• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Esimden soguyorum

Ben size benzer bir profille bir evlilik yaşamış biri olarak yazayım. Senaryo hemen hemen aynı: üniversitede başlamış bir ilişki, yıllar sonra yapılan evlilik, evliliğin ilk gününden itibaren tüm hayat belirtilerini yitiren bir eş... Bir farkla ki bu denklemde çocuk yoktu.

Herkes aksine konuşacak tahminim ama boşanma kararı alırsanız ne olacağını söylemeye geldim ben. Boşanalı birkaç yıl oldu. Kararı ilk aldığımda "kızım salaksın sen", "aldatmıyor, dövmüyor, allahtan belanı mı istiyorsun", "o da böyle, ne var sen de ona uysan" dışında bir yorum duymadım. Ama benim ruhum çekilmişti, artık konuşmuyor, gülmüyor, dışarı çıkmıyor, sadece bir evde, insan olarak çok değer verdiğim biri ile bir noktada ölmeyi bekliyordum. Sizin örneğinizdeki gibi, eleştirileri savuşturur, dikkate ve ciddiye almaz, "romain nasılsa bana kötülük yapmaz" derdi hep.

Boşandım, yeniden doğdum. İstediğimi yapıyor, canım evde kalmak isterse kalıyor, gezmek isterse geziyor, eve 5'te geliyorum. Zaman geliyor 7 gün evden çıkmıyorum, kendi kararım bu olduğu için gocunmuyorum da. Kilo verdim, yeniden zevk aldığım şeyleri yapmaya başladım, okudum, yazdım. Gerçekten çok, çok mutluyum. Yıllardır varlığını unuttuğum kadar mutluyum.

Sizin bir de evladınız varmış, onun bu resimdeki yerini en iyi siz bilirsiniz. Evlilikte iletişim ve paylaşım olmazsa olmaz, kaderinize razı olmayın, boşanmıyorsanız da değişime zorlayın en azından sadece.
 
Gitmez cunku. Ona gore ortada hicbir sorun yok. Ben abartiyorum. Hemen isi geyige vurur. Terapiste verecegin parayi bana ver vs...gozumde canlandi bir daral geldi bile bana
En onemli sorun 'Ciddiye alinmamak' Sizin icin cok ciddi bir problem olan seylerin onun icin sorun bile teskil etmemesi.Bu sebeplerden belki bosanilmaz eger terapist ile calisirsaniz cabalarsaniz ama gorulmemekten kaale alinmamaktan bosanilir.
 
Konuyu okurken size ayri uzuldum eşinize ayri uzuldum

Maalesef ruh hali olarak eşinize benzedigim için çok iyi anlıyorum onuda. bi süredir hayati fonksiyonların yok gibi

Is yatak is yatak başka bi istediğim yok gibi evli olsam kesin bende ayrılmanın esigindeydim.
Bende konu sahibinin eşi gibiyim. Karakteristik galiba. Ptesi sendromu TV karşısında pineklemek falan aynı valla.
 
Konuyu okurken size ayri uzuldum eşinize ayri uzuldum

Maalesef ruh hali olarak eşinize benzedigim için çok iyi anlıyorum onuda. bi süredir hayati fonksiyonların yok gibi

Is yatak is yatak başka bi istediğim yok gibi evli olsam kesin bende ayrılmanın esigindeydim.
Bende konu sahibinin eşi gibiyim. Karakteristik galiba. Ptesi sendromu TV karşısında pineklemek falan aynı valla.
 
Gitmez cunku. Ona gore ortada hicbir sorun yok. Ben abartiyorum. Hemen isi geyige vurur. Terapiste verecegin parayi bana ver vs...gozumde canlandi bir daral geldi bile bana
Kendinizi ona ifade edememiş siniz o yuzden geyiğe vuruo demekki ciddiye almio degisin susun içinize kapanın beklentiye girip konuşmayın noldu desin o farketsin...Yani aslında şunu demek istiyorum ortada bı sorun yok gibi görüp ciddiye almio ve dirdirci konumuna sokuo ya sizi gerekirse siz tek terapi alıp eşinizin nasıl sizi ciddiye alması gerektigini öğrenin özünde iyi dediğiniz için belki farkeder ve ise yarar
 
Bende konu sahibinin eşi gibiyim. Karakteristik galiba. Ptesi sendromu TV karşısında pineklemek falan aynı valla.
Sormayın faaliyete göründüm belki bi sıkıntı var diye bisey yok dedi

Bide psikiyatriye mi görünsem diyorum ömrüm boş yere alıp gidiyormuş gibi hissediyorum
 
12 yillik birliktelik, 5 yillik bir evlilik. Dunya tatlisi 2 yasina girmek uzere olan bir evlat...universiteden tanisan, hem cok iyi iki arkadas hem de hayat arkadasi olan bir cifttik aslinda. Bilenler bilir hikayemizi, defalarca konu acmisligim var burda. Cocugumuzun dogmasiyla aslinda evliligimizde var olan bazi problemler de su yuzune cikti. Esim ozunde cok iyi, efendi biri. Cocuguna sefkatli, iyi bir kalbi olan, eli acik, durust bir adam. Ama karakterlerimiz, hayattan beklentilerimiz farkli. Ben gezmeden yapamam, karantina onun onceden de yasam tarziydi. Ben enerjik o hep yorgun hep bahane bulan. Ben titiz o olumune tembel. Seks icin bile artk mecali yok. En son ne zmn seks yaptigimizi hatirlamiyorum. Artik sevildigimi,begenildigimi, kadin oldugumu hissetmiyorum. Sefkat de hissetmiyorum. Onemsendigimi hic hissetmiyorum. Sadece dirdirciyim onun icin artik. Bu konulari konusmak istesem ya sacmaliyor oluyorum ya da her kucuk cocuklu aile boyle, ne var ki diyor. Ona gore hicbir problem de yok aslinda. Bu sekilde seks olmadan, flortlesme olmadan gayet de yurur bi evlilik. Ama yok, bende olmuyor. Cocuktanndolayi uykusuz da olsam, is- ev arasi mekik dokusam, gunluk is yukum ne kdr agir da olsa birbirimize zaman ayirmak istiyorum en azindan h.sonu. ama en basitinden h.sonu gezmeye gitmek bile onun icinnbuyuk bir kulfet. 24 saat evde kalsak, o tv karsisibda pinekleyip cay icse ondan mutlusu yok.

Bu adam hep boyle de gil dii...cocukla surekli ilgilenen oymus gibi devamli yorgun olan ici gecmis 32 yasinda bir dede oluverdi kendisi adeta.. yavas yavas ona karsi duygularim koreliyor. Eskisi gibi icim kipir kipir degil. Dokunmasam da olur diyorum artik. O da nasilsa bi ara seks yapariz kafasinda. Ama o ara hic gelmiyor...dahasi eskisi kdr umrumda da degil..sizce duygusal yonden sizi tatmin etmeyen, bunun icin bir cabasi da olmayan birinden sirf bu sebeplerle bosanilir mi? Ben bu sekilde bir omur geciremem. Resmen mutsizum cunku bence anlasilmiyorum, arzulanmiyorum. Belki seviliyorum, ki o oyle oldugunu soyluyor , hatta benim bunlari yazdigimi bilse muhtemelen dehsete duser ama iki dk sonra dalga gecer...beni de en cok delirten bu belki de, ciddiye alinmamak...bu arada anneme bir iki citlattim artik esime eskisi gibi hissedemedigimi, bosanma lafini ima etmemle kizmasi bir oldu. Damadina tapan bir kvalide kendisi, ki o da bosanmis bir kadin...


ilk defa aklima ilk gelenleri yazdim, tam toparlayamadim belki de ama sizce bu sekilde evlilik dvm eder mi? Bunlar bosanmaya yeterli sebep mi?
Bence yeterli sebepler.Hayat ışığınızı söndürmüş.Sizi hiçsizleştırmiş.Sadece mutlu olmamanız bıle gecerlı bır sebep bence
 
Ben size benzer bir profille bir evlilik yaşamış biri olarak yazayım. Senaryo hemen hemen aynı: üniversitede başlamış bir ilişki, yıllar sonra yapılan evlilik, evliliğin ilk gününden itibaren tüm hayat belirtilerini yitiren bir eş... Bir farkla ki bu denklemde çocuk yoktu.

Herkes aksine konuşacak tahminim ama boşanma kararı alırsanız ne olacağını söylemeye geldim ben. Boşanalı birkaç yıl oldu. Kararı ilk aldığımda "kızım salaksın sen", "aldatmıyor, dövmüyor, allahtan belanı mı istiyorsun", "o da böyle, ne var sen de ona uysan" dışında bir yorum duymadım. Ama benim ruhum çekilmişti, artık konuşmuyor, gülmüyor, dışarı çıkmıyor, sadece bir evde, insan olarak çok değer verdiğim biri ile bir noktada ölmeyi bekliyordum. Sizin örneğinizdeki gibi, eleştirileri savuşturur, dikkate ve ciddiye almaz, "romain nasılsa bana kötülük yapmaz" derdi hep.

Boşandım, yeniden doğdum. İstediğimi yapıyor, canım evde kalmak isterse kalıyor, gezmek isterse geziyor, eve 5'te geliyorum. Zaman geliyor 7 gün evden çıkmıyorum, kendi kararım bu olduğu için gocunmuyorum da. Kilo verdim, yeniden zevk aldığım şeyleri yapmaya başladım, okudum, yazdım. Gerçekten çok, çok mutluyum. Yıllardır varlığını unuttuğum kadar mutluyum.

Sizin bir de evladınız varmış, onun bu resimdeki yerini en iyi siz bilirsiniz. Evlilikte iletişim ve paylaşım olmazsa olmaz, kaderinize razı olmayın, boşanmıyorsanız da değişime zorlayın en azından sadece.
Yolunuz açık olsun. 🍀
 
Gitmez cunku. Ona gore ortada hicbir sorun yok. Ben abartiyorum. Hemen isi geyige vurur. Terapiste verecegin parayi bana ver vs...gozumde canlandi bir daral geldi bile bana
Karşına al konuş güzelce ve böyle gitmesi durumunda boşanmak zorunda kalacağını anlat.?
 
Boşanma durumu konuyu okuduğumda aklıma bile gelmedi ama siz boşanmaya bahsediyorsunuz. Onunla konuşmayı denemeden annenize anlatıyorsunuz mesela dalga geçsin eşiniz ama konuşun siz yanaşın belki gerçekten yorgun belki bu bir dönem böyle gidecek o değilde siz değiştirin beklemek yerine siz elinizden geleni yapın. Boşanma düşünmeyin derim. Hayat kısa üzülmeyin boşayın gitsin diyemem çünkü biliyorsunuz ki güzel bir koca normalde.
 
Evet 3 yıllık evliyim 2006dan beri de beraberiz eşimle 29 yaşımdayım.
Bekara karı boşamak kolaydır klişesi mi gelecekti?
Burda sorunu olupta yardım isteyen insanlara çözülebilecek sorunlar için olmaz bu evlilik ayrılın yazmak bana çok acımasızca geliyor...Sürekli konularda yorumlarınızı gördüğüm için evlimisiniz merak ettim
 
Uyarılarınıza ve konuşmanıza rağmen bir değişiklik yoksa boşanma düşünülebilir fakat şu aşamada ilk olarak boşanmayı düşünmek için erken geliyor bana. Bu kadar peşin hükümlü olmayın, belki rahatsızlığınızın ciddiyetini belli ederseniz eşiniz değişim gösterir? Umarım da öyle olur.
 
Geçen de bir arkadaşa da yazmıştım size de yazıyorum. 3 günlük dünyayı 2 gününü içine sinmeden yaşayıp son gününü de içine sinmesi için çabalamakla harcamamak gerek. İlla ki evlilik kolay bitmez yılları var evlat var ama ortada ilişkinin gidişatını umursamayan da bir adam var. Biz burada onu konuşurken o şeyini kaşıyıp osuruyordur sessizce. Ben konuyu bir bütün olarak okuyup birleştirdiğimde bu adamın değişeceğini sanmıyorum. Kemikleşmiş karakter özellikleri var bir süre bastırılır ancak peyda olunca kolay kolay bırakılmaz. Evlilik sadece aldatılınca dövülünce bitmez 👍🏻 Kimin neye ne kadar tahammül edebildiği ile alakalıdır herşey.
 
Back
X