Eşime ne demeyelim bıktırdı artık

Arkadaslar kisaca anlatayim ben ucretsiz izindeyim. Gun boyu bebekle ilgilenmekten cok yoruluyorum. Ve her dert yandigimda esim "bu hayati sen sectin" diyor. Ucretsiz izne ayrildigim icin bebekle 7/24 ben ilgilenmeliymisim. Artik nefret ettirdi kendisinden. inanin cocuk dogdugundan beri nerdeyse 2 yasina gelicek toplasan 1 saat bakmamistir agliyor diye. Ben ne yapmaliyim midem bulandi boyle koca olmaz.
bizim millete gore malesef baba yaparsa anneye yardim etmis oluyor. aslinda yapmasi gereken babalik vazifesi..
 
Ben hicbir erkek cocukla ilgilenmez, cocuk bakmak sadece annenin işidir demiyorum ki anlatiyorsunuz ama...
Yemegi, banyoyu bile gectim o cocuk baba sevgisi gormeli, aksi cok üzücü

Ancak insan, karsimdaki adam bu cocuga sevgi verecek mi, ilgilenecek mi diye dusunmeden "eşim de cocuk istiyordu ama ben zaten kendime dogurdum" diyip doguruyorsa sonucun bu olmasi normal diyorum.
Erkek niye dusunmuyor, kadin tek mi yapti gibi seyler gercek hayatta havada kaliyor kim ne derse desin. Boşanma durumlarinda bile cocuk %90 annede kaliyor, baba olayin maddi kisminda oluyor daha cok. O yuzden kadin biraz daha fazla dusuncek
Siz neden ben kendim icin dogurdum lafina bu kadar takildiniz ki. Hayatta hersey moda mod mu yasanmak zorunda. Ben de anne olmak istedim kotu mu yaptim. Illa ben istedim diye 7/24 bana mi endekslenmeli cocuk. Yanlis dusunuyosunuz. Ya cocugunuz yok ya da cok farkli hayata bakis acilarimiz. Anlayamadim sizi .
 
Agziniza saglik anlatmak istediklerimi anlatmis olmasi gerekeni soylemissiniz. Malesef bosan demek, boyle bir adama cocuk dogurma demek cok kolay neler yasandigini bilmeden. Ben de isterim mutlu bir yuvam anlayisli bir kocam olsun. Olmayinca olmuyor malesef. Aliskanliklar kolay terkedilmiyor evlilik gibi.
Yani sizin evliliğinizle alakalı bir şey diyemem, herkesin yumuşak karnı farklıdır.
Kimi hakarete tahammül edemez ama çapkınlığı affeder, siz böyle davranışı çeker ama tek bir mesajla koca boşarsınız, çok kişisel bir durum bu.
Aldatılma ve şiddet harici kimseye boşan demem, ben de o kafadayım mesela.
Ama diyorum ya evlilikten öte, bebeğiniz var yahu.
İnsan nasıl sevemez, ilgilenemez?
İlgilenmek illa öz bakım da değil ki, her gün düzenli yarım saat oyun oynasa, yatarken kitap okusa, gün içinde arayıp sesini halini hatrını sorsa yani kendini hatırlatsa ve haftasonu ailece beraber güzel zaman geçirseniz ne olur acaba?
Bir kere çocuk olduysa ve evde çalışan kişi babayda mecbur bunları yapmaya ki asgari durum bu.
Şimdi anlıyorum eşim dışarda çocuğun bezini değiştirirken o bebek bakım odalarında öcü görmüş gibi bakan gözleri, demek çoğu erkek sadece biyolojik baba.
Yazık ama, kurban olduğum el kadar melek yavrunuz, içi nasıl alıyor?
 
Siz neden ben kendim icin dogurdum lafina bu kadar takildiniz ki. Hayatta hersey moda mod mu yasanmak zorunda. Ben de anne olmak istedim kotu mu yaptim. Illa ben istedim diye 7/24 bana mi endekslenmeli cocuk. Yanlis dusunuyosunuz. Ya cocugunuz yok ya da cok farkli hayata bakis acilarimiz. Anlayamadim sizi .

Ortak bir sorumluluga girerken yanimdaki insan sorumluluk alacak biri mi diye bir bakiyorum sadece.
Evet hayata bakis acilarimiz farkli.
 
Zorla mı evlendirdiniz kendinizle ?
Veya zorla mı cocuk oldu o istemiyorken ?
Eger böyle değilse ne yemek bulasık ne ütü ne camasır rutin neyiniz varsa evde ona dair yapmayın
Sorarsa da bunu sen istedin dersiniz
Kısasa kısas anlayana kadar devam
 
Ben hicbir erkek cocukla ilgilenmez, cocuk bakmak sadece annenin işidir demiyorum ki anlatiyorsunuz ama...
Yemegi, banyoyu bile gectim o cocuk baba sevgisi gormeli, aksi cok üzücü

Ancak insan, karsimdaki adam bu cocuga sevgi verecek mi, ilgilenecek mi diye dusunmeden "eşim de cocuk istiyordu ama ben zaten kendime dogurdum" diyip doguruyorsa sonucun bu olmasi normal diyorum.
Erkek niye dusunmuyor, kadin tek mi yapti gibi seyler gercek hayatta havada kaliyor kim ne derse desin. Boşanma durumlarinda bile cocuk %90 annede kaliyor, baba olayin maddi kisminda oluyor daha cok. O yuzden kadin biraz daha fazla dusuncek
Tek bildiğim, hiçbir kadın çocuğu sevgi görsün diye hem de öz babasından dilenmemeli.
Bu kişilik, karakter vs her şeyi aşan bir durum.
Olan olduysa, herkes ama herkes üzerine vazife düşeni yapmalı diyorum ben de.
Bütün yasal haklarını elinde bulundurduğun bir canlıya sevgi göstermek, çok da ironik bir şey değil.
Ha, kadın mı düşünmeli, yine hayır.
Kavun koklar gibi o da anlaşılmıyor maalesef çocukla oyun oynar mı oynamaz mı belli olmuyor.
Sorumluluk değil bu, sevgi...
 
Tek bildiğim, hiçbir kadın çocuğu sevgi görsün hem de öz babasından diye dilenmemeli.
Bu kişilik, karakter vs her şeyi aşan bir durum.
Olan olduysa, herkes ama herkes üzerine vazife düşeni yapmalı diyorum ben de.
Bütün yasal haklarını elinde bulundurduğun bir canlıya sevgi göstermek, çok da ironik bir şey değil.
Ha, kadın mı düşünmeli, yine hayır.
Kavun koklar gibi o da anlaşılmıyor maalesef çocukla oyun oynar mı oynamaz mı diye.

Sevgi zorla olmuyor malesef. Cocugunu dogurup denize, çöpe atan, öldüren insanlar okuduk Allah korusun.
Öyle sizin dediginiz gibi olmuş bi kere sevmek zorundayla yuruseydi keşke ve o cocuklar ziyan olmasaydi.
Benim bir ismen tanidigim insan cocugu dogurdugu gibi esirgemeye koymustu. O yuzden biraz düşünmeli herkes.
Erkegin az bucuk neyi yapip yapmayacagi da ayni evin icine girince gayet belli oluyor.
 
boyle bir adamla bide ise baslarsaniz asil cok daha zorlanacsksiniz
sanki ise baslayinca yardim edecek mi kocanizhazretleri
hic sanmiyorum valla boyle kocalari evde bebekle bigun birakacaksin gorecekler anyayi konyayi
Etmiycek tabiki yardim filan haşa incileri dokulur pasamin. Ahh baksa 1 saate raziyim
 
Sevgi zorla olmuyor malesef. Cocugunu dogurup denize, çöpe atan, öldüren insanlar okuduk Allah korusun.
Öyle sizin dediginiz gibi olmuş bi kere sevmek zorundayla yuruseydi keşke ve o cocuklar ziyan olmasaydi.
Benim bir ismen tanidigim insan cocugu dogurdugu gibi esirgemeye koymustu. O yuzden biraz düşünmeli herkes.
Erkegin az bucuk neyi yapip yapmayacagi da ayni evin icine girince gayet belli oluyor.
Benim kabul edemediğim bir algı olduğundan, anlayamıyorum sizi.
Bahsettiğiniz şeyleri ancak bana göre ruh sağlığı sıkıntılı kişiler yapabilir çünkü.
Sorumluluk duygum fazla değildir aslında ama böyle bir bohem yaşamın da tercih olabileceğine inanmıyorum sadece.
Evet, senin sayende veyahut senin yüzünden bir çocuk dünyaya geldiyse, son nefesine kadar pranga altında da olsan sevmesen bile seviyormuş gibi yapacaksın, mecbursun.
Aldığın nefes kadar mecbursun hem de.
Böyle düşünüyorum, aksini kabul etmiyorum.
 
Benim kabul edemediğim bir algı olduğundan, anlayamıyorum sizi.
Bahsettiğiniz şeyleri ancak bana göre ruh sağlığı sıkıntılı kişiler yapabilir çünkü.
Sorumluluk duygum fazla değildir aslında ama böyle bir bohem yaşamın da tercih olabileceğine inanmıyorum sadece.
Evet, senin sayende veyahut senin yüzünden bir çocuk dünyaya geldiyse, son nefesine kadar pranga altında da olsan sevmesen bile seviyormuş gibi yapacaksın, mecbursun.
Aldığın nefes kadar mecbursun hem de.
Böyle düşünüyorum, aksini kabul etmiyorum.

Siz sadece kendi hayatiniza bakip, devamli olmasi gerekenleri siraliyorsunuz, ben baskalarinin da yasadigi, hayatta olmuş ve olacak olan olaylari soyluyorum ister ruh hastasi diyin ister saglikli bunlar oluyor sonuçta ve sayilari hiç az degil.
Siz kabul etmek istemesenizde zorla olmuyor bazi şeyler ve herkes dogurdu diye bakmiyor ya da sevgi gostermiyor.

"Ben kabul etmiyorum" diyince dunya sizin istediginiz gibi, insanlar sizin istediginiz gibi, sizin dogrularinizla yasamiyor malesef.
 
O değilde o cocukta ilerde duygusal kopukluklar ve nefret duygusu oluşabilir,ciddiyim,bu çok önemli.
Simdi 2 yasinda,eger boyle devam ederse kocanız cocugun ileride hatırlayacağı bir anısı olmayacak babasıyla .
Bu çok kötü birşey.
Ben 2 yaşımı hatırlıyorum. Uzmanlar bunun imkansız olduğunu söylese de hafızam cok kuvvetli
Mesela bizim annemiz cok ilgisizdi
Herseyimizle babamız ilgilendi.
Simdi annemle 2 yabanciyiz. Arkadaslarima bakıyorum anneleriyle kankalar resmen.
Esinizle bu konuyu konuşun ve şuanda işe girmeyin bence cok küçükmüş çünkü. Bu hayatı da siz secmediniz valla ne sorumsuz adammis sinir oldum
 
O değilde o cocukta ilerde duygusal kopukluklar ve nefret duygusu oluşabilir,ciddiyim,bu çok önemli.
Simdi 2 yasinda,eger boyle devam ederse kocanız cocugun ileride hatırlayacağı bir anısı olmayacak babasıyla .
Bu çok kötü birşey.
Ben 2 yaşımı hatırlıyorum. Uzmanlar bunun imkansız olduğunu söylese de hafızam cok kuvvetli
Mesela bizim annemiz cok ilgisizdi
Herseyimizle babamız ilgilendi.
Simdi annemle 2 yabanciyiz. Arkadaslarima bakıyorum anneleriyle kankalar resmen.
Esinizle bu konuyu konuşun ve şuanda işe girmeyin bence cok küçükmüş çünkü. Bu hayatı da siz secmediniz valla ne sorumsuz adammis sinir oldum
Hangi uzmanlar onlar?
Ben bayağı 1,5 2 yaşlarımda yaşadığım şeyleri hatırlıyorum.
İnsanların ‘hatırlayamazsın’ tezlerini başıma gelen şeylerde yanımda olmadıklarında verdiğim detaylarla gayet ispatladım yıllar önce.
Ve dediğiniz gibi hatırladığım şeyler hep travmatik durumlar, çok şükür ki kendi yaramazlığım kaynaklıydı.
Ama ailesel bir şey olsa eminim ilk önce onu hatırlardım.
 
Hangi uzmanlar onlar?
Ben bayağı 1,5 2 yaşlarımda yaşadığım şeyleri hatırlıyorum.
İnsanların ‘hatırlayamazsın’ tezlerini başıma gelen şeylerde yanımda olmadıklarında verdiğim detaylarla gayet ispatladım yıllar önce.
Ve dediğiniz gibi hatırladığım şeyler hep travmatik durumlar, çok şükür ki kendi yaramazlığım kaynaklıydı.
Ama ailesel bir şey olsa eminim ilk önce onu hatırlardım.
Vallahi tam emin değilim ama iste neymiş efendim 3 yaştan öncesini insan beyni hatırlamazmış. Ay bende sizin gibiyim yaa cevremede söylüyorum cok şaşırıyorlar.
Birsey oldugu zaman sen hatırlarsın diyip sorarlar bana mesela 😅
Acaba insan iyi olani unutuyor da travmatik seyleri cok icsellestiriyor diyemi boyle hatırlıyor:( bilemedim ki.
 
Bu hayati sen seçtin de biz kadinlar da bebegi kendi kendimize yapmiyoruz heralde. Henuz mutasyon geçirmedik 😁
Bi yerde okumustum " bir baba cocuguyla ilgilenir bakar kisisel ihtiyaclarini karsilarsa eşine yardim etmis olmaz, babalik yapmis olur " diye. Bence bunu eşine bi okut. Valla allah kolaylik versin cok zor bu durum.
 
Bir müddet kendine iyilik yap ve kocanı kafana takma. Dert yanma. Çocuğunla güle eğlene eve güzel güzel vakit geçir. Kendin için yap önce bunları. Çocuğun büyüyor işe elbet geri döneceksin. Önce biraz kafanı boşalt. Hayatındaki güzelliklere odaklan. Daha sonra kafana taktığın çoğu şeylerin dert olmadığını anlayacaksın. Eşinlede dert yanarak söylenerek değil. Sohbet ederek eğlenerek muhabbetlere gir. Evdeki kötü olumsuz enerjiyi kaldır. Kendi üzerinde kurduğun baskıyı kaldır. Eşiniz Sizin evdeki dertlenen tavrinizdan bıkmış olabilir. Erkekler çok daha farklı olabiliyor. Bloke ediyor olumsuz bulduğu herşeyi bazen.
 
Bebek dışında hiçbir iş ile ilgilenmeyin.
Ücretsiz izin bebeginiz için alındı demi?
Eşiniz de yardim etmiyor.
Bu hayatı o seçti.
 
Back
X