Eşim...

Camellia .!.:

abovv ben benimkine vicdansız diyordum ama bu da kötü olmuş
öyle de böyle de aynılar işte
mesele benim akrabalarım olunca yani gerek var mı tavrındaydı
benimkilere gerek yoksa seninkilere de gerek yok o zaman annen babanla görüşür gerisini sallamam o zaman derdim onun zoruylaydı yani, sırf akrabaları aaa bize ne biçim davranıyor demesinler diye utanma belasına
Allah sabır versin canım

Genişletmek için tıkla...

cocuklarimcanlarim .!.:

Haklısınız ben fazla alıştırdım galiba o yüzden böyle davranıyor. Ama artık anlamıştır herhalde hiç bu kadar rahatsız etmiyordu bu durdum beni daha doğrusu son 2 yıldır bu kadar akraba canlısı oldu çünkü öncesinde doğru düzgün barışık yoktu akrabalar birbirine küstü. 2 senedir sustum sustum ama akşam kötü patladım.

Genişletmek için tıkla...

cocuklarimcanlarim .!.:

Merhaba arkadaşlar, 13 yıllık evli iki çocuk annesiyim. Eşimle genel anlamda iyi anlaşırız ama bir konu var ki onu aşamıyoruz. Eşim akrabalarına çok önem veriyor (kendi ailesinden de çok desem abartmış olmam) sürekli gidip gelmek her şeylerinde yanlarında olmak istiyor. Ama iş benim akrabalarıma gelince (aileme karşı herhangi bir saygısızlığı olmadı bugüne kadar Allah var) örneğin bir düğün ya da cenaze olsa burun kıvırıyor gitmemek için kırk takla atıyor. Ben zaten akrabalarla çok işli dışlı olmayı seven bir insan değilim kendi akrabalarımı kuzenlerimi de nadiren görüyorum desem yeridir ama bir düğün ya da cenazede yanımda olması gerekir eş olarak diye düşünüyorum sonuçta ben onun akrabalarıyla onun sayesinde sık görüşüyorum ve hiçbir zaman da surat asmıyorum. Hafta sonu yakın bir akrabamın nişanı var eşiminde yakın akrabasının düğünü var bir gün arayla akşam kayınvalidemlerdeydik kapınpederim haberleri seyrederken düğünün olacağı yerde olaylar varmış onu görmüş inşallah hafta sonuna kadar devam etmez millet nasıl gidecek nişana dedi (kötü niyetle değil ama) eşim birden olaylar varsa gitmeyiz olur biter dedi, kaynımda oradan çıktı sanki çok mu önemli dedi üstüne basa basa bende evet önemli her iki tarafta akraba çünkü dedim. Hem eşimin tavrına hem de kaynımın tavrından dolayı sinirlendim ama başka bir şey demedim. Neyse eve geldik eşim niye suratın asık filan diye üstüme geldi bende sen ve kardeşininin söylediği laf laf mıydı dedim ne var onda olaylar varsa gitmeyiz dedim dedi. Bende sen zaten gitmek istemiyorsun ki bahane arıyorsun eğer o nişan senin bir akrabanın olsaydı fizana bile giderdin hep aynı şeyi yapıyorsun zaten dedim. Kavga uzadı gitti tabii. Bıktım usandım inanın ki ben onun akrabalarının her şeyine koşturmak zorundayım ama o benimkilere keyfi isterse gitmeli (ki dediğim gibi sık sık görüşen bir insan da değilim) bu nasıl bir düşünce yapısı anlamadım gitti.

Genişletmek için tıkla...

cocuklarimcanlarim .!.:

Merhaba arkadaşlar, 13 yıllık evli iki çocuk annesiyim. Eşimle genel anlamda iyi anlaşırız ama bir konu var ki onu aşamıyoruz. Eşim akrabalarına çok önem veriyor (kendi ailesinden de çok desem abartmış olmam) sürekli gidip gelmek her şeylerinde yanlarında olmak istiyor. Ama iş benim akrabalarıma gelince (aileme karşı herhangi bir saygısızlığı olmadı bugüne kadar Allah var) örneğin bir düğün ya da cenaze olsa burun kıvırıyor gitmemek için kırk takla atıyor. Ben zaten akrabalarla çok işli dışlı olmayı seven bir insan değilim kendi akrabalarımı kuzenlerimi de nadiren görüyorum desem yeridir ama bir düğün ya da cenazede yanımda olması gerekir eş olarak diye düşünüyorum sonuçta ben onun akrabalarıyla onun sayesinde sık görüşüyorum ve hiçbir zaman da surat asmıyorum. Hafta sonu yakın bir akrabamın nişanı var eşiminde yakın akrabasının düğünü var bir gün arayla akşam kayınvalidemlerdeydik kapınpederim haberleri seyrederken düğünün olacağı yerde olaylar varmış onu görmüş inşallah hafta sonuna kadar devam etmez millet nasıl gidecek nişana dedi (kötü niyetle değil ama) eşim birden olaylar varsa gitmeyiz olur biter dedi, kaynımda oradan çıktı sanki çok mu önemli dedi üstüne basa basa bende evet önemli her iki tarafta akraba çünkü dedim. Hem eşimin tavrına hem de kaynımın tavrından dolayı sinirlendim ama başka bir şey demedim. Neyse eve geldik eşim niye suratın asık filan diye üstüme geldi bende sen ve kardeşininin söylediği laf laf mıydı dedim ne var onda olaylar varsa gitmeyiz dedim dedi. Bende sen zaten gitmek istemiyorsun ki bahane arıyorsun eğer o nişan senin bir akrabanın olsaydı fizana bile giderdin hep aynı şeyi yapıyorsun zaten dedim. Kavga uzadı gitti tabii. Bıktım usandım inanın ki ben onun akrabalarının her şeyine koşturmak zorundayım ama o benimkilere keyfi isterse gitmeli (ki dediğim gibi sık sık görüşen bir insan da değilim) bu nasıl bir düşünce yapısı anlamadım gitti.

Genişletmek için tıkla...

hafifsekerli .!.:

benim eski eşimde öyleydi birlikte gittiğimiz tek düğün kendi düğünümüzdü,babamlara bile gelmezdi şerefsiz.neyseki kurtuldum

Genişletmek için tıkla...

nazlideniz .!.:

Sen de onunkilere gitmezsin,sen de onu yalnız bırakırsın anlar.Daha büyük bir tavır olamaz bence.

Genişletmek için tıkla...