- 16 Mayıs 2014
- 3.315
- 3.913
- 248
- Konu Sahibi cocuklarimcanlarim
- #1
Merhaba arkadaşlar, 13 yıllık evli iki çocuk annesiyim. Eşimle genel anlamda iyi anlaşırız ama bir konu var ki onu aşamıyoruz. Eşim akrabalarına çok önem veriyor (kendi ailesinden de çok desem abartmış olmam) sürekli gidip gelmek her şeylerinde yanlarında olmak istiyor. Ama iş benim akrabalarıma gelince (aileme karşı herhangi bir saygısızlığı olmadı bugüne kadar Allah var) örneğin bir düğün ya da cenaze olsa burun kıvırıyor gitmemek için kırk takla atıyor. Ben zaten akrabalarla çok işli dışlı olmayı seven bir insan değilim kendi akrabalarımı kuzenlerimi de nadiren görüyorum desem yeridir ama bir düğün ya da cenazede yanımda olması gerekir eş olarak diye düşünüyorum sonuçta ben onun akrabalarıyla onun sayesinde sık görüşüyorum ve hiçbir zaman da surat asmıyorum. Hafta sonu yakın bir akrabamın nişanı var eşiminde yakın akrabasının düğünü var bir gün arayla akşam kayınvalidemlerdeydik kapınpederim haberleri seyrederken düğünün olacağı yerde olaylar varmış onu görmüş inşallah hafta sonuna kadar devam etmez millet nasıl gidecek nişana dedi (kötü niyetle değil ama) eşim birden olaylar varsa gitmeyiz olur biter dedi, kaynımda oradan çıktı sanki çok mu önemli dedi üstüne basa basa bende evet önemli her iki tarafta akraba çünkü dedim. Hem eşimin tavrına hem de kaynımın tavrından dolayı sinirlendim ama başka bir şey demedim. Neyse eve geldik eşim niye suratın asık filan diye üstüme geldi bende sen ve kardeşininin söylediği laf laf mıydı dedim ne var onda olaylar varsa gitmeyiz dedim dedi. Bende sen zaten gitmek istemiyorsun ki bahane arıyorsun eğer o nişan senin bir akrabanın olsaydı fizana bile giderdin hep aynı şeyi yapıyorsun zaten dedim. Kavga uzadı gitti tabii. Bıktım usandım inanın ki ben onun akrabalarının her şeyine koşturmak zorundayım ama o benimkilere keyfi isterse gitmeli (ki dediğim gibi sık sık görüşen bir insan da değilim) bu nasıl bir düşünce yapısı anlamadım gitti.