arkadaslar belki daha önce konumu okuyanlar olmustur. okumayanlar icin kisa bir özet geceyim. esim gecmisimi unutamayip sürekli önüme sürüyor. eski sevgililerimi arastiriyor ve hep bana sen söyleydin böyleydin diyor. bir süredir iyidik. gercekten yavas yavas hersey düzeliyor sandim. bize inandim. esimi cok seviyorum, o da beni deli gibi seviyor biliyorum ama iste bu kahrolasi erkeklik gururu bize rahat vermiyor. benim eski face'imi acik tutuyor (yani evlenmeden önceki kizlik adimla olan). umudu eskiden takildigim ve ona söylemedigim birilerinin yazmasi ve yüzüme vuracak bir acik bulabilmesi. ben coktandir o sayfaya girmekten vazgecti saniyordum ama öyle degilmis. az önce aradi ve bir erkek ismi söyledi. kendi bilmezin biri arkadaslik yollamis. biliyorsunuz öyle kiz tavlamak icin rastgele arkadaslik yollayan insanlar cok. tanimiyorum öyle birini dedim ama inanmadi, iyice delirdi bagirdi cagirdi. bende tamam yeter aksam isden geldigimde evde olma esyalarimi alip gidecegim sonra da insan gibi ayrilalim dedim. bana ailenin yanina git aksam beni bekle dedi. ailemi alip gelecegim acik acik herkese senin ne mal oldugunu anlatacagim ve bu is bu aksam bitecek dedi. evet benim evlenmeden önce hatalarim oldu ve hepsini biliyordu, yine de kabul etti evlendi. simdi bunlari nasil yapar bana anlamiyorum. hani cok seviyordu? hani sevgisi herseyden güclü ve büyüktü. mesayim bitecek de eve gidecegim diye cok korkuyorum.aksam büyük rezalet cikacak orasi kesin. ne yapacagimi hic bilmiyorum. seytan kac git diyor ama onu yapacak param da gücüm de yok. isim gücüm iyi ve hala borclarimiz var ödemem gereken. güya borclarin hepsini kapatacakmis haftaya... ya böyle biter mi? 3 yildir birlikteyiz, daha tam 1 yil olmadi evlenmemize. o kadar mücadele ettik bunlarla. simdi böyle biter mi? bu kadar seye ragmen hala seviyorum onu. simdi herkes bosver kac kurtul, ailen ne olursa olsun seni zaten birakmaz felan diyecek biliyorum ve bu dogru da. asla birakmazlar ve yine sarip sarmalarlar ama ben bunu kendime yediremiyorum. evet hatalar yaptim, tövbemi ettim ve yolumda dümdüz yürüyorum. bunlari hak etmedigimi düsünüyorum. nolur biri bana mantikli bir akil versin cünkü cildirmak üzereyim!
Çözümü siz de yazmışsınız.
Ruh hastası bir adamla ömür geçmez.
Şimdi değil ama barışmaya kalkışırsanız korkun bence kendisinden.
Sonuçta herkes ilk sevgilisiyle evlenmiyor eşinin tam olarak kıskandığı eskiden sevgililerin olması mı yoksa onlarla yaşadığın şeyler mi var hazmedemeyeceği.Yinede seni böyle rezil etmeye hiç hakkı yok canım.Konuşarak halledemez misiniz?
aileni niye karıştırıyormuş , ciddenm sorunları var eşinin geçmişini düşündükçe canı yanıyor ve canını yakmak istiyor
e be adam bu kadar takcan kafana evlenmeseydin o zaman , seni de bu kadar üzmezdi en azından
kendi evine gitsen o kadar istiyorsa kendi gitsin aileleri karıştırmanın ne manası var ikiniz evlendiniz eğer ki yürümüyorsa ikiniz sonlandırırsınız olay çıkarmakta neymiş
adam olsan beni evden kovmazsin, kendin gidersin dedim ama dinleyen yok! oturdugumuz ev babasinin, benim kalmam zaten dogru olmaz. ama en azindan yeni bir düzen kurana kadar aslinda bana müsade etmesi gerekir. ama o isi cirkeflige vuruyor. ben kayin validemi ve kayin babami aslinda cok seviyorum, onlarin da birdaha asla yüzüne bakamam herseyi ögrenirlerse!
arkadaslar belki daha önce konumu okuyanlar olmustur. okumayanlar icin kisa bir özet geceyim. esim gecmisimi unutamayip sürekli önüme sürüyor. eski sevgililerimi arastiriyor ve hep bana sen söyleydin böyleydin diyor. bir süredir iyidik. gercekten yavas yavas hersey düzeliyor sandim. bize inandim. esimi cok seviyorum, o da beni deli gibi seviyor biliyorum ama iste bu kahrolasi erkeklik gururu bize rahat vermiyor. benim eski face'imi acik tutuyor (yani evlenmeden önceki kizlik adimla olan). umudu eskiden takildigim ve ona söylemedigim birilerinin yazmasi ve yüzüme vuracak bir acik bulabilmesi. ben coktandir o sayfaya girmekten vazgecti saniyordum ama öyle degilmis. az önce aradi ve bir erkek ismi söyledi. kendi bilmezin biri arkadaslik yollamis. biliyorsunuz öyle kiz tavlamak icin rastgele arkadaslik yollayan insanlar cok. tanimiyorum öyle birini dedim ama inanmadi, iyice delirdi bagirdi cagirdi. bende tamam yeter aksam isden geldigimde evde olma esyalarimi alip gidecegim sonra da insan gibi ayrilalim dedim. bana ailenin yanina git aksam beni bekle dedi. ailemi alip gelecegim acik acik herkese senin ne mal oldugunu anlatacagim ve bu is bu aksam bitecek dedi. evet benim evlenmeden önce hatalarim oldu ve hepsini biliyordu, yine de kabul etti evlendi. simdi bunlari nasil yapar bana anlamiyorum. hani cok seviyordu? hani sevgisi herseyden güclü ve büyüktü. mesayim bitecek de eve gidecegim diye cok korkuyorum.aksam büyük rezalet cikacak orasi kesin. ne yapacagimi hic bilmiyorum. seytan kac git diyor ama onu yapacak param da gücüm de yok. isim gücüm iyi ve hala borclarimiz var ödemem gereken. güya borclarin hepsini kapatacakmis haftaya... ya böyle biter mi? 3 yildir birlikteyiz, daha tam 1 yil olmadi evlenmemize. o kadar mücadele ettik bunlarla. simdi böyle biter mi? bu kadar seye ragmen hala seviyorum onu. simdi herkes bosver kac kurtul, ailen ne olursa olsun seni zaten birakmaz felan diyecek biliyorum ve bu dogru da. asla birakmazlar ve yine sarip sarmalarlar ama ben bunu kendime yediremiyorum. evet hatalar yaptim, tövbemi ettim ve yolumda dümdüz yürüyorum. bunlari hak etmedigimi düsünüyorum. nolur biri bana mantikli bir akil versin cünkü cildirmak üzereyim!
malesef birlikte oldum onlarla... cok utaniyorum bunun icin ama olan oldu degistiremiyorum ki
cok konustuk, restler cektim, esyalarimi topladim iki kere beni kapidan geri cevirdi sarildi ve birakamam seni dedi. ama yine de dönüp dolasip bizi ayni noktaya getiriyor. artik cok yoruldum ve konusmanin hic faydasi yok biliyorum. kac kere git doktora dedim ama onu da kendine yediremiyor. ne anlatayim doktora diyor? senin o**** oldugunu mu? ben bu laflari hep yuttum ama artik ne yapacagimi hic bilmiyorum. bana kalsa gider 2-3 gün hotelde kalir kafami dinlerim ve ona göre karar veririm ama ona da izin vermiyor. illaki ailene gideceksin ve biz de gelecegiz herseyi anlatacagim herkese diyor. delircem!
en dogrusu ayrilmak biliyorum ama iste aksam ailemle gelip seni herkese rezil edecegim, herseyini anlatacagim demesi beni delirtiyor. yapar biliyorum. ayrilmak icin mi evlendim ben bu adamla? rüya gibi dügünümüz oldu, hep cok mutlu olduk ama bu konular birden aklina gelince olan oluyor. senin gözünde gönlünde hala eskiler var diyor bana. oysa ben hepsi icin pismanim ve hic birini hatirlamak bile istemiyorum. hatalarimi düsündükce kendime kiziyorum ve yakistiramiyorum, cünkü aslinda o hatalari yapacak insan degilim. yaparken bile "sen ne yapiyorsun" dedim kendime ama yine de yaptim. cocuklugum ve gencligim cok yanliz gecti ve her ilgi gösterene kostum. simdi de acisini cekiyorum. artik cok yoruldum. cok ama cok sevdim esimi, hic kimseyi sevmedigim kadar. bunlari bana bunca seyden sonra nasil layik görür hic bilmiyorum. annem mahfolacak aksam beni karsisinda görünce...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?