- Konu Sahibi emvacilbihar
-
- #21
biz de eşimle benzer bir sıkıntı yaşıyoruz bir dönemdir. eşimin hormon tedavisi ile başlayan, çocuk isteğimizle artan sıkıntılı bir dönem geçiriyoruz. eşimde de isteksizlik ve performans kaygısı başladı. ilişkiye giremez, ya da 1 hafta 10günde bir girer olduk. böyle olunca bebk de gelmiyor. hormon tedavisi spermlerimizi de düşürdü. öyle zor zamanlardan geçiyoruz ki. Biz de 9 yıldır beraberiz, 2 yıllık evliyiz. Deli gibi de aşığız hala. Ama öyle zor zamanlar geçirdik ki ben nefes alamaz hissettim. çekip gitmek istedim. kolumdan eşim tuttu. Baktık zarar görüyoruz, terapiste gitmeye karar verdik. İlk seans tanışma gibiydi. Ve psikolog dedi ki, siz aslında büyük olmayan sıkıntılarınızı öyle büyütmüşsünüz ki, içinden çıkılmaz olmuş. bize 2-3 aylık bir tedavi önerdi, hem eşimin isteksizliğine ve performans kaygısına çözüm olacak, hem de ilişkimizi beslyecek bir süreç inşallah temmuzda başlayacağız.
orada dedi ki doktor, eşlerin birbirini kabulü önemli. Her koşulda kabullenme yani, sizinle haftada 1 birlikte oluyorsa, bu anormal değildir. Onun döngüdü odur, bununla mutlu olmayı öğrenemiyoruz biz dedi. Ben bu terapinin sorunlarımızı çözeceğine inanıyorum. benim eşime yönelik tahmmülsüzlüklerim oluyor bazen, kendi mutluluğum ve evliliğimin iyi gitmesi için eşimi olduğu gibi kabul edebilmeliyim. Sizin için de terapiyi öneriyorum, bence eşinizi ikna edin...
umarım herşey yoluna girer
seni cok iyi anliyorum ..
ben cok bunaldigimda ya da uzuldugumde tikaniyorum , anlatmak cok zor geliyor . kendimi ifade etme yetenegim iyi kotu kuvvetli olmasina ragmen cok zorlandigimi hatta aglamaya basladigimi biliyorum.
ben de artik farkli yontem dener oldum ..yazmak . butun duygularimi yaziyorum ,
yaz sende ,,, seni uzenleri ,hayal kirikliklarini , ondan da yazmasini iste ..
ben de evliydim , ne demek istedigini anliyorum , empati yapabiliyorum...
heyecanlar olunce arkadaslik ,sevgi girer devreye derler hep....ama arkadaslarinla eglenirsin ,gulersin ,paylasirsin ...
ben kocamla boyle bir arkadaslik bulamiyorsam ,cinselligim de monotonlasmissa geriye onu insan olarak cok sevip saymam kalmissa ., iste sanirim orda devreye senin bununla nasil basedecegin gercegi cikar...
icine atabilirsin , cocuklarina hayatinin aski olarak bakip onlarla avunabilirsin , butun bos vakitlerini arkadaslarinla gecirip kocanla aranizdaki kisir donguyu bosverebilirisin vs...
ben bosandim ,
demiyorum ki bosanmak en dogrusu , bana cok iyi geldi
ama sen bence bu mektup yazmayi bir dene ...ya da terapiste gidin ,
dün gece buraya konu açtıktan sonra eşime mesaj atmaya başladım. konuşmaya artık cesaretim yok o nedenle mesaj yazıyorum dedim. telefonda konuşurken karşımda soğuk bir ses tonu duyarsam konuşamam diye yazıyorum dedim. ve içimi döktüm dökebildiğim kadar. kırmadan üzmeden ama evliliğimi sorgulayarak. mesajlarım 20 kadardı ve hiç cevap yazmadı. en son artık daha fazla seni üzmeyeyim. hayırlı geceler dedim. o da tüm mesajlarıma tek bir cevap attı.
eşimin mesajı : yaşadıklarının aynısını ben de yaşıyorum. şunu bil seni çok seviyorum.
beni anlaması güzel. aynı şekilde o da durumumuzdan memnun değil. ama değiştirme aşamasına gelince ikimiz de tıkanıyoruz. o genelde görmemezlikten gelerek yok sayarak hallediyor. bense onun gözüne sokuyorum sorunları.
bugün biraz daha rahatlamış durumdayım. onun mesajı çok iyi geldi. ama hala tlf konuşmaya cesaretim yok. o da aramıyor. yarın gece yola çıkacağım. pazar evimde olacağım bakalım. hayat bize ne gösterir.
Allah razı olsun...Belki evliliğe dair tecrübelerim yok ama yasadıklarım ve gördüklerim bana çok şey öğretti...
Bazen insan hayatında içinden sanki hiç çıkamıyacakmışsın gibi gördüğün durumlar oluyor ama Rabbim bize öyle bir dayanma gücü vermiş ki aynı zamanda herşeyi değiştirebilme kabiliyeti
Emin ol sen ne kadar mutsuzsan eşinde acaba ben sevdiğimi hiç mutlu edemiyorum diye düşünmekten mutlu olamıyordur emin ol...
Evet cinsellik çok önemli bir sorunsal ama durum cok farklı bir şekilde de gelişebilirdi..
Bence ara sıra böyle güzel mesajlar at ama içinden ne geçiyorsa eski güzel günlerini hatırlatacak yani şu acıdan diyorum bazen cok yoğun yada çok sıkıldığım anda nişanlımın bana eski dönemi hatırlatan bi mesaj atması yüzümdeki gülümsemeye sebep oluyor ...
Ve Pazar günü eve gittiğindede biliyorum çok zor iki çocukla ama sadece gül ve seni özledim de bazen cok kısa cümleler uzun acıklamalardan daha çok etkilidir..
Sevdiği yemeği yap yada tatlı yap en önemlisi gezdiğin yerleri ve geçirdiğin güzel vakitleri anlat hani tatil sana iyi gelmiş gibi
Ama arkadaşım sakın pes etme belki bu çabaların sana hemen geri dönmeyebilir ama zamanla meyvalarını toplarsın sabır en büyük erdem bazen hernekadar sinir olsakta alttan alma mecburiyetini göstermek zorundayız malasef ki bu erkeklerin yapısında yok...
Hem eşin sana gerçekten bu kadar mutsuzluk yaşatmak istermi seni seviyorum dermi ?
Seninle evlenip 2 tane birbirinden güzel çocuk yapmak istermi koskoca 5 yıl ağladığın üzüldüğün günler kadar güldüğün çok güzel günlerde oldu dimi...
Bence hayat kısa olumsuzlukları bırakıp anın tadını çıkarmaya bak yarın eşin yanında olmayabilir ve bugün yaşadığın son günde olabilir...
Hep mutlu ol ,huzurlu ol en önemlisi sağlıklı ol dualarım seninle....
dün gece buraya konu açtıktan sonra eşime mesaj atmaya başladım. konuşmaya artık cesaretim yok o nedenle mesaj yazıyorum dedim. telefonda konuşurken karşımda soğuk bir ses tonu duyarsam konuşamam diye yazıyorum dedim. ve içimi döktüm dökebildiğim kadar. kırmadan üzmeden ama evliliğimi sorgulayarak. mesajlarım 20 kadardı ve hiç cevap yazmadı. en son artık daha fazla seni üzmeyeyim. hayırlı geceler dedim. o da tüm mesajlarıma tek bir cevap attı.
eşimin mesajı : yaşadıklarının aynısını ben de yaşıyorum. şunu bil seni çok seviyorum.
beni anlaması güzel. aynı şekilde o da durumumuzdan memnun değil. ama değiştirme aşamasına gelince ikimiz de tıkanıyoruz. o genelde görmemezlikten gelerek yok sayarak hallediyor. bense onun gözüne sokuyorum sorunları.
bugün biraz daha rahatlamış durumdayım. onun mesajı çok iyi geldi. ama hala tlf konuşmaya cesaretim yok. o da aramıyor. yarın gece yola çıkacağım. pazar evimde olacağım bakalım. hayat bize ne gösterir.
eşimle severek evlendik hala da seviyoruz birbirimizi. 5 yıllık evliyiz. öncesinde de bi 5 yıllık birlikteliğimiz var. ayrı kültürlerdeniz ama bunu pek sorun etmedik.
evliliğimizde çok güzel günler oldu çok sıkıntılı günlr de oldu. evlenmeden önce eşime evlilikler zamanla monotonlaşıyor bunu bizim evliliğimizde yaşamak istemiyorum dedim. o da yaşamayacağız dedi. tabi zamanla monotonlaştık. 2 çocuk ev borcu maddi sıkıntılar, ailelerin maddi beklentileri var.
buraya kadar olanların yanında beni şu anda sıkan mevzu aramızdaki monotonluk, durgunluk, bıkkınlık,, yorgunluk....
evliliğimizin geçen zaman içinde çok yıprandığını düşünüyorum. ama eşimle bu konuları konuşamıyorum ya anlamıyor ya sinirleniyor. ben de içime atmaya başladım. böyle bi kısır döngü. şim benim en yakın arkadaşımdı dostumdu ama artık başkalarına derdimi anlatabiliyorum ama eşime anlatamıyorum.
8 gündür ayrı şehirlerdeyiz ve gün içinde 1 defa anca konuşuyoruz ve o da heyecansız özlemsiz sevgisiz....
çok seviyoruz birbirimizi bundan eminim de anlayamadığım neden bu yaşantımıza yansımıyor. eşimi suçlamıyorum onda da bende de sıkıntı var bence. sürekli gel gitler yaşıyorum içimde. ondan bekliyorum ilk adımı. muhtemeln o da benden.
aile terapistine gidelim dedim daha önce kabul etmedi.
bizi bu noktaya getiren yıllar içinde yaşadığımız tartışmalar ve kırgınlıklar diye düşünüyorum. ben silip atamıyorum diye üzülürken fark ettim ki o da silmiyor içinde biriktiriyor.
sürekli kendi içimde bir mücadele yaşıyorum eşime yansıtmamaya çalışıyorum ama gittikçe uzaklaşıyoruz. konuşmayı defalarca denedik ama başarılı olamadık. ya da o an çözüm oluyor sonra yine aynıyız. kk yı didik didik ediyorum değişik şeyler deneyeyim hayatımızı renklendireyim diyorum içimden gelmiyor. içinden çıkamıyorum ruh hallerimizin.
bu basit bir dert belki ama arkadaşlar benim yaşam kalitemi çok düşürüyor. benden daha sıkıntılı olan arkadaşlar Allah yardımcınız olsun diyorum. tüm okuyan ve cevap yazan arkadaşlara teşekkür ediyorum.
seni cok iyi anliyorum ..
ben cok bunaldigimda ya da uzuldugumde tikaniyorum , anlatmak cok zor geliyor . kendimi ifade etme yetenegim iyi kotu kuvvetli olmasina ragmen cok zorlandigimi hatta aglamaya basladigimi biliyorum.
ben de artik farkli yontem dener oldum ..yazmak . butun duygularimi yaziyorum ,
yaz sende ,,, seni uzenleri ,hayal kirikliklarini , ondan da yazmasini iste ..
ben de evliydim , ne demek istedigini anliyorum , empati yapabiliyorum...
heyecanlar olunce arkadaslik ,sevgi girer devreye derler hep....ama arkadaslarinla eglenirsin ,gulersin ,paylasirsin ...
ben kocamla boyle bir arkadaslik bulamiyorsam ,cinselligim de monotonlasmissa geriye onu insan olarak cok sevip saymam kalmissa ., iste sanirim orda devreye senin bununla nasil basedecegin gercegi cikar...
icine atabilirsin , cocuklarina hayatinin aski olarak bakip onlarla avunabilirsin , butun bos vakitlerini arkadaslarinla gecirip kocanla aranizdaki kisir donguyu bosverebilirisin vs...
ben bosandim ,
demiyorum ki bosanmak en dogrusu , bana cok iyi geldi
ama sen bence bu mektup yazmayi bir dene ...ya da terapiste gidin ,
eşimle severek evlendik hala da seviyoruz birbirimizi. 5 yıllık evliyiz. öncesinde de bi 5 yıllık birlikteliğimiz var. ayrı kültürlerdeniz ama bunu pek sorun etmedik.
evliliğimizde çok güzel günler oldu çok sıkıntılı günlr de oldu. evlenmeden önce eşime evlilikler zamanla monotonlaşıyor bunu bizim evliliğimizde yaşamak istemiyorum dedim. o da yaşamayacağız dedi. tabi zamanla monotonlaştık. 2 çocuk ev borcu maddi sıkıntılar, ailelerin maddi beklentileri var.
buraya kadar olanların yanında beni şu anda sıkan mevzu aramızdaki monotonluk, durgunluk, bıkkınlık,, yorgunluk....
evliliğimizin geçen zaman içinde çok yıprandığını düşünüyorum. ama eşimle bu konuları konuşamıyorum ya anlamıyor ya sinirleniyor. ben de içime atmaya başladım. böyle bi kısır döngü. şim benim en yakın arkadaşımdı dostumdu ama artık başkalarına derdimi anlatabiliyorum ama eşime anlatamıyorum.
8 gündür ayrı şehirlerdeyiz ve gün içinde 1 defa anca konuşuyoruz ve o da heyecansız özlemsiz sevgisiz....
çok seviyoruz birbirimizi bundan eminim de anlayamadığım neden bu yaşantımıza yansımıyor. eşimi suçlamıyorum onda da bende de sıkıntı var bence. sürekli gel gitler yaşıyorum içimde. ondan bekliyorum ilk adımı. muhtemeln o da benden.
aile terapistine gidelim dedim daha önce kabul etmedi.
bizi bu noktaya getiren yıllar içinde yaşadığımız tartışmalar ve kırgınlıklar diye düşünüyorum. ben silip atamıyorum diye üzülürken fark ettim ki o da silmiyor içinde biriktiriyor.
sürekli kendi içimde bir mücadele yaşıyorum eşime yansıtmamaya çalışıyorum ama gittikçe uzaklaşıyoruz. konuşmayı defalarca denedik ama başarılı olamadık. ya da o an çözüm oluyor sonra yine aynıyız. kk yı didik didik ediyorum değişik şeyler deneyeyim hayatımızı renklendireyim diyorum içimden gelmiyor. içinden çıkamıyorum ruh hallerimizin.
bu basit bir dert belki ama arkadaşlar benim yaşam kalitemi çok düşürüyor. benden daha sıkıntılı olan arkadaşlar Allah yardımcınız olsun diyorum. tüm okuyan ve cevap yazan arkadaşlara teşekkür ediyorum.
ben de mektup mesaj yaza yaza izmirden istanbula yol olur. artık yazmıyorum. gerçi dün gece bi ton mesaj attım.ne güzel yazmışsın arkadaşım valla ben mesajları,mektupları falan denedim ama baktım karşı taraftan bişey yok kestim monotonluğa devam.
son yazdıklarım olumluya doğru gidiyor bakalım inşallah hevesim kursağımda kalmaz.Bende aynı olacak ama kendinizi bisekilde mutlu edin derim siz mutlu olunca hareketleriniz davranışlarınız bastan aşağı herseye yansır bu da esinizi etkiler die düşünüorum
seni cok iyi anliyorum ..
ben cok bunaldigimda ya da uzuldugumde tikaniyorum , anlatmak cok zor geliyor . kendimi ifade etme yetenegim iyi kotu kuvvetli olmasina ragmen cok zorlandigimi hatta aglamaya basladigimi biliyorum.
ben de artik farkli yontem dener oldum ..yazmak . butun duygularimi yaziyorum ,
yaz sende ,,, seni uzenleri ,hayal kirikliklarini , ondan da yazmasini iste ..
ben de evliydim , ne demek istedigini anliyorum , empati yapabiliyorum...
heyecanlar olunce arkadaslik ,sevgi girer devreye derler hep....ama arkadaslarinla eglenirsin ,gulersin ,paylasirsin ...
ben kocamla boyle bir arkadaslik bulamiyorsam ,cinselligim de monotonlasmissa geriye onu insan olarak cok sevip saymam kalmissa ., iste sanirim orda devreye senin bununla nasil basedecegin gercegi cikar...
icine atabilirsin , cocuklarina hayatinin aski olarak bakip onlarla avunabilirsin , butun bos vakitlerini arkadaslarinla gecirip kocanla aranizdaki kisir donguyu bosverebilirisin vs...
ben bosandim ,
demiyorum ki bosanmak en dogrusu , bana cok iyi geldi
ama sen bence bu mektup yazmayi bir dene ...ya da terapiste gidin ,
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?