esimi gorecek gozum yok.sanirim sevgi falan kalmadi

gizem00 .!.:

Henuz bir senelik evliyim.evlenir evlenmez hamile kaldim ve su an 3aylik kizim var.esimle biz en basindan brri anladamiyoruz.surekli tartisiyoruz vr sonu hakaretlere varan kavgalar ediyoruz.ve sikilfim artik esimle yasamaktan.her sokaga cikmamuz olay olur insanlqr var demeyiz dovusr dovuse eve geliriz.rezil oldugumuz yanimiza kar kalir.ve hrrseydr ben suclu olurum.esimden biktim sikildim artik.yavas yavas sevgimin azaldigini dusunuyorum.esimin ailesinede hic isinamadim.yakinda ise baslicam tprun bakmaya gelecekler kayinvalide gorumce kayinpeder .hic istemiyorum gelmelerini kendi evleri gibi rahat davranmalari gorgusuz gorgusuz haraketleri konusmalari.aklima geldikcr cildiracam kizlar ya

Genişletmek için tıkla...

Valla arkadasimbisey diyeyim ben evliligimde 4. Seneye bir kac gun once girdim ve inan hergun senin gibi kavga etmekten biktim usandim, artik iyce sIKIlmaya basladim olmuyor anlasamiyoruz yani ilk yillar boyle olur diyolar fakat hala hicbisey degismiyor ne yapicaz degisirler diye beklicez sanirim bi umut yani gerci sen daha cok yenisin bu kadar cabuk karamsar olma insallah zaman gectikce duzelirsiniz aranizdaki sevgi artar bu arada her disari cikmamaizda bizde ayni sekilde geri donuyoruz bagira cagira ! hic bilmemki bi kerede disarda guzel birgun gecireyim tovbe ettim daha cikmiyorum onla)) sende oyle yap hem daha rahat ...

galiba ikinizde sinirlisiniz sokakta kavgayı tartışmayı bende hiç sevmem daha sakin olmaya çalışın en azından eşin sinirliyken sen alttan al sonra keyfinin yerinde olduğu zamanlar onunla konuş canım iletişim kurarsanız mutlaka orta yolu bulursunuz
çocuk bakımı için de bakıcı tutsan daha iyi olacak sanki :44:sonuçta 3 kişinin uzun bir süre sizde kalması seni bunaltabilir eşinle daha çok sorun yaşayabilirsin bakıcı tutmak daha mantıklı gibi geldi bana

gizem00 .!.:

Henuz bir senelik evliyim.evlenir evlenmez hamile kaldim ve su an 3aylik kizim var.esimle biz en basindan brri anladamiyoruz.surekli tartisiyoruz vr sonu hakaretlere varan kavgalar ediyoruz.ve sikilfim artik esimle yasamaktan.her sokaga cikmamuz olay olur insanlqr var demeyiz dovusr dovuse eve geliriz.rezil oldugumuz yanimiza kar kalir.ve hrrseydr ben suclu olurum.esimden biktim sikildim artik.yavas yavas sevgimin azaldigini dusunuyorum.esimin ailesinede hic isinamadim.yakinda ise baslicam tprun bakmaya gelecekler kayinvalide gorumce kayinpeder .hic istemiyorum gelmelerini kendi evleri gibi rahat davranmalari gorgusuz gorgusuz haraketleri konusmalari.aklima geldikcr cildiracam kizlar ya

Genişletmek için tıkla...

sorununuz ne biliyormusun saygı denen şeyi yitirmişsiniz malesef.bunu yeniden elde etmek elinizde.eşinizle oturun ciddi ciddi konusun sorunlarınızı ortaya koyun birbirinizde sevmediğiniz yönlerinizi söyleyin ve düzeltmeye çalısın.dış etkenleri şimdilik boşverin.

istisnasız benim hayatımı anlatıyorsun, acaba bunları ben mi yazmıştım diye düşündüm bi an:)
benim eşim de tek erkek çocuk,bi de görümcem var aynı şekilde evlenir evlenmez hamile kaldım ve bir oğlum var. ailesi o kadar sahipleniyor o kadar başımızdalar ki eşimle bu konu yüzünden kavga etmekten birbirimize karşı saygımızı sevgimizi herşeyi kaybettik artık en küçük birşeyde bile tartışmalar oldukça saygısız ve dayanamıyorum artık. evlendim evleneli gülmedi yüzüm zaten çocuğumu ailesinin yanında doğurdum ve sezaryan olduğu için kayınvalidem baktı bize,gelenekmiş onlarda işte ne olduysa o zamanlar oldu bana. çocuğumun hiçbir işini bana yaptırmıyordu çok fazla sahiplendi zaten herkesi yönetme eğiliminde yanındakiler de ona uydu dolayısıyla ve benim psikolojim bozuldu ben çocuğumu sahiplenemedim onların çocuğu diye bakıyordum sırf onların yüzünden emziremedim üstelik bunu bile bile yine sorunu bana yükleyip çözüm için de doktorlara götürdü,,,sonuç çocuk doğurma fobisi,onlarla ilgili bir sürü takıntı,görüşeceğimiz zamanları aylar öncesinde hesaplayıp ne yapacağını düşünme ve her an stres,kaygı,eşini suçlayıp her an tartışma... inanmayacaksınız ama bazen oturup kayınvalidemin kaç yıl sonra yaşlanıp,bu hayata veda edip bizi ne zaman rahat bırakacaklarını bile hesaplıyorum:)

bunları yaşadıktan sonra insan nasıl olumlu bakabilir ki artık... evliliğimin 3. yılı ve 3 yılım hep bunlarla geçti ömrümden çok daha uzun seneler geçti sanki... aynı şekilde ben çalışsam onlar bakmaya geleceği için (çünkü biliyorum fırsat vermez benim aileme) öğretmenim ama çalışmıyorum. biz de 2.5 saat mesafedeyiz bayramda izine onlara gideceğiz ve çoktan ayarlamışlar kayınbabam gelip alacak bizi,sırf kayınvalidem torununu düşündüğünden. yaşamayanlar abarttığımı düşünebilir ama ben gördükten sonra anladım ki bazı şeyleri aşmayan böyle tipler var, gerçekten annesi sanıyor kendini:)

daha ne kadar böyle devam etmeye çalışacağım ben de merak ediyorum,çocuğum büyüdüğünde aramızda mesafeler olmasından çok korkuyorumAllah yardımcımız olsun artık

arkadaslar kım ne derse desın gızem00 arkadasımıo kadar ıyı anlıyorum kı.. ben de hamıleyım tam 8 aylık. evet esmle de problemlerım oluyor ama oyle cok sukur asılamayacak boyutta degıl.. ve en buyuk roblem ne bılıyor muunuz kayınvalıde!! maalesef kendısı kayınpederımden bosanmıs gorgusuz mu gorgusuz ve esımı maddı manevı kocası zannedıyor.. herseyı ondan beklıyor. bence hayattakı en tehlıkelı es profili de boyle bır kulturle yetısen es profiılı.. esımle ıyı gorunsek de problem yokmus gıbı davransak da bu sorun hep aramızda ve ıcten ıce etkılıyor bızı. ha bu arada dogumum yakastı ve bız hala gorusmuyoruz kayınvalıdemle. torun morun hak getire umrunda degıl. o oglunu kaptırdıgını dusunup buna yanıyor ve yoktan yere sebeplerle bız gorusmuyoruz. cok uzucu degıl mı.