eşim evine çok bağlıdır hiç dışarı aramaz gitmez kötü alışkanlıkları yoktur ev işlerine yardım eder çocuğun bakımına yemeğe yardım eder AMAAAAAAAAAAAAAA
sanki yaptığı yardımları içinden geldiği için değil yapmak zorunda olduğu için yapıyor bazen sıkıldığını dile getiriyor.üzülüyorum.sorun bu değil tabi akşam 6 gibi işten gelir ben daha erken gelirim yemeğimizi yeriz masadan toparlar sonra gider tv karşısında herzamanki koltuğuna uzanır yorgunum der öyle tv izler sonra uyur orda 9 gibi uyanır bi şeyler atıştırır tv izler müdahele etmesem hayatından çok menmun e uyuduğu için gecede geç uyur ben erken uyurum o da ayrı dert
evlenmeden önce kıpır kıpır hiç durmayan bir tiptim işten geldiğimde bile hiç dinlenme gereği duymam içimde bi enerji var ama o enerjimi eşimden dolayı git gide kaybediyorum onun gibi olmaya çalışyorum yani gün boyu evde oturup tv izlesek aralarda beslensek bana mısın demez.yani dışarı çıkmak istediğimden değil ama evin içinde bi enerji yok hareketlilik yok öyle kendi kendime çocukla oyunlar oynuyorum kitap dergi okuyorum evle ilgileniyorum ama sıkılıyorum eşim yokmuş gibi sanki.evde gelenimiz gidenimiz de yok eş dost akraba yok çok sıkılıyorum hayatımda bir o bir oğlum var o da öyle pasif davranınca iyce sıkılıyorum artık ümidim oğlum o büyüdükçe onun renkli cıvıl cıvıl hayatında ben de nasibimi alırım diyorum
bazende evde bir şey bozulur onu yapana kadar aylar geçer,bi şey istersin mesela tamire gidecek bi şey vardır her zaman bir bahane olur üşenir gitmez.2 günde bir saçını yıkasın duşunu alsın isterim ama ben dediğiimde dayattığımda alır duşunu yoksa haftada bir yıkanır olay biter.bir giydiği gömleği ben farkedip yıkamasam kirli kirli bir hafta giyer yakanın kiri çıkmaz artık.
bu tavırlarından ve içinde bulunduğum ruh durumundan dolayı cinselliğe karşı da çok isteksizim artık.kendime de pek bakmıyorum çünkü nasıl göründüğümle de pek ilgilenmiyor sanki.
sanki eşim mecuburi görevlerini yerine getiren ruhsuz biri gibi
ne yapmalıyım onu nasıl değiştirmeliyim bilmiyorum
sanki yaptığı yardımları içinden geldiği için değil yapmak zorunda olduğu için yapıyor bazen sıkıldığını dile getiriyor.üzülüyorum.sorun bu değil tabi akşam 6 gibi işten gelir ben daha erken gelirim yemeğimizi yeriz masadan toparlar sonra gider tv karşısında herzamanki koltuğuna uzanır yorgunum der öyle tv izler sonra uyur orda 9 gibi uyanır bi şeyler atıştırır tv izler müdahele etmesem hayatından çok menmun e uyuduğu için gecede geç uyur ben erken uyurum o da ayrı dert
evlenmeden önce kıpır kıpır hiç durmayan bir tiptim işten geldiğimde bile hiç dinlenme gereği duymam içimde bi enerji var ama o enerjimi eşimden dolayı git gide kaybediyorum onun gibi olmaya çalışyorum yani gün boyu evde oturup tv izlesek aralarda beslensek bana mısın demez.yani dışarı çıkmak istediğimden değil ama evin içinde bi enerji yok hareketlilik yok öyle kendi kendime çocukla oyunlar oynuyorum kitap dergi okuyorum evle ilgileniyorum ama sıkılıyorum eşim yokmuş gibi sanki.evde gelenimiz gidenimiz de yok eş dost akraba yok çok sıkılıyorum hayatımda bir o bir oğlum var o da öyle pasif davranınca iyce sıkılıyorum artık ümidim oğlum o büyüdükçe onun renkli cıvıl cıvıl hayatında ben de nasibimi alırım diyorum
bazende evde bir şey bozulur onu yapana kadar aylar geçer,bi şey istersin mesela tamire gidecek bi şey vardır her zaman bir bahane olur üşenir gitmez.2 günde bir saçını yıkasın duşunu alsın isterim ama ben dediğiimde dayattığımda alır duşunu yoksa haftada bir yıkanır olay biter.bir giydiği gömleği ben farkedip yıkamasam kirli kirli bir hafta giyer yakanın kiri çıkmaz artık.
bu tavırlarından ve içinde bulunduğum ruh durumundan dolayı cinselliğe karşı da çok isteksizim artık.kendime de pek bakmıyorum çünkü nasıl göründüğümle de pek ilgilenmiyor sanki.
sanki eşim mecuburi görevlerini yerine getiren ruhsuz biri gibi
ne yapmalıyım onu nasıl değiştirmeliyim bilmiyorum