Eşimle 1 yıllık evliyiz, önceleri tartışmalarımız sadece sözlü olurdu, son aylarda neredeyse her kavgamızda fiziksel şiddet görüyorum. En son bugün de tartıştıktan sonra kapıyı çarptım diye beni saçlarımdan tutarak çok kötü bir şekilde sarstı ve hırpaladı. Bu durumun gittilkçe kötüye gidebileceğini düşünüyorum ve eşimi buna rağmen sevdiğim için kendime olan saygımı da yitirdiğimi hissediyorum. Çalışıyorum, işim hatta onun işinden daha iyi ekonomik olarak bağımlılığım yok ama onu bırakamıyorum da.. Tartışmalarımızın dışında çok iyi anlaşıyoruz. Ama bu durumu nasıl engelleyebilirim bilemiyorum. Lütfen yardım. nasıl üstesinden gelebilirim?
Aradığınız cevap yazdıklarınızda saklı zaten..
1) Ekonomik özgürlüğünüz var.
2) Eşinizin uyguladığı şiddetin zaman içerisinde artabileceği ve bununla baş edemeyeceğinizin bilincidesiniz.
3) Bunu haketmediğinizi, bir kadın olarak böyle bir muameleyi kendinize reva görmediğinizin farkındasınız. ( Bunu eşinizin yaptıklarına rağmen onu sevdiğiniz için kendinize olan saygınızı yitirdiğinizi söylemenizden anlıyorum. )
Ee daha ne bekliyorsunuz boşanmak için?
Eşiniz düzelmeyecek, neden mi?
1) Eşiniz şiddete meyilli bir insan. Aksi olsaydı en büyük tartışmalarda bile, elini kaldırmazdı.
2) Bu durumu daha önce sineye çekmişsiniz. Ekonomik özgürlüğünüz olmasına rağmen ayrılmadığınız için eşiniz ona olan zaafınızı anlamış ve bunu size karşı kullanıyor.
3) Erkekler, yani şiddet uygulayan erkekler, eşlerini bu yolla sindirebileceğini düşünür.
Bu forumda yüzlerce, binlerce kadın eşinden şiddet gördüğünü paylaştı bizlerle. Ben forumda yeniyim, ama zaman zaman eski paylaşımlara bakıyorum, içim acıyor. Birçok kadın ev hanımı, çocuklu, ailesinden destek görmeyeceği için de boşanamıyor. Ama sizin durumunuz boşanmanıza engel değil ve hala ayrılmıyorsunuz, inanın anlayamıyorum bunu.
Belki bana kızacaksınız, inanın kalbinizi kırmak gibi bir niyetim yok, hislerinizi az çok anlıyorum ve kabullenemediğinizi, ne kadar kırgın olduğunuzu biliyorum. Ama sizin seviyorum demenizi (yaşadıklarınızdan kurtulma şansınız varken ve bunca hatanın farkındayken) anlayamıyorum. Bu en başta size haksızlık, sizi bu yaşa getiren ailenize haksızlık, ve bana katılmayanlar olacak belki ama imkansızlıklar yüzünden kocalarının şiddetine boyun eğen, ezilen tüm kadınlara haksızlık.
Eşinizin size kıyamaması, saçınızın teline zarar gelmesinden korkması lazım. Sevgi, aşk, evlilik, sadakat, güven ve saygı bunu gerektirir. Sizi gözünden kıskanması gerekir. Ya eşinizin sevgi anlayışı farklı, ya psikolojisi bozuk, ya da üzgünüm ama sizin hissettiğiniz duyguları hissetmiyor.
Lütfen kendinize olan saygınızı yeniden kazanın, bunu kabul etmek yerine boşanın ve kurtulun. Sizi seven, gözünden sakınacak birini alın hayatınıza. Sizi hak eden birini...
Tabi bu benim fikrim.. Eğer eşinizi düzeltebileceğinizi düşünüyorsanız ve şans vermek istiyorsanız da laf söylemek bana düşmez.
Umarım hakkınızda hayırlısı olur..
