dün gece olanları anlatmak istiyorum sizlere. akşam çıkar çıkmaz eve geçtim baktım eşim gene bilgisayar başında, ışığı bile açmamış (normalde sinir olur karanlığa anneleri görmesin diye açmadı sanırım, izin aldığını bile söylememiş onlara). ben geldim der demez hoş geldin dedi ve kızarak gene konuşmaya başladı. evet bakalım düşündün mü ne karar verdin dedi, annen de beni aramadı dedi, arama demiştin, biz de konuştuk annemle dedim, anlattım dedim sana hak veriyor, kızım artık sözle değil hareketle göstermelisin eşin haklı diyor, bir de beraber doktora gideceğiz dedim. coştu birden ne doktoru ne alaka, hayır dedim önce konuşmak istiyorum, ailene de istesen de istemesen de gideceğim merak etme dedim. bundan sonra da düğünlere gelmeyeceksin dedi, hayır dedim geleceğim ...sonra neyse dedi sinirliyim, ben yemek hazırladım onu yedi, duş aldım vs yerime geçer geçmez gene konuşmaya başladı. ben artık karar vericem, bana aynı şeyleri yaşatacaksın, gene doktor deyip beni oyalayacaksın,annene de çok kızgınım seni hiç uyarmıyor, şimdi mi ben haklı oldum, annem şimdi öğrendi de ondan dedim, eskisini bilmiyordu ki. habire bizden çocuk istiyordu ne çocuğu deyip durdu, bilmiyordu durumu, kimsenin çocuk beklentisi yok zaten şimdi, ben de sana bir kere bile dedim mi çocuk yapalım diye dedim...annemle annesinin durumunun farkındaymış eliyle zıt işareti yaptı, kalp kırıklığı yaşıyormuş annesi (burda çok kızdım ama kendimi tuttum, kv anneme ağzına geleni sayan muhatap almayan insan kalp kırıklığı yaşayan da o valla ne güzel ,namaz abdestliymiş yalan söyleyecek hali yok, bunu kullanıyorlar ya sinir oluyorum benim annem de namaz kılar söylemez bile)...
sonra bana muhtaç mı hissediyorsun dedi, yoo dedim niye muhtaç hissedeyim ki? başkaları ne der etraf hakkımda ne düşünür mü diyorsun hayır dedim insanlar umrumda değil, peki benim hakkındaki düşüncelerin ne dedi duyguların...seni sevmesem işten koşa koşa gelmez yemeğini düşünmezdim dedim...normalde iş çıkışı yürüyüş yapar gezerim 20-20:30 arası eve gelirim bak 19 da evdeyim 1 haftadır dedim.o önemli değil ya takma falan dedi, sonra wc ye girdi. çıkınca bak dedim seni seviyorum düzeltelim...hemen böyle sarılarak olmaz sakın yapma dedi kızdı.
bundan sonra ne olursa aklımda hep aynı şeyler olacak kazındı bir kere ne yaparsan yap değişmez dedi.sen kafanda bitirmişsin ki, bana güvenmiyorsun ki dedim. sonra ağlamaya başladım içeri geçip, yanına çağırdı, sen dedim kendine güvenilmeme duygusunu yaşadın mı şu anda yaşıyorum ve emin ol çok kötü dedim. kendime kızıyorum kendi salaklığıma...
anlamadım söylediklerini dedim. tekrar sordu elalem ne der diye mi düşünüyorsun hayır dedim. neyse konuşmam cesaretini kırıyorsa susarım dedi ve birden tv deki filme yorum yapmaya başladı , banane diyorsun dimi dedi. bende normal konuştum falan çay içtim biraz bilgisayara kedilerime bakayım dedim. bak dedi filmdeki kadının da köpeği var, bende istiyorum çok iyi anlıyorlar sıkıntını dost oluyorlar dedim ben güvenmem falan...
neyse dedi ben bir karar vereyim artık, saygılı olacaksın dimi evet dedim. ha bir de bu arada sen tabi annemlere gitmedin, haklı olduğum halde niye gideyim özür dileyeyim diyorsun dedi ,bu kısmı artık ağzından mı kaçırdı bilmiyorum, asla bu cümleyi söylemezdi normalde...
ben uyudum sonra,şimdi de işteyim.
eşin kesinlikle haklıKızlar merhaba, bir önceki konumda eşimle boşanma aşamasında olduğumuzu yazmıştım. Konu kv bazlı görünse de eşim ısrarla konunun benle alakalı olduğunu söylüyor. Şöyle ki; eşimle evleneli 5 sene oldu ve ilk zamanlar iş hayatında da evlilik hayatında da toydum. Mesela işyerinde herkesi çok iyi sanardım samimi olurdum sonra niyetlerinin kötü olduğunu anlayınca kendimi çekerdim, yani onlar gibi yüzlerine gülüp arkadan konuşup gemimi yürütmezdim. Aile ve arkadaş çevresinde de öyle. Doğrucu davuttum yani...bunun sonuçlarını az çok anlarsınız etrafınızda kimse kalmıyor, sadece çekirdek aile ve arkadaşlar.
Evlendikten sonra da kv nin sürekli baskıları yüzünden (her şeyin içinde olması, doğru söylese bile sürekli eşimin üstünden müdahale etmeye çalışması, aşırı nazlı olması, pohpoh beklemesi, eşimin aile içimizi ona anlatması, çok yakın olmamızdan ötürü sürekli gidip-gelme beklentileri vs ) derken sorunlar daha da arttı ve kv ile tartıştık sonrasında da ben barışmak için bir atakta bulunmadım. Çünkü çok kızgındım, kv nin hayatıma müdahalesi, eşimin soğukluğu, iş ve aile sorunları derken iyice kafayı yedim ve ilaç kullanmaya başladım...Her şey üst üste geldi, yani sudan çıkmış balığa dönmüştüm.
Eşim istek ve taleplerini açık açık söyleyen biri değil, ailesi de öyle. Benim için aile çok önemlidir der mesela, bunun ardından kv nin çok önemli olması, asla kırılmaması, ilişkilerin düzgün gitmesi vs talepleri var. Eşim her açıdan mükemmel birini istiyor açıkçası. zaten aramızda çok yaş farkı var (13) ve kendisi aşırı mükemmeliyetçi biri. Evlenmeden önce çok peşimde koşması, ilk yıllarda bir dediğimi iki etmemesi, beni kırmaması derken ben bana karşı bu kadar öfke biriktirdiğini anlamamıştım...
Şu an eşim ya kendini değiştir, ya birbirimizi üzmeyelim bitirelim modunda...Kendini değiştir dediği sosyal,aile ilişkileri iyi olan, herkesle iyi olan, neşeli bir insan istiyormuş. (yani bu aynı zamanda kv nin de istediği gelin oluyor) akrabalar gelsin gitsin, tüm düğünlere gidilsin, annesi ile iyi olalım....ikimizin bir şeyler yapması yetmiyor artık ona...
peki sizler nasılsınız ? özellikle çalışan bayanlar, aile arkadaş ilişkileriniz çok mu iyi? herkesi idare ediyor musunuz ?
fikirlerinize ihtiyacım var...
agzının içine bakar resmen
inan öyle degil bak evlilik emek ister herkezin bir beklentisi varAnacigim agzina iyi seyettmis mi diye bakar.......
evilikte bir noktadan sonra zaten birlikte bişeler yapılmaz
eşle dostla akrabayla yapılır
ve kv ahhh iyi olsa onlada yapılır ama nerde iyi kv nadir var malesef
inan öyle degil bak evlilik emek ister herkezin bir beklentisi var
evlilikte onlar karsılanınca mutluluk gelir
Tesekkurler canim☺Helal olsun sana kız
Çok ilginç yahu. Cidden haklısınız, madem kocamla takılmayacağım, ailesiyle takılacağım ya da arkadaşlarıyla, evlenmem kendi ailemle kendi arkadaşlarımla takılırım bana ne, ne uğraşayım dimi? Çok ilginç insanlar ve çok ilginç evlilik anlayışları var maalesef. Ben kocamla rahat rahat ömür boyu takılayım diye evlendim şahsen.O zaman niye evleniyoruz? Madem esle bisey yapilmaz? Bekar takilalim? Olmaz mi? Herkes kendi akrabasiyla biseyler yapar
Çok ilginç yahu. Cidden haklısınız, madem kocamla takılmayacağım, ailesiyle takılacağım ya da arkadaşlarıyla, evlenmem kendi ailemle kendi arkadaşlarımla takılırım bana ne, ne uğraşayım dimi? Çok ilginç insanlar ve çok ilginç evlilik anlayışları var maalesef. Ben kocamla rahat rahat ömür boyu takılayım diye evlendim şahsen.
eşin kesinlikle haklı
dogrucu davut bir noktadan sonra sıkar
sus biraz ve
gelinip gidilme misafir cagrılma olayı cok önemli insna akrabalarını cagırmalı
eşini bir nevi gurulandırmalı bak sen böyle yaparsan o sana nasıl davranır
seni dahada el üstünde tutar agzının içine bakar resmen
onun yası büyük kadın kıymetini bilir[
Karı koca çalışıyoruz küçük kızımız var.kreşten al, yemek hazırla ye iç onunla ilgilen.ev topla yat.hafta içi misafir mümkün değil.4 hafta sonu onda da ne eve misafir gelecek diye hazırlıkla uğraşmak istiyorum ne tatil gün başkasını rahatsız etmek istiyorum.tabi hiç gitmiyor değiliz ya da gelmiyor değiller.ama hiçbir zaman eşim akrabasını ağırladım diye gururlanmaz bu gururlanacak bişey değil.o kadar insanları gözünüzde büyütmek ne kadar doğru bilmiyorum.kapıyı çekince başbaşayız.kimse umrumuzda değil çok şükür. Bu arada sene de 1 gün eşimin akrabalarına yemek veririm iftarda.kalabalık 30-40 kişi en az.ama o kadar bizim hayatımızın merkezinde değillerdir .
dün gece olanları anlatmak istiyorum sizlere. akşam çıkar çıkmaz eve geçtim baktım eşim gene bilgisayar başında, ışığı bile açmamış (normalde sinir olur karanlığa anneleri görmesin diye açmadı sanırım, izin aldığını bile söylememiş onlara). ben geldim der demez hoş geldin dedi ve kızarak gene konuşmaya başladı. evet bakalım düşündün mü ne karar verdin dedi, annen de beni aramadı dedi, arama demiştin, biz de konuştuk annemle dedim, anlattım dedim sana hak veriyor, kızım artık sözle değil hareketle göstermelisin eşin haklı diyor, bir de beraber doktora gideceğiz dedim. coştu birden ne doktoru ne alaka, hayır dedim önce konuşmak istiyorum, ailene de istesen de istemesen de gideceğim merak etme dedim. bundan sonra da düğünlere gelmeyeceksin dedi, hayır dedim geleceğim ...sonra neyse dedi sinirliyim, ben yemek hazırladım onu yedi, duş aldım vs yerime geçer geçmez gene konuşmaya başladı. ben artık karar vericem, bana aynı şeyleri yaşatacaksın, gene doktor deyip beni oyalayacaksın,annene de çok kızgınım seni hiç uyarmıyor, şimdi mi ben haklı oldum, annem şimdi öğrendi de ondan dedim, eskisini bilmiyordu ki. habire bizden çocuk istiyordu ne çocuğu deyip durdu, bilmiyordu durumu, kimsenin çocuk beklentisi yok zaten şimdi, ben de sana bir kere bile dedim mi çocuk yapalım diye dedim...annemle annesinin durumunun farkındaymış eliyle zıt işareti yaptı, kalp kırıklığı yaşıyormuş annesi (burda çok kızdım ama kendimi tuttum, kv anneme ağzına geleni sayan muhatap almayan insan kalp kırıklığı yaşayan da o valla ne güzel ,namaz abdestliymiş yalan söyleyecek hali yok, bunu kullanıyorlar ya sinir oluyorum benim annem de namaz kılar söylemez bile)...
sonra bana muhtaç mı hissediyorsun dedi, yoo dedim niye muhtaç hissedeyim ki? başkaları ne der etraf hakkımda ne düşünür mü diyorsun hayır dedim insanlar umrumda değil, peki benim hakkındaki düşüncelerin ne dedi duyguların...seni sevmesem işten koşa koşa gelmez yemeğini düşünmezdim dedim...normalde iş çıkışı yürüyüş yapar gezerim 20-20:30 arası eve gelirim bak 19 da evdeyim 1 haftadır dedim.o önemli değil ya takma falan dedi, sonra wc ye girdi. çıkınca bak dedim seni seviyorum düzeltelim...hemen böyle sarılarak olmaz sakın yapma dedi kızdı.
bundan sonra ne olursa aklımda hep aynı şeyler olacak kazındı bir kere ne yaparsan yap değişmez dedi.sen kafanda bitirmişsin ki, bana güvenmiyorsun ki dedim. sonra ağlamaya başladım içeri geçip, yanına çağırdı, sen dedim kendine güvenilmeme duygusunu yaşadın mı şu anda yaşıyorum ve emin ol çok kötü dedim. kendime kızıyorum kendi salaklığıma...
anlamadım söylediklerini dedim. tekrar sordu elalem ne der diye mi düşünüyorsun hayır dedim. neyse konuşmam cesaretini kırıyorsa susarım dedi ve birden tv deki filme yorum yapmaya başladı , banane diyorsun dimi dedi. bende normal konuştum falan çay içtim biraz bilgisayara kedilerime bakayım dedim. bak dedi filmdeki kadının da köpeği var, bende istiyorum çok iyi anlıyorlar sıkıntını dost oluyorlar dedim ben güvenmem falan...
neyse dedi ben bir karar vereyim artık, saygılı olacaksın dimi evet dedim. ha bir de bu arada sen tabi annemlere gitmedin, haklı olduğum halde niye gideyim özür dileyeyim diyorsun dedi ,bu kısmı artık ağzından mı kaçırdı bilmiyorum, asla bu cümleyi söylemezdi normalde...
ben uyudum sonra,şimdi de işteyim.
Ben eşinin yaptıklarından hiç bir şey anlamadım canim. Senin yorumun ne bu durumda.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?