Arada bir egosunu oksuyacaksin,sonra da istedigini yaptiracaksin
evet ne hayatlar var ,kötümsenicek bi olayın içinde yaşamıyorum allahtan,ama şu sakin kalma olayını bi başarabilsem bi parlamasam anlık,,hiçbişey olmıycak
iş işten geçince kalpler kırılınca bişeylerin farkına varıyoruz neden hep böyle olur sankii
seninki tam recep ivedik..Agresif,kompleksli,özünde kedi gibi uysal
hehe en sevdiğim tarafıda o zaten,ensesine vur lokmasını al
pestilim çıkıyo zaten gelipte masaj yapsa ölürmüü
..saygı korkuyla oluşturulmaz eşiniz önce bunu anlasın ondan sonra gerisi gelir zaten.
hakılısın öğrenmesi gerek,ama belki gerçekten saygıyla korkuyu birbirine karıştırıyordur,anladığım kadarıyla saygısız olduğumu söylüyo çoğunlukla çünkü:26:ve benden korkman gerek diyobazı erkekleri elime odun alıp dövesim geliyor ya
herşey ben diyo,ben üstün olmalıyım diyo,erkektir direktir tamam ama,nihayetinde babam değilsin eşimsin,ben senden korkmak istemiyorum diyorum,ama korkuyorum senden diyince bazen hoşuna gidiyo,ne biliyim azcık hanım hanımcık görmek istiyo beni herhalde hani hööyytt diyince tamam bey yapma korkuyorum diyen biri olmamı bekliyoheraldeneyse bugün hiçbi konuda anlaşmazık çıkmadı hayret"
ama çıkmıycağı anlamına gelmiyoya,hergün yeni bigün,keşke hep böyle gitse
hakılısın öğrenmesi gerek,ama belki gerçekten saygıyla korkuyu birbirine karıştırıyordur,anladığım kadarıyla saygısız olduğumu söylüyo çoğunlukla çünkü:26:ve benden korkman gerek diyobazı erkekleri elime odun alıp dövesim geliyor ya
herşey ben diyo,ben üstün olmalıyım diyo,erkektir direktir tamam ama,nihayetinde babam değilsin eşimsin,ben senden korkmak istemiyorum diyorum,ama korkuyorum senden diyince bazen hoşuna gidiyo,ne biliyim azcık hanım hanımcık görmek istiyo beni herhalde hani hööyytt diyince tamam bey yapma korkuyorum diyen biri olmamı bekliyoheraldeneyse bugün hiçbi konuda anlaşmazık çıkmadı hayret"ama çıkmıycağı anlamına gelmiyoya,hergün yeni bigün,keşke hep böyle gitsecanım ya,varya inanki kendimden birini görmek şaşırttı beniyani sakin kafayla düşününce,acaba diyodum benim gibi eşine böyle davranan varmıdır,veya herkez hanım hanımcık eşine boyunmu eğiyo hiç kavgaları buyüzden çıkan aileler yokmudur diye düşünür dururum,ama aynı sendede beni gördüm bukadar olur,,bu yapımızda var şuan bizim,nasıl olurda değiştirmeye çalışıyo beni anlamıyorum,bas bas bağırıyorlar insanları siz değiştiremezsiniz,kendileri isterse değişirler diye ama yok,erkekler bunu kabul etmiyo işte,
şimdide her kavgada,sen yalancısın diyo bana,ilk çocuğu doğurunca değişicem demiştin,değişmedin,,2.doğsun değişicem dedin ama hala aynısın der durur,ama kafası almıyomu ne,kendin diyosun işte değişmedin diye,demekki değişilmiyomuş daha neyin peşindesin,olmuyo işte olmuyo
şu varki sinirlencek bişey yokken günlük yaşantımız 4*4lük desem yeridir,bukadar olur,çok iyidir bana karşı çocuklarına karşı evde yardım etmediği iş kalmamıştır,bulaşık hariç,genelde ütüsünü bile kendi yapar
ben 23 eşim 26 yaşında 4yıllık evliyim,ve 2çocuğum var,
eşim oldum olası kendisinden neden korkmadığımı ve ona karşı saygısız davrandığımı söylüyor,sebebini açıklamak istiyorum
şöyleki ben hanım hanımcık bikadın değilimki hayatım boyuncada olmadım,yani şöyle diyim hani erkek gibi büyüdüm lafı vardırya işte öyle büyüdüm ben,böyle etek giyip süslenip püslenip topuklu
giyip dışarı çıkmışlığım olmadı evlenmeden önce hep spor giyimliydim,serttim,sinirli bi yapım vardı,böyle yaşamaktanda hiç rahatsız değildim,neyse evlenirken böyle olduğumu biliyodu ve hoşuna gidende o olmuş,harbi kızım sevdiğime bağlanırım,sevdiğimine gözü arkada
kalmazmış benle evlenirse falan filan,,şimdide gelmiş sen benden niye korkmuyosun,neden laflarıma karşılık veriyorsun,sözümü dinlemiyorsun,herşeye boyun eğmemi istiyo ne
derse eyvallah diycem sanıyo ama ben yapamam,elimde değil,hem ben diyorum sende korkmak istemiyorum,hem niye böyle bişey yapiyim,sen benim kocamsın seni seviyorum
korkmakta neyin nesi,,saygı meselesine gelince kavga anında çok sesim çıkıyo farkındayım ama elimde değil, zaten sinirli yapıya sahip olan ben,tartışırken kaldıramıycam laflar
söyleyip bile bile beni çığrımdan çıkaran eşim,bide kalkmış bana saygısız olma cevap verme bağırma diyor,,sakinleşince çok kızıyorum kendime,sus işte cevap verme desin
dursun nasılsa oda sinirle söylüyo diyorum,ama gel görki o sinirli halimde bunları düşünmek bihayli saçmalık oluyo,bikere yanlış yaptığımın farkına sonradan varıyorum pişman olan yine ben,,
eşim bide son zamanlarda iyice takmamaya başladı yani tınlamıyomuş ayağına yatıp beni çileden çıkarıyo,heleki bişey konuşucam zaman dönüp tv'ye bakması yokmu bin kez
söyledim,ben konuşurken bana bak başka bişeyle uğraşma diye,ama gıcıklaşıyo beni sinir etmek hoşunamı gidiyo anlamıyorum,,
gelelim asıl konuya,gerçekten eşimden korkmak zorundamıyım her dediğine tamam demek zorundamıyım,çok çıkmazdayım kızlaryaaen çokta çocuklar yüzünden çıkıyo tartışmalar,diyorum ben mutfaktayken en azından şunları eyle gelmesinler arkamdan,,ama yok 2 saat çocuklaramı bakıcam bide ben,diyo,ee ben 24 saat bakıyorumya,2saat baksan nolurki
bilmiyorum,anneme anlatınca erkek kısmı çocukmu bakarmış diyo,babanız hiçbirinize bakmadı ben ne zorluklarla büyüttüm sizi,siz yine rahatta bakıyosunuz çocuklara nevar sanki diyo,iyice bunalıma giriyorum..tamam haklı eşimde çalışıyo geliyo yorgundur belki,ama sonuçta sabah beraber uyanıyoruz,dinlenmiş oluyo,kahvaltı hazırlayana kadar,baksa nolur
bari bi cumartesi tatilin var,biraz çocuklarla ilgilende ayaklarımı uzatıp dinleniyim,son zamanlarda baş dönmem halsizliğim var bahar yorgunluğuymuş,bukadar hastalıkla
çocuklara bakmak ölüm geliyo diyorum,azcık dinleneyim,ama yok gidiyo arkadaşlarıyla gezmeye,neymiş sadıç olmuşta arkadaşına düğüne kadar yanında olması
gerekiyomuş,sanki daha önce bakıyodun tatil zamanında
eşimle birbirimizi çok seviyoruz,kaldıki bigün küs yatmamışızdır yatağa,onsuz nefes alamıyorum, onu bilmem ama
ben 23 eşim 26 yaşında 4yıllık evliyim,ve 2çocuğum var,
eşim oldum olası kendisinden neden korkmadığımı ve ona karşı saygısız davrandığımı söylüyor,sebebini açıklamak istiyorum
şöyleki ben hanım hanımcık bikadın değilimki hayatım boyuncada olmadım,yani şöyle diyim hani erkek gibi büyüdüm lafı vardırya işte öyle büyüdüm ben,böyle etek giyip süslenip püslenip topuklu
giyip dışarı çıkmışlığım olmadı evlenmeden önce hep spor giyimliydim,serttim,sinirli bi yapım vardı,böyle yaşamaktanda hiç rahatsız değildim,neyse evlenirken böyle olduğumu biliyodu ve hoşuna gidende o olmuş,harbi kızım sevdiğime bağlanırım,sevdiğimine gözü arkada
kalmazmış benle evlenirse falan filan,,şimdide gelmiş sen benden niye korkmuyosun,neden laflarıma karşılık veriyorsun,sözümü dinlemiyorsun,herşeye boyun eğmemi istiyo ne
derse eyvallah diycem sanıyo ama ben yapamam,elimde değil,hem ben diyorum sende korkmak istemiyorum,hem niye böyle bişey yapiyim,sen benim kocamsın seni seviyorum
korkmakta neyin nesi,,saygı meselesine gelince kavga anında çok sesim çıkıyo farkındayım ama elimde değil, zaten sinirli yapıya sahip olan ben,tartışırken kaldıramıycam laflar
söyleyip bile bile beni çığrımdan çıkaran eşim,bide kalkmış bana saygısız olma cevap verme bağırma diyor,,sakinleşince çok kızıyorum kendime,sus işte cevap verme desin
dursun nasılsa oda sinirle söylüyo diyorum,ama gel görki o sinirli halimde bunları düşünmek bihayli saçmalık oluyo,bikere yanlış yaptığımın farkına sonradan varıyorum pişman olan yine ben,,
eşim bide son zamanlarda iyice takmamaya başladı yani tınlamıyomuş ayağına yatıp beni çileden çıkarıyo,heleki bişey konuşucam zaman dönüp tv'ye bakması yokmu bin kez
söyledim,ben konuşurken bana bak başka bişeyle uğraşma diye,ama gıcıklaşıyo beni sinir etmek hoşunamı gidiyo anlamıyorum,,
gelelim asıl konuya,gerçekten eşimden korkmak zorundamıyım her dediğine tamam demek zorundamıyım,çok çıkmazdayım kızlaryaa
bilmiyorum,anneme anlatınca erkek kısmı çocukmu bakarmış diyo,babanız hiçbirinize bakmadı ben ne zorluklarla büyüttüm sizi,siz yine rahatta bakıyosunuz çocuklara nevar sanki diyo,iyice bunalıma giriyorum..tamam haklı eşimde çalışıyo geliyo yorgundur belki,ama sonuçta sabah beraber uyanıyoruz,dinlenmiş oluyo,kahvaltı hazırlayana kadar,baksa nolur
bari bi cumartesi tatilin var,biraz çocuklarla ilgilende ayaklarımı uzatıp dinleniyim,son zamanlarda baş dönmem halsizliğim var bahar yorgunluğuymuş,bukadar hastalıkla
çocuklara bakmak ölüm geliyo diyorum,azcık dinleneyim,ama yok gidiyo arkadaşlarıyla gezmeye,neymiş sadıç olmuşta arkadaşına düğüne kadar yanında olması
gerekiyomuş,sanki daha önce bakıyodun tatil zamanında
eşimle birbirimizi çok seviyoruz,kaldıki bigün küs yatmamışızdır yatağa,onsuz nefes alamıyorum, onu bilmem ama
birbirimize ne kadar benziyoruz tahmin edemezsin..
tek farkımız ben daha yeni evliyim, ve fazlasıyla baskın karakterim :) hiçbir yorum yapamıycam çünkü kelin ilacı olsa
