Benzer bir durumu yaşadım ve bende rahatsızlığımı eşime bildirdim. Önce mırın kırın etti sonra beni anlamaya çalıştı ve kabul etti. Karşı taraf görüşmek istediğinde hep bir bahaneler bulduk ve kibarca geri çevirdik. Çokmu lazımlar. Asla değiller. Güvensiz ve huzursuz bir ortamda içtiğim bir yudum çay zehir olacaksa bana varsın öyle kimselerde olmasınlar hayatımda. Son olarak eşinizin size bu konuyla ilgili hakaret ettiğini söylemişsiniz. Hani ben olsaydım demek istemezdim ama müsadenizle diyeceğim. Ben olsaydım eşime çok daha kararlı ve sert bir tavır sergileyerek yaptırımcı davranırdım. Kendi bilir...
Aynı hisleri kendisi yaşasa sizi sokarmıymış öyle sahte bir arkadaş ortamına. Sorun bakalım. Ok derse sizde görüşmeye varım deyin. Ahh şu bencilll erkeklerrrr