Çok üzgünüm ama çok bencil bir adamla evlisinMerhabalar iki gündür sinirim bozuk ağlıyorum.
Eşimin bekarken almış olduğu bir arabası var. Benimse yok maalesef, çünkü meslekte yeni sayılırım.
Eşimin iş yeri İstanbul şartlarına rağmen yürüme mesafesinde benim öyle değil. Bir başka şehirde çalışıyorum, her zamanki servisimiz bu sene yok. Diğer kurumun servisiyle anlaştık ve fazla ücrete rağmen kabul ettim. Eşimse bana pazarlık yap diye akıl verdi. Servisimiz başlamadı, 1 haftadır işe aktarmalarla, bir kısmını da yürüyerek gidiyorum. Öğle sıcağında yürümek nasıldır bilirsiniz. Ben nazlı dayanıksız biri değilim ama “eş” olmak eşini düşünmek değil midir. Cidden her şey herkes etrafında, olmasa bile İstanbul’da ulaşım seçeneği fazla. Arabaya ihtiyacı yok, garajda öylece yatıyor araba. Bana bırakın arabasını vermeyi teklif etmeyi “ailen sana da bir araba alsın yaaaa” dedi. (ailem asgari ücretle geçiniyor). Onun yerine vermek istemese bile “biraz daha idare et aşkım, senin de olur sen de alırsın” deseydi. Neden ailemi karıştırıyor zoruma gidiyor. Tamam erkekler arabasını sever, vermek istemez vs ama seven erkek böyle davranır mıydı. Ailem ne alaka.Nolur sen haksızsın deyin de yüreğim soğusun biraz..
Yok artık, eşiniz haklı falan değil, evlilik eş olmak bu değil. Bu adama güvenilmez.Merhabalar iki gündür sinirim bozuk ağlıyorum.
Eşimin bekarken almış olduğu bir arabası var. Benimse yok maalesef, çünkü meslekte yeni sayılırım.
Eşimin iş yeri İstanbul şartlarına rağmen yürüme mesafesinde benim öyle değil. Bir başka şehirde çalışıyorum, her zamanki servisimiz bu sene yok. Diğer kurumun servisiyle anlaştık ve fazla ücrete rağmen kabul ettim. Eşimse bana pazarlık yap diye akıl verdi. Servisimiz başlamadı, 1 haftadır işe aktarmalarla, bir kısmını da yürüyerek gidiyorum. Öğle sıcağında yürümek nasıldır bilirsiniz. Ben nazlı dayanıksız biri değilim ama “eş” olmak eşini düşünmek değil midir. Cidden her şey herkes etrafında, olmasa bile İstanbul’da ulaşım seçeneği fazla. Arabaya ihtiyacı yok, garajda öylece yatıyor araba. Bana bırakın arabasını vermeyi teklif etmeyi “ailen sana da bir araba alsın yaaaa” dedi. (ailem asgari ücretle geçiniyor). Onun yerine vermek istemese bile “biraz daha idare et aşkım, senin de olur sen de alırsın” deseydi. Neden ailemi karıştırıyor zoruma gidiyor. Tamam erkekler arabasını sever, vermek istemez vs ama seven erkek böyle davranır mıydı. Ailem ne alaka.Nolur sen haksızsın deyin de yüreğim soğusun biraz..
ben de bencil diyeceğim de az kalacak. ne zamandır evlisiniz? bu kadar basit bir konuda bencillik eden kişi ilerde çok daha önemli konularda sizi yarı yolda bırakmaz mı?Merhabalar iki gündür sinirim bozuk ağlıyorum.
Eşimin bekarken almış olduğu bir arabası var. Benimse yok maalesef, çünkü meslekte yeni sayılırım.
Eşimin iş yeri İstanbul şartlarına rağmen yürüme mesafesinde benim öyle değil. Bir başka şehirde çalışıyorum, her zamanki servisimiz bu sene yok. Diğer kurumun servisiyle anlaştık ve fazla ücrete rağmen kabul ettim. Eşimse bana pazarlık yap diye akıl verdi. Servisimiz başlamadı, 1 haftadır işe aktarmalarla, bir kısmını da yürüyerek gidiyorum. Ben nazlı dayanıksız biri değilim ama “eş” olmak eşini düşünmek değil midir. Cidden her şey herkes etrafında, olmasa bile İstanbul’da ulaşım seçeneği fazla. Arabaya ihtiyacı yok, garajda öylece yatıyor araba. Bana bırakın arabasını vermeyi teklif etmeyi “ailen sana da bir araba alsın yaaaa” dedi. (ailem asgari ücretle geçiniyor). Onun yerine vermek istemese bile “biraz daha idare et aşkım, senin de olur sen de alırsın” deseydi. Neden ailemi karıştırıyor zoruma gidiyor. Tamam erkekler arabasını sever, vermek istemez vs ama seven erkek böyle davranır mıydı. Ailem ne alaka.Nolur sen haksızsın deyin de yüreğim soğusun biraz..
Ben de bu tavrından ötürü o aracı bana ait hissetmiyorum, ödünç istemiştim aslında….Kendisi bekarken araba aldığı için size araba almak istemiyor. Arabayı ortak malınızmış gibi görmüyor. Ben evlenirken getirdim sen de babanın evinden getirseydin düşüncesinde olduğu için babanlar alsın demiş. Çok çirkin bir tavır gerçekten.
Merhabalar iki gündür sinirim bozuk ağlıyorum.
Eşimin bekarken almış olduğu bir arabası var. Benimse yok maalesef, çünkü meslekte yeni sayılırım.
Eşimin iş yeri İstanbul şartlarına rağmen yürüme mesafesinde benim öyle değil. Bir başka şehirde çalışıyorum, her zamanki servisimiz bu sene yok. Diğer kurumun servisiyle anlaştık ve fazla ücrete rağmen kabul ettim. Eşimse bana pazarlık yap diye akıl verdi. Servisimiz başlamadı, 1 haftadır işe aktarmalarla, bir kısmını da yürüyerek gidiyorum. Ben nazlı dayanıksız biri değilim ama “eş” olmak eşini düşünmek değil midir. Cidden her şey herkes etrafında, olmasa bile İstanbul’da ulaşım seçeneği fazla. Arabaya ihtiyacı yok, garajda öylece yatıyor araba. Bana bırakın arabasını vermeyi teklif etmeyi “ailen sana da bir araba alsın yaaaa” dedi. (ailem asgari ücretle geçiniyor). Onun yerine vermek istemese bile “biraz daha idare et aşkım, senin de olur sen de alırsın” deseydi. Neden ailemi karıştırıyor zoruma gidiyor. Tamam erkekler arabasını sever, vermek istemez vs ama seven erkek böyle davranır mıydı. Ailem ne alaka.Nolur sen haksızsın deyin de yüreğim soğusun biraz..
Not: aracına zarar vermeyeceğimi bilir, yıllardır aktif şoförlüğüm var.
Ama böyle olmamalı. Evlendiyseniz o artık ikinizin arabası çünkü bir hayatı paylaşıyorsunuz siz bir ailesiniz. Bunu hissettirmemesi çok kırıcı çok bencilceBen de kesinlikle o aracı bana ait hissetmiyorum, ödünç istemiştim aslında….
Ödünç nedir yahu o sizin de arabanız bunu kafasına kakma vakti gelmiş bu kadar gururlu olmayın ne ödüncü.Ben de bu tavrından ötürü o aracı bana ait hissetmiyorum, ödünç istemiştim aslında….
Bu tavırları yüzünden onun aldığı hiçbir şeyi kendime ait hissetmiyorum, bir keresinde diğer kiraya verdiği evini çok fena su basmıştı, uğraştık gittik baktık ama ev için üzülemedim. Bana ait hissetmiyorum çünkü. Sonra da bana kızıyor umursamazsın diyor.Sende araba al derken? Arabayı ortak görmüyor mu? İyi madem siz de yemeği kendinize kadar yapın, annene söyle de sana yemek yapsın diyin.
Evlilikte sen ben olmaz.Merhabalar iki gündür sinirim bozuk ağlıyorum.
Eşimin bekarken almış olduğu bir arabası var. Benimse yok maalesef, çünkü meslekte yeni sayılırım.
Eşimin iş yeri İstanbul şartlarına rağmen yürüme mesafesinde benim öyle değil. Bir başka şehirde çalışıyorum, her zamanki servisimiz bu sene yok. Diğer kurumun servisiyle anlaştık ve fazla ücrete rağmen kabul ettim. Eşimse bana pazarlık yap diye akıl verdi. Servisimiz başlamadı, 1 haftadır işe aktarmalarla, bir kısmını da yürüyerek gidiyorum. Ben nazlı dayanıksız biri değilim ama “eş” olmak eşini düşünmek değil midir. Cidden her şey herkes etrafında, olmasa bile İstanbul’da ulaşım seçeneği fazla. Arabaya ihtiyacı yok, garajda öylece yatıyor araba. Bana bırakın arabasını vermeyi teklif etmeyi “ailen sana da bir araba alsın yaaaa” dedi. (ailem asgari ücretle geçiniyor). Onun yerine vermek istemese bile “biraz daha idare et aşkım, senin de olur sen de alırsın” deseydi. Neden ailemi karıştırıyor zoruma gidiyor. Tamam erkekler arabasını sever, vermek istemez vs ama seven erkek böyle davranır mıydı. Ailem ne alaka.Nolur sen haksızsın deyin de yüreğim soğusun biraz..
Not: aracına zarar vermeyeceğimi bilir, yıllardır aktif şoförlüğüm var.
Eşiniz aile olmayı ev arkadaşlığı sanıyor galiba. Ne demek arabasını ödünç istemek falan, araba ortak. Özür dilerim ama aynı yatağa girerken aileyiz, eşiz konu maddiyata gelince mi değiliz?Bu tavırları yüzünden onun aldığı hiçbir şeyi kendime ait hissetmiyorum, bir keresinde diğer kiraya verdiği evini çok fena su basmıştı, uğraştık gittik baktık ama ev için üzülemedim. Bana ait hissetmiyorum çünkü. Sonra da bana kızıyor umursamazsın diyor.