Merhaba arkadaslar,
bu konuyu acsam´mi acmasam´mi diye uzun zamandir düsünüyordum ama hep vaz geciyordum. Sonunda acmaya karar verdim, cünkü sizden baska kime danisacagimi bilmiyorum.
Size biraz durumdan bahs etmek istiyorum. Esimle 6 yil ciktik, 2 yil nisanli kaldik ve 2 yildir´da evliyiz. Esimi gercekten cok seviyorum, yanina sokulmaktan cok hoslaniyorum, gidip gidip öpüyorum, sariliyorum, yanaklarini mincikliyorum, uyurken saatlerce izliyorum vs. Ama cinsel anlamda nerdeyse hicbirsey hissetmiyorum. Hergün sebeplerini düsünmekten basima agrilar giriyor, arastirma yaparken internetin altini üstüne getiriyorum. Birgün iste bu yüzden diyorum, ertesi gün vaz geciyorum bundan olamaz diyorum. Bir yandan´da esime cok aciyorum, cünkü hissediyor ve ben igrencmiyim, benden tiksiniyormusun neden beni arzulamiyorsun diye soruyor. Bu sefer tüm cabamla aksini ispatlamaya calisiyorum, 2 gün basariyorum 3.günü beceremiyorum. Cok üzülüyorum bu duruma. Acaba depresyondamiyim ondanmi istemiyorum diyorum kendi kendime. Acaba genel olarak cinselligi aramiyormuyum? Yoksa esim´denmi kaynaklaniyor. Birtürlü kesin sonuca varamiyorum. Tanistigimizda esim 67 kiloydu, simdi 82, baya baya göbegi var. Git gide´de kayinpederime benzetiyorum hem fiziksel olarak hemde davranis olarak ve kayinpederimi sevmem. Yürürken bile onun gibi yürüyor artik, göbeginden kaynaklaniyor.
Beraberligimiz cok kisa sürüyor, bana egoistce geliyor bazen. Öyle TV´deki gibi romantik hareketlerden eser yok. Söyleyince hemen aliniyor esim, caba gösteriyor ama sadece o an, ertesi güne yine ayni. Güzel vücut hatlarimi belli eden seyler giyinmemi istiyor, kendisi saldir suldur esofmanla cikiyor karsima. Cok dikkat eder oldum hareketlerine, özellikle yatak odasinda ve sürekli beni iten birseyler buluyorum. Mesela cocuk sesiyle konusuyor bana hic erkeksi gelmiyor. Tamam normal sartlarda sirin bulabilirim belki ama sürekli bir ergen gibi dolasmasindan hoslanmiyorum yatak odasinda. Yani artik o duruma geldimki adet olunca seviniyorum resmen.
Diger yandan´da ya ben bu adamin isteklerini hic karsilayamiyorum, aldatmasin bu beni simdi diye paranoyak olmus durumdayim. Kimseye´de danisamiyorum bu konulari. Birkeresinde ablama citlattim biraz "demek gercekten sevmiyorsun" deyip cikti isin icinden, birde üstüne daha cok moralimi bozdu. Sevmemekle alakasi yok, seviyorum cünkü. Bir dönemmi acaba bu, ne bileyim cok stresliyim ondanmi? Kalici olsun istemiyorum cünkü. Ne yapabilirim kizlar lütfen bir fikir verin.