- 20 Mayıs 2009
- 23.910
- 63.650
- 598
Ard niyet deil sadece erkekler sadece bu dönemde çeker bu dönem de insanın hayatında 1 yada 2 defa bilemedin 3 defa olur vicdan azabı çekme dedim
Artık hamilelikten mi bilmiyorum ama adama iki haftadır hayatı zindan ediyorum. Sonra da vicdan yapıp kendime kızıyorum. Ardından kendime kızdığım için tekrar ona kızıyorum.
Aramızda hiçbir sorun yok ama evin içinde kızgın boğa gibi dolanıyorum. Sürekli çığlık çığlığa bağırıyorum, kendimi odalara kitliyorum aptal saptal hareketler. Sadece ona da değil, herkese. televizyonla bile kavga ediyorum.
Ama en çok eşim etkileniyor doğal olarak. Her şeyi gözüme batıyor. oturuşu, duruşu, ses tonu, yatağın sağ tarafında yatması, kumandayı masaya koyması, göz kırpması bile. Kavgalarımın bir nedeni bile yok. Suyun içine limon atmadı diye bir saat oturdum ağladım. Ağlarken ama fiyuuuuuuuu ama demediğimi bırakmadım.
Sizin de böyle oluyor muydu, ne zaman geçecek bu öfke problemi. Normalde de sinir denir bilmeyen bir insanım. Bu şımarıklık bana hiç yakışmıyor, kendimi çok edepsiz ve gereksiz hissediyorum. O alttan aldıkça daha sinirleniyorum oysa. Karşılık verse diye bekliyorum. Başka bir kadına dönüştüm resmen. Hülya Koçyiğit gibiyken Aliye Rona oldum. Kendinizi frenlemek için ne yapıyorsunuz bu durumlarda?
İlk hamileliğimde kısa bir dönem adamın kokusundan midem bile bulanıyordu,sinir de cabası,sonra duydumki bazı hamilelerde olabiliyormuş,bunu hormonlara da bağlayan olmuştu...Saçların da dökülüyorsa,ki bende de vardı hormon demişlerdi.....Öyle şımarıklık yaşayabileceğim bir ilişki ve adam da yoktu karşımda!yani şımarıklık falan değil bu....
Kesın hormonalArtık hamilelikten mi bilmiyorum ama adama iki haftadır hayatı zindan ediyorum. Sonra da vicdan yapıp kendime kızıyorum. Ardından kendime kızdığım için tekrar ona kızıyorum.
Aramızda hiçbir sorun yok ama evin içinde kızgın boğa gibi dolanıyorum. Sürekli çığlık çığlığa bağırıyorum, kendimi odalara kitliyorum aptal saptal hareketler. Sadece ona da değil, herkese. televizyonla bile kavga ediyorum.
Ama en çok eşim etkileniyor doğal olarak. Her şeyi gözüme batıyor. oturuşu, duruşu, ses tonu, yatağın sağ tarafında yatması, kumandayı masaya koyması, göz kırpması bile. Kavgalarımın bir nedeni bile yok. Suyun içine limon atmadı diye bir saat oturdum ağladım. Ağlarken ama fiyuuuuuuuu ama demediğimi bırakmadım.
Sizin de böyle oluyor muydu, ne zaman geçecek bu öfke problemi. Normalde de sinir denir bilmeyen bir insanım. Bu şımarıklık bana hiç yakışmıyor, kendimi çok edepsiz ve gereksiz hissediyorum. O alttan aldıkça daha sinirleniyorum oysa. Karşılık verse diye bekliyorum. Başka bir kadına dönüştüm resmen. Hülya Koçyiğit gibiyken Aliye Rona oldum. Kendinizi frenlemek için ne yapıyorsunuz bu durumlarda?
Ay dur hazır hamileyken adamı doğduğuna pişman edeyim diyorsunuz galiba hamileliğin ardına gizlenerek :)
Önceden çok mu sinir oluyordun da içinde bastırıyordun bu durumu?
Yaptiginizin yanlis oldugunun farkindasiniz. Peki olay aninda mi bunu farkediyorsunuz yoksa sonrasinda düşününce mi?
Artık hamilelikten mi bilmiyorum ama adama iki haftadır hayatı zindan ediyorum. Sonra da vicdan yapıp kendime kızıyorum. Ardından kendime kızdığım için tekrar ona kızıyorum.
Aramızda hiçbir sorun yok ama evin içinde kızgın boğa gibi dolanıyorum. Sürekli çığlık çığlığa bağırıyorum, kendimi odalara kitliyorum aptal saptal hareketler. Sadece ona da değil, herkese. televizyonla bile kavga ediyorum.
Ama en çok eşim etkileniyor doğal olarak. Her şeyi gözüme batıyor. oturuşu, duruşu, ses tonu, yatağın sağ tarafında yatması, kumandayı masaya koyması, göz kırpması bile. Kavgalarımın bir nedeni bile yok. Suyun içine limon atmadı diye bir saat oturdum ağladım. Ağlarken ama fiyuuuuuuuu ama demediğimi bırakmadım.
Sizin de böyle oluyor muydu, ne zaman geçecek bu öfke problemi. Normalde de sinir denir bilmeyen bir insanım. Bu şımarıklık bana hiç yakışmıyor, kendimi çok edepsiz ve gereksiz hissediyorum. O alttan aldıkça daha sinirleniyorum oysa. Karşılık verse diye bekliyorum. Başka bir kadına dönüştüm resmen. Hülya Koçyiğit gibiyken Aliye Rona oldum. Kendinizi frenlemek için ne yapıyorsunuz bu durumlarda?
Olayın sonuna doğru, sonra zaten hemen özür diliyorum.
Artık hamilelikten mi bilmiyorum ama adama iki haftadır hayatı zindan ediyorum. Sonra da vicdan yapıp kendime kızıyorum. Ardından kendime kızdığım için tekrar ona kızıyorum.
Aramızda hiçbir sorun yok ama evin içinde kızgın boğa gibi dolanıyorum. Sürekli çığlık çığlığa bağırıyorum, kendimi odalara kitliyorum aptal saptal hareketler. Sadece ona da değil, herkese. televizyonla bile kavga ediyorum.
Ama en çok eşim etkileniyor doğal olarak. Her şeyi gözüme batıyor. oturuşu, duruşu, ses tonu, yatağın sağ tarafında yatması, kumandayı masaya koyması, göz kırpması bile. Kavgalarımın bir nedeni bile yok. Suyun içine limon atmadı diye bir saat oturdum ağladım. Ağlarken ama fiyuuuuuuuu ama demediğimi bırakmadım.
Sizin de böyle oluyor muydu, ne zaman geçecek bu öfke problemi. Normalde de sinir denir bilmeyen bir insanım. Bu şımarıklık bana hiç yakışmıyor, kendimi çok edepsiz ve gereksiz hissediyorum. O alttan aldıkça daha sinirleniyorum oysa. Karşılık verse diye bekliyorum. Başka bir kadına dönüştüm resmen. Hülya Koçyiğit gibiyken Aliye Rona oldum. Kendinizi frenlemek için ne yapıyorsunuz bu durumlarda?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?