- 26 Temmuz 2015
- 6.661
- 9.348
- 198
- Konu Sahibi halacocuksun
- #1
Arkadaşlar burda hep mutsuzlugumu paylaşıp akil aldım sizden ve ben çok etkilenirim, söylenenler doğrultusunda davranislarimi degistirdim yanlışlarımı gördüm, saygılı yorum yapan herkese tesekkur ederim ...
Evet konumuza gelecek olursan dün gece farkettim ki eski yaşadıklarım olayları ve lohusalikta yasadiklarimi ben unutamamisim kendi annemden tutun eşimi dahil içimde kimseyi affedememisim ve hepsinden önce isyerimden mobbing den ötürü istifa etmistim iste hepsi üst üste geldi hayatimda hayatta hic zorluk yasamayan hep toz pembe gören ben 2 yılda çoğu zorluklarla karşılaştım ve bu bende belkide travma ya sebep oldu... su anda çok dengesiz davrandigimi farkettim.eskidende dengesiz hareketlerim vardı ama su an daha fazla sanki.neyse esim ilk defa bi şey yaptı ben bağırarak konuşmaya kalktım yine onu asla affetmicem dedim içimden c
Ve boşanmayı arzuladım ve 5 dk sonra onu çok sevdiğim aklıma geldi vazgeçtim iste böyle bi dengesizlik yaşıyorum üç dünyam da... esim gece boyu benimle güzelce konuştu içimizde affedemegimiz ne varsa analiz ettik konuştuk eşiminde gözleri doldu benimde hatta bana gorumcem konusunda o halt etmiş sen benim karımsın dedi çok hoşuma gitti.bende o iyi biri iyi değil demiyorum ama bu davranışı çok zoruma gitti dedim... (bi olay olmuştu da) neyse işte eşime en sonunda dedimki eğer geçmişte yasadiklarimizi insanlari ve birbirimizi affedersek o zaman mutlu oluruz dedim zamanla olucak inşallah dedim iste öyle oda bana hak verdi.. esim bana bir daha boşanma kelimesi ve saygısızlık etmeyelim birbirimize dedi ilk defa söyledi bana bunu bende tamam dedim çok mutluyum arkadaşlar ve bu konusmalar bebegimizin bilinç altına isler diye eşim kendisi başka odaya geçmek istedi sanki rüya gibi tam istediğim gibi davrandı asla boyle olmaz benim esim diyordum uzun oldu ama içimi dökmek istedim işte öyle sevgiler :)
Evet konumuza gelecek olursan dün gece farkettim ki eski yaşadıklarım olayları ve lohusalikta yasadiklarimi ben unutamamisim kendi annemden tutun eşimi dahil içimde kimseyi affedememisim ve hepsinden önce isyerimden mobbing den ötürü istifa etmistim iste hepsi üst üste geldi hayatimda hayatta hic zorluk yasamayan hep toz pembe gören ben 2 yılda çoğu zorluklarla karşılaştım ve bu bende belkide travma ya sebep oldu... su anda çok dengesiz davrandigimi farkettim.eskidende dengesiz hareketlerim vardı ama su an daha fazla sanki.neyse esim ilk defa bi şey yaptı ben bağırarak konuşmaya kalktım yine onu asla affetmicem dedim içimden c
Ve boşanmayı arzuladım ve 5 dk sonra onu çok sevdiğim aklıma geldi vazgeçtim iste böyle bi dengesizlik yaşıyorum üç dünyam da... esim gece boyu benimle güzelce konuştu içimizde affedemegimiz ne varsa analiz ettik konuştuk eşiminde gözleri doldu benimde hatta bana gorumcem konusunda o halt etmiş sen benim karımsın dedi çok hoşuma gitti.bende o iyi biri iyi değil demiyorum ama bu davranışı çok zoruma gitti dedim... (bi olay olmuştu da) neyse işte eşime en sonunda dedimki eğer geçmişte yasadiklarimizi insanlari ve birbirimizi affedersek o zaman mutlu oluruz dedim zamanla olucak inşallah dedim iste öyle oda bana hak verdi.. esim bana bir daha boşanma kelimesi ve saygısızlık etmeyelim birbirimize dedi ilk defa söyledi bana bunu bende tamam dedim çok mutluyum arkadaşlar ve bu konusmalar bebegimizin bilinç altına isler diye eşim kendisi başka odaya geçmek istedi sanki rüya gibi tam istediğim gibi davrandı asla boyle olmaz benim esim diyordum uzun oldu ama içimi dökmek istedim işte öyle sevgiler :)
vee bir kez daha anlliyoruz kii samimi bir iletisim her zaman iyidir