- Konu Sahibi duyguturgay
- #21
Kızlar merhaba 27 yaşındayım. Doğma büyüme İzmirliyim. 2 yıldırda evliyim. İzmir'den Ankara'ya gelin geldim. Ama hiç mutlu değilim. Eşimde bende kurumsal şirkette çalışıyoruz işimiz gayet iyi. Gelin görün ki ben çok mutsuzum. Burada hiç arkadaşım yok yakınım yok. Evlendikten 7 ay sonra hamile kaldım 10 aylık bir oğlum var. Eşim melek gibi bana her konuda yardımcı olur her istediğimi yapar ancak yaşam tarzlarımız çok farklı. Örneğin canlı müziğe gitmek istiyorum o istemiyor. Hiç bir sosyal faaliyetim yok Kendimi çok kötü hissediyorum. Bu yüzdende sürekli tartışır olduk.
Bende İzmirliyim ve Ankaraya geldim evlendikten bikaç ay sonra. Ankaranın içide değil Polatlıya hemde :) Hiç kimseyi tanımıyorum. Gelir gelmezde hamile kalınca işede başlayamadım çevreye alışma dönemi dedim bikaç ay geçer öyle başlarım. Olmadı. Kayınvalidem ve görümcemle aynı apt.dayım ve etrafımızda bina yok. Koskoca binada 3 aileyiz. Etrafta insan yok. Eşimde cok anlayıslı cok iyidir ama ev kuşu işte. Bende izmirdeyken cok sosyal bi hayatım vardı. Asalak gibi yaşıyorum resmen. Kendimi çökmüş hissediyorum 21 yaşında olmama rağmen :) Yanlızlıktan oluyor. Aslında görüşebileceğimiz bikaç insan olsa yakın arkadas diyebilceğimiz belki bu kadar sorun etmeyizde bazı seyleri. Ama herşeyden bir anda yoksun olunca insan afallıyor. 8 aydır kafa patlatıyorum acaba napablirim diye henüz bişey bulamadım kendimi tatmin edebilecek :) Yani teselli yahut fikir veremiyorum ama en azından yanlız değilsin bil istedim :)