Merhaba arkadaşlar. 5 yıllık bir evliligim 3.5 yasinda kizim var.ben 30 esim 34 yasinda.eşimi cok severek evlendim.ancak suan boşanmak istiyorum.esim bosanmis bir ailenin çocuğu baba anneyi doven içkici bir adam anne ayrı bir alem yemek yapmaz is yapmaz ilgisiz alakasız.ablayi babaanne büyütmüş.parcalanmis bir ailenin cocugu.ben onu çok sevdim. hep güzel bi düzenli bir ailesi olsun çocuğumuz olsun huzur içinde yaşam sürmek istedim.ancak bakıyorum ki suan ben duygusuz uğursuz kaba bir adamla evlenmişim. Bir kaç örnek vermek istiyorum. Adam bi acayip sanki ben onun karisi degilimde bi dostuyum.gittigimiz ortamlarda bana salak sacma kucuk dusurucu espriler yapar ben onu kizdirdigimda ders olsun diye yapayim derken evde surukleyerek ayağını suratima basar ezer gözlerime bastırıyor eliyle sözde şaka yapıyor kafama vuruyor sert bi sekilde.sonra geliyor sarılıyor. Hiç bişe olmamış gibi öpmeye çalışıyor. Şaka yaptım ben sana ne kadar kuvvet uyguladığımı biliyorum canın yanmaz diyor.kizim bile ben ağlarken Baba yapma bırak annemi diye bağırıyor.bana saygısı yok.alisverise gitmez bütün alışverişi eve karınca gibi ben taşıyorum.bana jest olsun diye sofraya bir bardak koymaz bırak jesti hastayken evde her sey varken çocuğa sabah sabah cips yedirir ekmek almaya usenir. yazsam daha sayfalar almaz.adam sadece para kazanıyor. Annemlerin biraz desteğiyle birazda krediyle ev aldık 3 yil oldu.bosanmak istiyorum ama maddi durumum yok suan.kizim evden gitmek istemiyor.anneannesine gittiğimizde hemenev diye aağlıyor hircinlasiyor.sizce ne yapmalıyım. ?