- Konu Sahibi hayattanem
-
- #1
Merhaba arkadaşlar,
4 yıldır evliyim 1.5 yaşında bir kızım var bazı zamanlar dışında eşimle mükemmel anlaşan çok mutlu bir çiftiz.fakat ailesi yüzünden çok bozuşuyoruz.Ayrılma aşamasına bile geliyoruz.Eşimin ailesi Türkiyede yaşıyor biz ise Kıbrıstayız.Eşim ilkokulu bitirince onu buraya anneannesinin yanına göndermişler onunla büyümüş.Bu yüzden kaynanama inanılmaz kızgınım.İnsan evladından nasıl ayrı kalabilir.Onun için hiçbişey yapmamış bu güne kadar.Biz tanıştık isdemeye geldiler.Söz,nişan,düğün hepsini tek başımıza yaptık.Ailem elinden geldiğince yardım etti.Eşimin ailesi bize yardım edeceğine kıyafetlerine kadar biz aldık.Senede 2-3 kez gelip 1-3 ay arası bizde kalıyorlar.Uçak paralarını biz ödüyoruz.Geleceklerini bile haber vermiyorlar.gelirken bir küçük hediye bile almıyorlar fakat dönerken en az 400-500 tl alışveriş yapıyorlar.Hamile olduğumda geldiler işten eve geldiğimde bir yemek bile bulamıyordum.Aç aç yemek yapıyordum onlarda oturup yiyordu.Birde arkalarından ben topluyordum.Hamileliğimin son ayında doğum iznindeyken ben kaynanam geldi.Eltim telefonda ''yardıma,kıza bakmaya mı geliyorsun?''demiş oda ''bakarım ama gözlerimle''demiş ki gerçekten öyle yaptı.Ben koca göbeğimle uğraşırken bütün gün oturdu.bir yemek bile yapmadı..Doğurdum eşime ona söz verdiğimi iddia ederek ki öyle birşey yapmadım zorla kızımıza isdediği ismi göbek isim olarak koydurdu.Eşim bana hiç söylemeden gidip yazdırdı..bana klinikte söz vermişti yazmayacak diye...doğurdum geldim doğum sonrası iki ay yine bendeydiler.bebeği kaynanam eline bile almadı.Şimdi her telefonda o isimle sesleniyor.geçen ay geldiler yine ayni şekilde..Eşimin onlara karşı olan bu tavrını anlamıyorum.Geldiler torunlarına bir toka bile getirmediler.Ama gideken tüm komşularına hediyelr aldı.Sürekli para istiyorlar bizden eşim hemen yolluyor.Hiç neden böylesiniz demiyor.Ben bişey demeye kalksam hemen kavgaya dönüşüyor..Sanırım bukadar takmamın nedeni bana söz verdiği halde kendine bakmamış bir annenin mutlu olmasını isdeyerek ve beni hiçe sayarak gidip kızıma o nefret etttiğim ismi koymuş olması..Ama affedemiyorum.Sürekli aklımda sürekli ağlamak ve onunla bu yüzden kavga edmek istiyorum...Tabi kaynamda kazanmış oluyor böylelikle..Geldi gitti çocuğun yatağında çiltenin altında birbirine düğümlenmiş ipler buldum bize büyü yaptı sanırım.Ama eşim herzamanki gibi sessiz kalıyor ve çıldırıyorum...
benim eşimde bekarken ailesine,ablasına,eniştesine yedirmiş paraları,çekmiş kredileri
evlenir evlenmez tavrımı koydum
önce 2yıl boyunca kredi borçlarını bitirdik çok şükür
sonra da bayağı bu konuda tavrımızı net biçimde gösterdik
ama bu zaman zarfında çok yıprandım
eşimin gözünün açılması için çok çalıştım
tabi para kesilince eşimin melek olan ailesi birden güzel gelinim dedikleri beni düşman ilan ettiler
ne çektiğimi bir Allah bir ben blirim
çok yıprandım ama 3,5 yılın sonunda çok şükür rayına oturttuk
eşimin ailesi var yemezdir
siz de eşinize anlatın
sonuçta kazandığınız para sizin ve çocuğunuzun geleceği
tatil gibi kullanıyorlar,ne rahatlık yaaaa
benim kvalidem de bize gelince sadece bakar
ben iştem gelirdim,oyorgunlukla bi de yemek hazırla,çay koy,meyve hazırla,ortalık toparla olurdum
eminim hamile kalırsam sizin durumunuzda olurum
burada en önemli şey eşinizin tavrı,kesinlikle kendini değiştirmeli,ailesine karşı olan zaafını kırmalı
çünkü artık siz bir ailesiniz
Merhaba arkadaşlar,
4 yıldır evliyim 1.5 yaşında bir kızım var bazı zamanlar dışında eşimle mükemmel anlaşan çok mutlu bir çiftiz.fakat ailesi yüzünden çok bozuşuyoruz.Ayrılma aşamasına bile geliyoruz.Eşimin ailesi Türkiyede yaşıyor biz ise Kıbrıstayız.Eşim ilkokulu bitirince onu buraya anneannesinin yanına göndermişler onunla büyümüş.Bu yüzden kaynanama inanılmaz kızgınım.İnsan evladından nasıl ayrı kalabilir.Onun için hiçbişey yapmamış bu güne kadar.Biz tanıştık isdemeye geldiler.Söz,nişan,düğün hepsini tek başımıza yaptık.Ailem elinden geldiğince yardım etti.Eşimin ailesi bize yardım edeceğine kıyafetlerine kadar biz aldık.Senede 2-3 kez gelip 1-3 ay arası bizde kalıyorlar.Uçak paralarını biz ödüyoruz.Geleceklerini bile haber vermiyorlar.gelirken bir küçük hediye bile almıyorlar fakat dönerken en az 400-500 tl alışveriş yapıyorlar.Hamile olduğumda geldiler işten eve geldiğimde bir yemek bile bulamıyordum.Aç aç yemek yapıyordum onlarda oturup yiyordu.Birde arkalarından ben topluyordum.Hamileliğimin son ayında doğum iznindeyken ben kaynanam geldi.Eltim telefonda ''yardıma,kıza bakmaya mı geliyorsun?''demiş oda ''bakarım ama gözlerimle''demiş ki gerçekten öyle yaptı.Ben koca göbeğimle uğraşırken bütün gün oturdu.bir yemek bile yapmadı..Doğurdum eşime ona söz verdiğimi iddia ederek ki öyle birşey yapmadım zorla kızımıza isdediği ismi göbek isim olarak koydurdu.Eşim bana hiç söylemeden gidip yazdırdı..bana klinikte söz vermişti yazmayacak diye...doğurdum geldim doğum sonrası iki ay yine bendeydiler.bebeği kaynanam eline bile almadı.Şimdi her telefonda o isimle sesleniyor.geçen ay geldiler yine ayni şekilde..Eşimin onlara karşı olan bu tavrını anlamıyorum.Geldiler torunlarına bir toka bile getirmediler.Ama gideken tüm komşularına hediyelr aldı.Sürekli para istiyorlar bizden eşim hemen yolluyor.Hiç neden böylesiniz demiyor.Ben bişey demeye kalksam hemen kavgaya dönüşüyor..Sanırım bukadar takmamın nedeni bana söz verdiği halde kendine bakmamış bir annenin mutlu olmasını isdeyerek ve beni hiçe sayarak gidip kızıma o nefret etttiğim ismi koymuş olması..Ama affedemiyorum.Sürekli aklımda sürekli ağlamak ve onunla bu yüzden kavga edmek istiyorum...Tabi kaynamda kazanmış oluyor böylelikle..Geldi gitti çocuğun yatağında çiltenin altında birbirine düğümlenmiş ipler buldum bize büyü yaptı sanırım.Ama eşim herzamanki gibi sessiz kalıyor ve çıldırıyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?