- 4 Nisan 2017
- 406
- 520
- 33
- Konu Sahibi mylittlepeony
- #1
Eşimin ailesiyle yaklaşık 2 aydır görüşmüyorum. Çok kırgınlıklarım oldu, detaya inmeyeceğim. Fakat tolerans gösteremedim, idare edemedim. Eşime ilk zamanlardan itibaren güzel bir dille anlatmaya çalıştım. Şikayet olarak değil. Sen bana bir akıl ver, böyle bir durum var nasıl davranayım şeklinde. Ama ağzımı açtığım an bana düşman kesildi ve onları savunmaya geçti. Asla empati yapmaz eşim. Hep onlar haklıdır. Ben alıngan ve kırılganımdır ona göre. 2 aydır da konuşmuyorum ama eşim bana her an ı zehir ediyor. Konuşmuyor, konuşursa iğneliyor, soğuk davranıyor. Bugün ona, tamam ailene gideceğim, kendi aile huzurum için sık olmamak kaydıyla giderim dedim. Çok yoruldum zira kızlar. Pes etmek huyum değil ama eşimle bu yönde bir savaş içinde olmak beni yoruyor ve ondan soğutuyor. Ailesi kötü niyetli insanlar. Bir sözle gönlümü alabilirlerdi. Fakat tenezzül dahi etmediler. Eşime giderim dedim. Eşim cevap vermedi. Eşime ve ailesine karşı şuanda çok hissiz hissediyorum. Onlara karşı öyle soğuğum ki.. Nefret değil fakat sanırım eşime olan sevgim git gide azalıyor. Sizden ne istediğimi de bilmiyorum. Lütfen bana objektif birşeyler söyleyin. Daha pozitif hissetmeye ihtiyacım var.. Teşekkür ediyorum şimdiden hepinize