iyi geceler hepinize kızlar. devamlı takip ediyorum ama hiç yazmamıstım. suan öyle akla ihtiyacım var ki..
4 ay oldu evleneli.. evlendigimizden beri sürekli kavga ediyoruz. eşim cok fazla baskın. asla hatasını kabullenmez ve hep benım alttan almamı bekler. bu zamana kadar nişanlılık dönemimiz de dahil hep ilişkiyi kurtaran taraf ben oldum. ama evlendikten sonra bir de aile durumu cıktı ortaya. evlenmeden önce telefonda bile dogru dürüst konusmazken şimdi ''ailemle tartısırsan haksız bile olsan umrumda olmaz'' dedi bana. ben elimden geldigince ailesine saygımı eksik etmiyorum. uzak mesafelerdeyiz ama yine de elimden geleni yapıyorum. ben kapalı olmadıgım halde kayınpederim devamlı bana başörtü hediye alıyor. başında göreyim cok yakısıyor vs vs. gönlü olsun diye bi başıma tutup hemen çıkarıyorum sonrasında da eşim bana vay efendim babama saygısızlık ediyorsun diyor. bu arada eşim de kapanmamı istemiyor ama ailesine çok değer veriyor. tamam bu normal tabii ki değer vericek ama bana baskı yapınca ben de ailesini sevdigim halde bi inatlasma oluyor yapacagım şeyleri bile içimden gelerek yapmıyorum. bigün kayınpederim bize kalmaya geldi başka şehirde işi vardı, eve dönerken bize ugradı evimizi görmek için. resmen bana hizmetçi gibi davrandı eşim onun yanında..
en cok zoruma giden konu da, kayınpederim bize geldiğinde namaz kılmak için namazlık ve tesbih istedi. ben de cıkardım ona götürdüm. onun bavulunda zaten varmıs namazlık ve tesbih ve ben götürdüğümde coktan cıkarmıstı kendininkileri. benim getirdiğimi de kullanmadı. resmen beni denedi evde var mı diye.. öyle zoruma gitti ki odama gittim gözlerim doldu..
bu konuyu da eşime açtım, bu olayı benım değil senin konusman lazım, uygun bi dille anlat onlara, ben byleyim, beni böyle kabul ettiler dedim. tamam dedi.. kapadık bu konuyu..
sadede geleyim. 2 gün önce babası aradı, bu arada annesi telefonla konusmaz hiç devamlı babası arar. gece 12 civarı falandı.. eşim konustu ve en son bana verdi. ben de öyle bi anda olunca çekindim ''ufff'' diyerek aldım telefonu.. normal şekilde konustum. telefonnu kapattım bana etmedigi hakaret küfür kalmadı.. begenmiyosan defol git bile dedi. önce ''ne var uf dediysem'' falan desem de sonrasında özür dahi diledim.. 2gün benimle konusmadı.
ben yemekler falan hazırladım yedirdim. film açtım izledik birlikte sırnaştım falan. sucum olmadıgı halde.. bidaha yapmicam de dedi bana.. tamam dedim. bana para vermesi gerekiyordu bankaya indik bbiraz hava alalım diye. yolda yine açıldı konu ''hep aileme saygısızsın'' falan diye.. sonra benim kredi kartı borcum vardı çok cüzzi bi rakam.. evlenmeden önceye ait. ben onu bile ödicem dedi. ne alakaysa artık.. ben de yeter artık cok üstüme geliyosun cocuk gibisin falan dedim.. daha siteye girmeden ben gidiyorum evden dedi.. hala saçmalıyosun dedim.
aldı ufak sırt cantasına bikaç eşya evden gitti. ufacık bişi olsa ben sesimi yükseltsem günlerce benle konusmuyor, cocuk gibi trip atıyor bana. bir de her kavga ettiğimizde annemi arayıp ona şikayet ediyor ''ona akıl verin '' vs vs diye. bu cok sinirimi bozuyor. annemin zaten kendi sorunları var ben ona yansıtmamaya calısırken onun bunu yapması : ((( gittikten sonra yine aramıs onu alın götürün evden diye. yoksa o varken ben eve gitmicem diye.. annem de yeter artık. senin bu yaptıgın ne demiş normalde annem taraf tutmaz kim haklıysa onu söyler.. senin evi terketmen cok sacma falan demiş. o da annem sert cıkınca o zaman ben avukata vericem aldıgı eşyaları kamyonlar götürürsünüz falan demiş.. ben de evimi bırakmadım kızlar. ona mesaj cektim ben evimdeyim diye isteyen gider ama yazık ediyosun dedim.. gitmek istiyorum ve gidiyorum yazıp yollamıs cevaben..
bu arada biz cok aşık olarak evlendik.. özellikle o, öyle aşıktı ki.. ne oldu böyle anlamıyorum.. ve bunu yapan adam gayet iyi bi konumu olan ve 30lu yaslarında bi adam.. cahil desem cahil değil, tecrübesiz desem değil. anlam veremiyorum artık kafayı yicem..
4 ay oldu evleneli.. evlendigimizden beri sürekli kavga ediyoruz. eşim cok fazla baskın. asla hatasını kabullenmez ve hep benım alttan almamı bekler. bu zamana kadar nişanlılık dönemimiz de dahil hep ilişkiyi kurtaran taraf ben oldum. ama evlendikten sonra bir de aile durumu cıktı ortaya. evlenmeden önce telefonda bile dogru dürüst konusmazken şimdi ''ailemle tartısırsan haksız bile olsan umrumda olmaz'' dedi bana. ben elimden geldigince ailesine saygımı eksik etmiyorum. uzak mesafelerdeyiz ama yine de elimden geleni yapıyorum. ben kapalı olmadıgım halde kayınpederim devamlı bana başörtü hediye alıyor. başında göreyim cok yakısıyor vs vs. gönlü olsun diye bi başıma tutup hemen çıkarıyorum sonrasında da eşim bana vay efendim babama saygısızlık ediyorsun diyor. bu arada eşim de kapanmamı istemiyor ama ailesine çok değer veriyor. tamam bu normal tabii ki değer vericek ama bana baskı yapınca ben de ailesini sevdigim halde bi inatlasma oluyor yapacagım şeyleri bile içimden gelerek yapmıyorum. bigün kayınpederim bize kalmaya geldi başka şehirde işi vardı, eve dönerken bize ugradı evimizi görmek için. resmen bana hizmetçi gibi davrandı eşim onun yanında..
en cok zoruma giden konu da, kayınpederim bize geldiğinde namaz kılmak için namazlık ve tesbih istedi. ben de cıkardım ona götürdüm. onun bavulunda zaten varmıs namazlık ve tesbih ve ben götürdüğümde coktan cıkarmıstı kendininkileri. benim getirdiğimi de kullanmadı. resmen beni denedi evde var mı diye.. öyle zoruma gitti ki odama gittim gözlerim doldu..
bu konuyu da eşime açtım, bu olayı benım değil senin konusman lazım, uygun bi dille anlat onlara, ben byleyim, beni böyle kabul ettiler dedim. tamam dedi.. kapadık bu konuyu..
sadede geleyim. 2 gün önce babası aradı, bu arada annesi telefonla konusmaz hiç devamlı babası arar. gece 12 civarı falandı.. eşim konustu ve en son bana verdi. ben de öyle bi anda olunca çekindim ''ufff'' diyerek aldım telefonu.. normal şekilde konustum. telefonnu kapattım bana etmedigi hakaret küfür kalmadı.. begenmiyosan defol git bile dedi. önce ''ne var uf dediysem'' falan desem de sonrasında özür dahi diledim.. 2gün benimle konusmadı.
ben yemekler falan hazırladım yedirdim. film açtım izledik birlikte sırnaştım falan. sucum olmadıgı halde.. bidaha yapmicam de dedi bana.. tamam dedim. bana para vermesi gerekiyordu bankaya indik bbiraz hava alalım diye. yolda yine açıldı konu ''hep aileme saygısızsın'' falan diye.. sonra benim kredi kartı borcum vardı çok cüzzi bi rakam.. evlenmeden önceye ait. ben onu bile ödicem dedi. ne alakaysa artık.. ben de yeter artık cok üstüme geliyosun cocuk gibisin falan dedim.. daha siteye girmeden ben gidiyorum evden dedi.. hala saçmalıyosun dedim.
aldı ufak sırt cantasına bikaç eşya evden gitti. ufacık bişi olsa ben sesimi yükseltsem günlerce benle konusmuyor, cocuk gibi trip atıyor bana. bir de her kavga ettiğimizde annemi arayıp ona şikayet ediyor ''ona akıl verin '' vs vs diye. bu cok sinirimi bozuyor. annemin zaten kendi sorunları var ben ona yansıtmamaya calısırken onun bunu yapması : ((( gittikten sonra yine aramıs onu alın götürün evden diye. yoksa o varken ben eve gitmicem diye.. annem de yeter artık. senin bu yaptıgın ne demiş normalde annem taraf tutmaz kim haklıysa onu söyler.. senin evi terketmen cok sacma falan demiş. o da annem sert cıkınca o zaman ben avukata vericem aldıgı eşyaları kamyonlar götürürsünüz falan demiş.. ben de evimi bırakmadım kızlar. ona mesaj cektim ben evimdeyim diye isteyen gider ama yazık ediyosun dedim.. gitmek istiyorum ve gidiyorum yazıp yollamıs cevaben..
bu arada biz cok aşık olarak evlendik.. özellikle o, öyle aşıktı ki.. ne oldu böyle anlamıyorum.. ve bunu yapan adam gayet iyi bi konumu olan ve 30lu yaslarında bi adam.. cahil desem cahil değil, tecrübesiz desem değil. anlam veremiyorum artık kafayı yicem..