bekliyorum gelincede biseyler yapmak istiyorum , bunlarida göremiyorum.. ona bunlari paylasirim dert yanarim en fazla 1 ay boyunca ayak uydurmaya calisir ve daha sonra yine eskiye doneriz bunaliyorum artik bu gebeligimde bile zorla bisey aldiririm zorla yalvar yakar bi yere gideriz.. hep kendim bebegimin hazirligini yapiyorum, bunlarda bana cok koyuyor agrima zoruma gidiyor naapcami bilmiyorum elim kolum bagli , bi yerden sonrada onunlan konusasim bile gelmiyor cunku biliyorum bi ise yaramicagini, kimseylede bisey paylasamiyorum dokulemiyorum cok zor bi durum.. düsüncelerinizi lütfen benimle paylasin.