Bayanlar merhaba,
Ben istanbulda buyudum, hem cok cekingen idim hem de muhafazakar sayilabilecek bir cevrede buyudum. (ailem orta halli bir aile). Universitede de asiri muhafazakar bir sinifimiz ve de arkadaslarim oldu, inanin siniftaki erkeklerle bile 4 yil boyunca muhatap olma sayim bir elin parmaklarini gecmez, bu durumdan sikayetci de degilim, cunku kiz arkadaslarimla cok guzel vakit gecirdik. Yani hayatimda hic platonik bir askim bile olmadi. Sonra mezun oldum esim olacak kisi cikti karsima. Ben tabi cekingenlikten, safliktan, bosluktan hemen onun ilgisine kandim. O kadar talibim oldu ama hicbiri ile asla gorusmedim. Sonradan tabi isteme, nisan, soz, kavga, dovus vs ite kaka esim kisisiyle evlenip ABD ye geldim. Kendisinin iyi yanlari olsa da bizim uyumsuzluk hat safhada. Bazen bakiyorum iyi iste, ilgili, sorumluluk sahibi biri, kimin mukemmel kocasi var ki diyorum. Bazen de kendi kendime uzuluyorum keske icimden gele gele sevecegim, sevilecegim biriyle evlense imisim mukemmel olmasa da olurmus diyorum. Tabi is isten gecti. Gonlumde, aklimda zaten hic kimse yok. Ama esimle uyumumuz sifir sifir sifir. Tek ortak noktamiz kizimiz ve de akademik hayatimiz. (kendisi beni ite kaka akademik hayata soktu.) Icimden gelerek aldigim hediyeleri bile giymez, kullanmaz, begenmez. Cirkin oldugundan degil zevklerimiz uyusmadigindan.
5. yilim evlilikte, esimle yapmak isteyip de yapamadiklarim, gitmek isteyip de gidemediklerim, soylemek isteyip de soyleyemediklerim icimde kaliyor. Bazen dusunuyorum acaba kafa dengim baska biri olsaydi esim, bunlari yapar miydik beraber, suralara gider miydik, su sozleri soyleyip de guler miydik beraber, sunlari alsam giyer miydi, su cumleleri icimden geldigi gibi soyleyebilir miydim diyorum. Sahi olabilir miydi boyle birsey? Var midir benim ruh esim, kafa dengim biri? Yoksa halihazirdaki kaderim en iyisi mi?