• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşim ve ailem arasında kaldım

  • Konu Sahibi Konu Sahibi R0S3
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi

R0S3

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
18 Haziran 2025
3
-1
1
29
Merhabalar,
Kendi içimde yaşadığım ve düşünmekten çok sıkıntılara girdiğim en büyük derdim ailem ve eşim arasında sıkışıp kalmam. Ben ailemle yurtdışında yaşıyordum, eşimle Türkiye’de evlendik ve yurtdışına yanıma taşındı. İkimiz de tanıştığımızda yeni üniversiteden mezun olmuştuk. Ailemin durumu iyi diyebilirim ve büyük bahçeli evimiz var. Babam bize yardımcı olabilmek için bahçeye 1+1 küçük bir ev yaptı ve bize para biriktirip ev alana kadar orada kalmamıza izin verdi, kira vermeden. Eşim en baştan beri aileme yaklaşımı hep soğuk oldu, bu yüzden ailemle eşim arasında her zaman bir soğukluk oldu. Benim ailemdeki herkes birbirine çok bağlıdır; yani herkes birbirine yardımcı olur, vakit geçirir, beraber sohbet eder, muhabbet eder, yemek yer. Bu tür şeyler çok sevilir, ama eşim hiç sevmez.

Biz eşimle 2021 yılında evlendik ve 2 tane düğünümüz oldu. Düğünün biri eşimin ailesi yaptı, diğeri de benim kendi ailem yaptı. Her iki düğünde de ben ağladım, eşimle kavga ettik, hatta balayında da sürekli kavga ettik. Eşimle sürekli onun aileme olan nefreti yüzünden kavga ettik. İkimiz de çalışıyoruz ve evlendikten 1 yıl sonra bir ev aldık beraber. Bu aldığımız evi ben ve ailem çok beğendik diye eşim orada kalmak istemedi, çok büyük sorunlar çıkardı ve bana hep "Senin ve ailenin istediği evde ben kalmam" dedi. O yüzden 3 yıl daha ailemin yanında kalmaya devam ettik.

Eşim bana sürekli ailem hakkında kötü şeyler der ama ben aldırmam, alıştım. Bazen kızar, sustururum, bazen o söyler söyler ben seslenmem, o da anlar kızdığımı ve susar. Geçen hafta, ben ve 2 erkek kardeşim işten eve geldiğimizde evde otururken eşim de işten geç geldi ve beni aradı, "Arabayı nereye park edeyim?" diye. Ben de bir şeyler söyledim, sonra bana "Kim dedi sana onu?" diyip güldü. Ben de "Babam söylemişti" dedim. O da, "Baban dediyse yalandır o" dedi. Eşim ve erkek kardeşim bunu duyunca çok sinirlendi ve eşime, "Hadi lan oradan" diyip durdu. Eşim de, "Benimle düzgün konuş" diyip eve girdi ve ortam çok gerildi. Eşim ve kardeşim kavga etti. Birbirlerinin boğazına yapışıp sonra yumruk attılar. Kardeşim daha güçlü olduğu için eşim çok zayıf, eşimin yüzüne yumruk vurunca dudağını yardı ve baya kötü oldu, hastaneye gittik, dikiş atıldı.

Eşim çok sinirliydi ve beni annem aramıştı hastanedeyken. Eşim telefonu alıp annemle konuşurken anneme, "Senin oğlun benim hayatımdan çıktı, ne ölüme ne ölüsüne" gibi şeyler dedi. Hatta "Tazminat davası açacağım" gibi şeyler diyip sonra şaka yaptı ve annemle babam çok sinirlendi. Babam da zaten çok kırılmış, "Ben ne zaman yalan söylemişim?" diye.

Bu arada babam bize çok yardım etti, biz babam sayesinde 2 ev aldık ve babam inşaat ustası olduğundan 2. evimizi de bizim istediğimiz şekilde yapıyor. Ev bitti sayılır ve planlanan gibi olmuş olsaydı Ekim veya Kasım gibi biz kendi evimize taşınmış olacaktık ama şimdi eşim bana baskı yapıyor, "2 hafta içinde hallolsun, ev taşınacağız" diye. Şu an benim annem ve babam Türkiye’de ve Eylül’e kadar gelmeyecekler. Sadece ben, eşim ve kardeşlerim kalıyoruz. Kardeşlerimden biri de zaten engelli. Eşim beni tehdit ediyor, "O eve girersen, kardeşlerinle muhatap olursan ben giderim, benim kanım senin de eline bulaşmış olur" diyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Eşimin baskısı, ailemden sürekli beni uzaklaştırmaya çalışması beni çok yıprattı.

Ailem de eşimi çok sevmez. Annem, sürekli eşimle sorun yaşasak hep, "Ondan sana eş olmaz, o seninle sırf buraya gelebilmek için evlendi, seven adam eşine ve eşinin ailesine böyle davranmaz" gibi şeyler diyip annem de beni çok üzüyor. Ben eşimi gerçekten çok seviyorum, onun da beni çok sevdiğini biliyorum ama çok yıprandım. 1 haftadır kardeşlerimle konuşmuyorum, hemen yan taraftalar, içim gidiyor...
 
Merhabalar,
Kendi içimde yaşadığım ve düşünmekten çok sıkıntılara girdiğim en büyük derdim ailem ve eşim arasında sıkışıp kalmam. Ben ailemle yurtdışında yaşıyordum, eşimle Türkiye’de evlendik ve yurtdışına yanıma taşındı. İkimiz de tanıştığımızda yeni üniversiteden mezun olmuştuk. Ailemin durumu iyi diyebilirim ve büyük bahçeli evimiz var. Babam bize yardımcı olabilmek için bahçeye 1+1 küçük bir ev yaptı ve bize para biriktirip ev alana kadar orada kalmamıza izin verdi, kira vermeden. Eşim en baştan beri aileme yaklaşımı hep soğuk oldu, bu yüzden ailemle eşim arasında her zaman bir soğukluk oldu. Benim ailemdeki herkes birbirine çok bağlıdır; yani herkes birbirine yardımcı olur, vakit geçirir, beraber sohbet eder, muhabbet eder, yemek yer. Bu tür şeyler çok sevilir, ama eşim hiç sevmez.

Biz eşimle 2021 yılında evlendik ve 2 tane düğünümüz oldu. Düğünün biri eşimin ailesi yaptı, diğeri de benim kendi ailem yaptı. Her iki düğünde de ben ağladım, eşimle kavga ettik, hatta balayında da sürekli kavga ettik. Eşimle sürekli onun aileme olan nefreti yüzünden kavga ettik. İkimiz de çalışıyoruz ve evlendikten 1 yıl sonra bir ev aldık beraber. Bu aldığımız evi ben ve ailem çok beğendik diye eşim orada kalmak istemedi, çok büyük sorunlar çıkardı ve bana hep "Senin ve ailenin istediği evde ben kalmam" dedi. O yüzden 3 yıl daha ailemin yanında kalmaya devam ettik.

Eşim bana sürekli ailem hakkında kötü şeyler der ama ben aldırmam, alıştım. Bazen kızar, sustururum, bazen o söyler söyler ben seslenmem, o da anlar kızdığımı ve susar. Geçen hafta, ben ve 2 erkek kardeşim işten eve geldiğimizde evde otururken eşim de işten geç geldi ve beni aradı, "Arabayı nereye park edeyim?" diye. Ben de bir şeyler söyledim, sonra bana "Kim dedi sana onu?" diyip güldü. Ben de "Babam söylemişti" dedim. O da, "Baban dediyse yalandır o" dedi. Eşim ve erkek kardeşim bunu duyunca çok sinirlendi ve eşime, "Hadi lan oradan" diyip durdu. Eşim de, "Benimle düzgün konuş" diyip eve girdi ve ortam çok gerildi. Eşim ve kardeşim kavga etti. Birbirlerinin boğazına yapışıp sonra yumruk attılar. Kardeşim daha güçlü olduğu için eşim çok zayıf, eşimin yüzüne yumruk vurunca dudağını yardı ve baya kötü oldu, hastaneye gittik, dikiş atıldı.

Eşim çok sinirliydi ve beni annem aramıştı hastanedeyken. Eşim telefonu alıp annemle konuşurken anneme, "Senin oğlun benim hayatımdan çıktı, ne ölüme ne ölüsüne" gibi şeyler dedi. Hatta "Tazminat davası açacağım" gibi şeyler diyip sonra şaka yaptı ve annemle babam çok sinirlendi. Babam da zaten çok kırılmış, "Ben ne zaman yalan söylemişim?" diye.

Bu arada babam bize çok yardım etti, biz babam sayesinde 2 ev aldık ve babam inşaat ustası olduğundan 2. evimizi de bizim istediğimiz şekilde yapıyor. Ev bitti sayılır ve planlanan gibi olmuş olsaydı Ekim veya Kasım gibi biz kendi evimize taşınmış olacaktık ama şimdi eşim bana baskı yapıyor, "2 hafta içinde hallolsun, ev taşınacağız" diye. Şu an benim annem ve babam Türkiye’de ve Eylül’e kadar gelmeyecekler. Sadece ben, eşim ve kardeşlerim kalıyoruz. Kardeşlerimden biri de zaten engelli. Eşim beni tehdit ediyor, "O eve girersen, kardeşlerinle muhatap olursan ben giderim, benim kanım senin de eline bulaşmış olur" diyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Eşimin baskısı, ailemden sürekli beni uzaklaştırmaya çalışması beni çok yıprattı.

Ailem de eşimi çok sevmez. Annem, sürekli eşimle sorun yaşasak hep, "Ondan sana eş olmaz, o seninle sırf buraya gelebilmek için evlendi, seven adam eşine ve eşinin ailesine böyle davranmaz" gibi şeyler diyip annem de beni çok üzüyor. Ben eşimi gerçekten çok seviyorum, onun da beni çok sevdiğini biliyorum ama çok yıprandım. 1 haftadır kardeşlerimle konuşmuyorum, hemen yan taraftalar, içim gidiyor...
Siz onu seviyor olabilirsiniz ama esiniz en çok kendini seviyor .Ailenizden uzaklaşın yalnızca ona bağlı olun istiyor ama bunu yaparken ailenizin verdiği imkanları sonuna kadar kullanacak kadar da sinsi uyanık ,üzgünüm ama yanlış tercih kötü sonuçlar doğurur ve doğurmuşta
 
Merhabalar,
Kendi içimde yaşadığım ve düşünmekten çok sıkıntılara girdiğim en büyük derdim ailem ve eşim arasında sıkışıp kalmam. Ben ailemle yurtdışında yaşıyordum, eşimle Türkiye’de evlendik ve yurtdışına yanıma taşındı. İkimiz de tanıştığımızda yeni üniversiteden mezun olmuştuk. Ailemin durumu iyi diyebilirim ve büyük bahçeli evimiz var. Babam bize yardımcı olabilmek için bahçeye 1+1 küçük bir ev yaptı ve bize para biriktirip ev alana kadar orada kalmamıza izin verdi, kira vermeden. Eşim en baştan beri aileme yaklaşımı hep soğuk oldu, bu yüzden ailemle eşim arasında her zaman bir soğukluk oldu. Benim ailemdeki herkes birbirine çok bağlıdır; yani herkes birbirine yardımcı olur, vakit geçirir, beraber sohbet eder, muhabbet eder, yemek yer. Bu tür şeyler çok sevilir, ama eşim hiç sevmez.

Biz eşimle 2021 yılında evlendik ve 2 tane düğünümüz oldu. Düğünün biri eşimin ailesi yaptı, diğeri de benim kendi ailem yaptı. Her iki düğünde de ben ağladım, eşimle kavga ettik, hatta balayında da sürekli kavga ettik. Eşimle sürekli onun aileme olan nefreti yüzünden kavga ettik. İkimiz de çalışıyoruz ve evlendikten 1 yıl sonra bir ev aldık beraber. Bu aldığımız evi ben ve ailem çok beğendik diye eşim orada kalmak istemedi, çok büyük sorunlar çıkardı ve bana hep "Senin ve ailenin istediği evde ben kalmam" dedi. O yüzden 3 yıl daha ailemin yanında kalmaya devam ettik.

Eşim bana sürekli ailem hakkında kötü şeyler der ama ben aldırmam, alıştım. Bazen kızar, sustururum, bazen o söyler söyler ben seslenmem, o da anlar kızdığımı ve susar. Geçen hafta, ben ve 2 erkek kardeşim işten eve geldiğimizde evde otururken eşim de işten geç geldi ve beni aradı, "Arabayı nereye park edeyim?" diye. Ben de bir şeyler söyledim, sonra bana "Kim dedi sana onu?" diyip güldü. Ben de "Babam söylemişti" dedim. O da, "Baban dediyse yalandır o" dedi. Eşim ve erkek kardeşim bunu duyunca çok sinirlendi ve eşime, "Hadi lan oradan" diyip durdu. Eşim de, "Benimle düzgün konuş" diyip eve girdi ve ortam çok gerildi. Eşim ve kardeşim kavga etti. Birbirlerinin boğazına yapışıp sonra yumruk attılar. Kardeşim daha güçlü olduğu için eşim çok zayıf, eşimin yüzüne yumruk vurunca dudağını yardı ve baya kötü oldu, hastaneye gittik, dikiş atıldı.

Eşim çok sinirliydi ve beni annem aramıştı hastanedeyken. Eşim telefonu alıp annemle konuşurken anneme, "Senin oğlun benim hayatımdan çıktı, ne ölüme ne ölüsüne" gibi şeyler dedi. Hatta "Tazminat davası açacağım" gibi şeyler diyip sonra şaka yaptı ve annemle babam çok sinirlendi. Babam da zaten çok kırılmış, "Ben ne zaman yalan söylemişim?" diye.

Bu arada babam bize çok yardım etti, biz babam sayesinde 2 ev aldık ve babam inşaat ustası olduğundan 2. evimizi de bizim istediğimiz şekilde yapıyor. Ev bitti sayılır ve planlanan gibi olmuş olsaydı Ekim veya Kasım gibi biz kendi evimize taşınmış olacaktık ama şimdi eşim bana baskı yapıyor, "2 hafta içinde hallolsun, ev taşınacağız" diye. Şu an benim annem ve babam Türkiye’de ve Eylül’e kadar gelmeyecekler. Sadece ben, eşim ve kardeşlerim kalıyoruz. Kardeşlerimden biri de zaten engelli. Eşim beni tehdit ediyor, "O eve girersen, kardeşlerinle muhatap olursan ben giderim, benim kanım senin de eline bulaşmış olur" diyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Eşimin baskısı, ailemden sürekli beni uzaklaştırmaya çalışması beni çok yıprattı.

Ailem de eşimi çok sevmez. Annem, sürekli eşimle sorun yaşasak hep, "Ondan sana eş olmaz, o seninle sırf buraya gelebilmek için evlendi, seven adam eşine ve eşinin ailesine böyle davranmaz" gibi şeyler diyip annem de beni çok üzüyor. Ben eşimi gerçekten çok seviyorum, onun da beni çok sevdiğini biliyorum ama çok yıprandım. 1 haftadır kardeşlerimle konuşmuyorum, hemen yan taraftalar, içim gidiyor...
Canım benim arada kalman çok kötü ama kalmak zorunda da değilsin. Durumları bu raddeye getiren eşinin özgüvensizlipi ve aşağılık kompleksi olmuş. Senin ailene karşı duyduğu şey nefret değil kıskançlık. Kendi ailesinin yapmadığı veya yapamadığı şeyleri senin ailen yapınca yedirememiş çok belli bu. Ama böyle bi tribe gireceğine oda ailenin bi Ferdi gibi davransa tüm bunlar zaten yaşanmazdı. Sen eşine ailenle ilgili konuşmasını bir an önce yasaklasan iyi olur. Bana kalsa şutla derim ama çok seviyorum diyorsun. O zaman ailene ayrı zaman ayıracaksın ona ayrı. Ayrıca kardeşlerinle neden konuşmuyorsun ki senin aile dinamiğine müdahale edemez eşin.
 
Kardeşinizin ellerine sağlık, annenizde haklı. Ailenizin beğendiği evde kalmayıp, onların evinde kalmasıda bi acayip. Babanızın yerinde olsam sizin için parmağımı oynatmam daha. Nankörlük, saygısızlık diz boyu. Böyle bi adamı nasıl çok sevebiliyorsunuz biraz anlatabilir misiniz? Eşiniz sizi sevmiyor çünkü.
 
Eşiniz o kadar delikanlıysa beğenmediği ailenin maddi , manevi desteğinden çıksın evini kendi yapsın kendi taşısın. Ondan sonra yorum yapsın. Düğünleri aileler yapsın , evi kayınpeder yapsın muhtemelen maddi destek de vardır . Kendisi ne katmış en baştan da beğenmiyor
O kadar saçma bir durum ki ,konu sahibi hariç herkes bu filmin sonunu biliyor .Eşine duyduğu büyük aşk için ailesini silen kadın eşinin onu yalnızlaştırdığını anlayamaz ve aldatmayla birlikte tüm hayatı tepetaklak olur .....
 
Hayır yani neden bu denli bu kadar saygısızlığa nasıl göz yumuyorsunuz anlamıyorum yaa bu sevgi değil gerçekten bu bambaşka bişey benim aileme bu denli davranacak da o kadar şeye rağmen hemde …adamın alnını karışlarım beee yerin dibine batsın sevgisi derim ziktirsin gitsin yani denyo ya bak ya
 
Eşinizin sizi sevdiği falan yok ahanda buraya yazıyorum anneniz haklı ve anneler her zaman haklıdır babanıza yalancı diyen bir adamın neresini seviyorsunuz Allah aşkına babanız aileniz size ne kadar çok maddi manevi destek vermişler nanköre bak tek tekmeye bakar tamam eşin yeri ayrı ailenin yeri ayrıdır ama buradaki durum eşinizin sizin ailenize sürekli düşmanlık beslemesi maalesef eş dediğin kayın aileye saygılı olacak eşini üzmeyecek
 
Bu adamin sizi seven hali buysa sevmeyen hâlinden sizi koruması için yüce Allahtan merhamet dileyin bence.

Nesini çok seviyorsunuz. Embesil gibi davranıyor olmasını mı yoksa önce efelenip sonra dayak yemesini mi?

Resmen yurtdışına kapak atmak için kafalamıs sizi siz hala beni seviyor diyorsunuz.

Adam deccalin teki. Evinize bomba gibi düşmüş
Dirlik düzen bırakmamış.

Birinden okkalı bi beddua mı aldınız ne yaptınız? Böyle bir musibete insan hayatı boyunca ya 1 kere rastlar ya da hiç rastlamaz.

Allahtan size akıl fikir vermesi için dua ederdim ama olmayacak duaya amin demek istemiyorum. Verecek olsaydı şimdiye kadar verirdi zaten.
 
Back
X