ilginize teşekkür ederim kızlar.2007 den beri bu foruma üyeyim. buranın yeri çok farklı bende. sığınacak bir liman gibi. kimseye açamadığım şeyleri çoğu zaan burada yazdım. hiç tanımadıım görmediğim insanlar gerekk hayatımdaki çoğu insandan daha yakın oldu burada.
şimdi eskiden açtığım konulara bakıyorum da ne kadar çocuksu çoğu ne kadar önemsizmiş.
evet eşimi pis olarak niteelendirebiliyorum.ki sigara içmesine ragmen fırçalamıyor dişlerini. eminim o beni karşısında öyle görmek istemezdi.dağınıklığı da aşırı derecede zaten. evde yaptığım temizlik 2 gün gitmez bile ki ben bir günümü harcıyorum.ben de onunla ynı saatlerde çalışıp eve geliyorum...
benim ona yaptığım biçok uyarı sağlığı için de önemli.kendisi bu yaşta 110 kilo.tanıştığımızda ise 88 idi. ne yemesine dikkat eder buna ragmen ne bir spor yapar.işyerinden arkadasların eşine bakıyorum. biraz kilo alsalar diyete girenler yürüyüş yapanlar...eşim gibisini görmedim. bu psikoloji ile rol yapmaktan o kadar yoruldum ki.insanlara imrenmekten yoruldum.
ama tatlım sen çok çabuk pes etmişsin.. biraz sabır sebat. her erkek dağınıktır, benim eşim de dağınıktır. artık anlaşma yaptık sadece tek bir odayı dağıtıyor, eşyalarını oraya döküyor, salonum da böylece toplu kalıyor.
kendini evin temizliği için çok yıpratma derim, hele bir de çalışıyorsan. ev ertesi güne yine kirlenir ama yıpranan senin tamiri olmaz bir daha.
eşinin ne gibi kirinden şikayetçisin mesela? sadece kilo mu sorun?
ben de salonu kapadım zaten. ona ayrı bir oda verdim kıyafetleri için orası zaten her daim savaş alanı gibi. ama evin heryerini dağıtıyor.gece geç yatıyor. dediğim gibi kola şişesini bittikten sonra asla çöpe atmaz. halının üzerinde devrilmiş şekildedir. sabah kakınca öyle bulurum oturma odasını.kol saatini mutfak masanına ya da tazgaha çıkarır. 1000 defa uyardım.
kişisel temizliğine kesinlikle dikkat etmiyor.diş fırçalamaz. tırnak uzatır. sık banyo yapmaz.
dağınıklığı o kadar ki bi keresinde araba anahtarını kaybetti. bir keresinde de 2 hafta önce o sabah işe geç gidecekti. ben de haliyle kapıyı kilitleyip çıktım ondan önce. sonra ben işe gidince beni aradı ve o dağınıklığının arasında ( her eşyası ayrı biyerde atılı olduğundan) kendi anahtarını evin içinde bulmadı ve kitli kaldı. ben de işyerinden çıkamazdım ki izin alabilecek bile olsam çıkmazdım çok sinirlendim çünkü. ve çilingir çağırıp dışarı çıkmak zorunda kaldı.
belki boşanmak için yeterli görülmeyebilir bu sebepler kimilerine göre ama şimdi bu insan bir ocugun sorumluluğunu alabilir mi...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?