- Konu Sahibi herseyguzelolacak
- #1
Merhabalar arkadaşlar ,
Ben aranıza yeni katıldım. Uzun zamandır yazılarınızı okuyorum aslında. Sıkıntılarınıza destek olup fikirleriniz ile birbirlerinize yardım edişinize hayranım.Her zaman bakış açısı çok önemlidir diye düşünüyorum. İşte benim tıkandığım sadece kendim olarak baktığım bir kaç konu var.
Yaklaşık 5 aydır evliyim. Evliliğimizin ilk günleri eşim çalışmıyordu sağolsun bir çok konuda bana yardımcı oluyordu. Birbirmize vakit ayırıyor, film izliyor , yemek yapıyor , konuşacak birşeyler bulabiliyorduk.İlerleyen dönemde eşim işe başladı. Bu arada sorumsuzlukları ,umursamazlıkları fazlasıyla attı.Söylediği herşey de kavga eder olmuştuk. O akşam eve gelip sanki birşey olmamış gibi davrandıkça ben konuşmamaya , ilgilenmemeye başladım. Hoşlanmadığım erkek arkadaşları ile daha sık görüşmeye başladı. Evet bu adamlar benimle evlenmeden öncede vardı, hep vardı . Özellikle bir arkadaşı ile karı-koca gibiler. Sabah gözünü açıyor onunla buluşuyor , her yerde yanında taşıyor. Her gece abartısız ya mesaj yada birkaç konuşma oluyor.Koloni halinde çoğalmış durumdalar. Öyle ki benden olmayacak saatlerde yanlarına gitmek için izin istiyor. Uyarmaktan tepki göstermekten sıkıldım.Kıskanıyor musun diye tepki gösteriyor. Bazen tepem toptan atıyor BENİMLE EVLİSİN onunla değil diye aptalca tepkilerde bulunuyorum. Kendimi bu konuda kontrol edemiyorum. Bir büyük problem de akşam eve geliyor hemen ya tv yada bilgisayar. Oh valla herşeygüzelolacak yemekle mi uğraşır temizlik mi yok ütü mü o mu bu mu .. bende çalışıyorum. Yapmıyorum işte protesto ediyorum. Çok sıkıldım boğuluyorumm bunalıyorummmm. Evin içinde kendimle alakalı hobiler buldum bende onlara sardım . Bu gidişle sonumuz hiç iyi olmayacak.
Ben aranıza yeni katıldım. Uzun zamandır yazılarınızı okuyorum aslında. Sıkıntılarınıza destek olup fikirleriniz ile birbirlerinize yardım edişinize hayranım.Her zaman bakış açısı çok önemlidir diye düşünüyorum. İşte benim tıkandığım sadece kendim olarak baktığım bir kaç konu var.
Yaklaşık 5 aydır evliyim. Evliliğimizin ilk günleri eşim çalışmıyordu sağolsun bir çok konuda bana yardımcı oluyordu. Birbirmize vakit ayırıyor, film izliyor , yemek yapıyor , konuşacak birşeyler bulabiliyorduk.İlerleyen dönemde eşim işe başladı. Bu arada sorumsuzlukları ,umursamazlıkları fazlasıyla attı.Söylediği herşey de kavga eder olmuştuk. O akşam eve gelip sanki birşey olmamış gibi davrandıkça ben konuşmamaya , ilgilenmemeye başladım. Hoşlanmadığım erkek arkadaşları ile daha sık görüşmeye başladı. Evet bu adamlar benimle evlenmeden öncede vardı, hep vardı . Özellikle bir arkadaşı ile karı-koca gibiler. Sabah gözünü açıyor onunla buluşuyor , her yerde yanında taşıyor. Her gece abartısız ya mesaj yada birkaç konuşma oluyor.Koloni halinde çoğalmış durumdalar. Öyle ki benden olmayacak saatlerde yanlarına gitmek için izin istiyor. Uyarmaktan tepki göstermekten sıkıldım.Kıskanıyor musun diye tepki gösteriyor. Bazen tepem toptan atıyor BENİMLE EVLİSİN onunla değil diye aptalca tepkilerde bulunuyorum. Kendimi bu konuda kontrol edemiyorum. Bir büyük problem de akşam eve geliyor hemen ya tv yada bilgisayar. Oh valla herşeygüzelolacak yemekle mi uğraşır temizlik mi yok ütü mü o mu bu mu .. bende çalışıyorum. Yapmıyorum işte protesto ediyorum. Çok sıkıldım boğuluyorumm bunalıyorummmm. Evin içinde kendimle alakalı hobiler buldum bende onlara sardım . Bu gidişle sonumuz hiç iyi olmayacak.