Eşimi sevmiyorum.

sizin için tedavi lolunacak bir durum yok bence.asla kendinizi birde o yönde psikolojik olarak etkilemeyin.eşinizi tamamen istemeseniz ona sarılmakta istemezsiniz zaten ama eşinizin size olan desteğini hoşgörüsünü nezaketini ilgisini görseniz zaten sarılmanın ardından cinsallik duygusalca ilerler zaten.bence bunun sizde farkındasınız ama kendinizdeki sorunları bulmaya çalıştıkça en son o konuda yani cinsellikte suçluyorsunuz.bende eşimle ilgili çok sorunlar yaşıyorum geçenlerde konu açmıştım zaten belki bakarsınız bilemem ama bu günlerde ne düşünmeye başladım biliyor musunuz?eşimle sorunlar yaşadıkça o benimle ve eviyle ilgilenmedikçe ben daha çok onun üstüne gidiyorum ve benim dünyamda artık tamamen eşimin etrafında dönmeye başlamış.bunun sebebi ben miyim tabiki sadece ben değil ama 2 kişilik bir dünya kuramayan eşimi suçlaya suçlaya kendiminde daha çok hata yapmasına sebep oluyorum.hatadan kastım çenem.çeneme vuruyor çan çan konuşuyorum sonuç ne tartışma kavga.ve en net sonuç ne karşı taraf istediği gibi anlıyor.sonra cinsallik zamanı gelince :) erkekler kavga bölümünü beyinlerinden siliyorlar.biz ise isteksizleşiyoruz ve kendimizde sorun görmeye başlıyoruz.cinsallikte bizim ilk beklentimiz duygusallık,önce bir özür dilenmeli sarılmalı uzun uzun beklemeli...falan falan ardından zaten oluyor...
çok uzatmayayım size tavsiyem ben birkaç gündür öyle yapıyorum ve birazda olsa sanki karşılığını alıyorum.eşinizle ev içinde fazla ilgilenmeyin.kendi işlerinizle ilgilenin ne bileyim yemekten hemen sonra na bir çay koyun siz geçin mutfağa temizliğinizi yapın ütünüzü yapın falan filan.sonra geçin başka bir odaya kitap okuyun ne bileyim farklı birşeyler yaptığınızı görsün sizin.inanın bir süre sonra fark edecektir.
ben buna benzer şeyler yaptım tabiki evimi ihmal etmeden ama benimde ondan farlı uğraşabileceğim bir işimin olduğunun farkına varsın diye ve eşim yanıma gelip neler yapıyorsun neden yanıma gelmiyorsun gibi şeyler sormaya başladı.bende düzgün düzgün anlattım sen böyle böyle yapıyorsun bende böyleyim kafam daha rahat falan filan.
neyse çok uzattım ama bir de böyle deneyin bakalım.yoksa bende boşanmayı çok çok ama çok derinlemesine düşündüm ve çok emek vererek başladığımız bu yolculukta neden eşlerimizin çocukluklarıyla bizi üzmelerine izin vererk üstüne üstük en sonunda bizi hatalı duruma düşürüp psikolojik baskı yapmalarına izin verelim ki.sonuna kadar savaşın sizin bir birey olduğunuzu anlasın.allah sabur versin herşeyin en öncesi en önemlisi sabır...
 
bana diyorki sen bana ilgi ve cinsel anlamda da göstermezssen alternatif yollara giderim... ben de git diyorum. sen bilirsin. istediğini yap diyorum. eskiden bağırır çağırırdım ama şimdi umrumda değil...

hayatında bir kadın olduğunu bilsem herhalde rahat davranırdım diye düşünüyorum bazen... belki de bu da sinirdendir...

Şuan sinirden böyle düşünüyorsun canım
Başka kadın olsa,eminim çok üzülürsün
Ne olursa olsun,ne düşünürsen düşün aldatılmak bi insana koyar
Eşine de çok kızdım alternatif malternatif düşüneceğine
Evdeki karının kıymetini bilsin,gönlünü hoş tutsun :36:
 
Hayırlı olsun bebeğiniz öncelikle. Benim eşim biraz normal adam gibi ilgilense, istemediğim şeyleri yapmasa düzelir neden düzelmesin... Çok rencide ettiği oluyor... Afedersiniz geçen gün şaka yaptım çamaşır katlarken... İç çamaşırı ile ilgili hani şalvar giyerler ya ben de güldürmek için dedim altından ne giyiyorlar acaba neyse berbat bir espiriydi hani olur ya saçma espiridir ama çok gülersin...

Başka bulamamışlar mı falan dedim neyse diyorki ah sen de kilot seçmeyi bi öğrenebilsen... Yani bir bayana denir mi sen bakımsızsın, çamaşırların şöyle....

yanımda geyiriyor osuruyor... afedersiniz nerdeyse s....cak...

hiçbir sihri kalmadı evliliğin...



teşekkür ederim sağolun. eşiniz kabalık etmiş cidden.. eee sizde o anda sorsaydınız "ne tarz iç çamaşırlarından hoşlanıyorsun ki benimkini beğenmiyorsun? ne bileyim bana karşı soğuk durduğun için bu konularda bir fikrin olabileceğini düşünmemiştim" deseydiniz.. onun bu tavırları karşısında sizin tepkileriniz ne oluyor üzülüp susup bir kenara mı çekiliyorsunuz yoksa ona açıkça fikirlerinizi sunuyor musunuz? bence büyük bir iletişim kopukluğu var.. keşke eşinizin bunu düzeltme çabası olsa.. onlar bir adım attığında biz 5 adım gidiyoruz bunu sanki bilmiyorlar.. işte bazen tutuyor öküzlükleri inşallah aklını başına toplar.. eğer o çabalarsa düzelmeyecek bir durum değil.. herşey gönlünüzce olsun..
 
sizin için tedavi lolunacak bir durum yok bence.asla kendinizi birde o yönde psikolojik olarak etkilemeyin.eşinizi tamamen istemeseniz ona sarılmakta istemezsiniz zaten ama eşinizin size olan desteğini hoşgörüsünü nezaketini ilgisini görseniz zaten sarılmanın ardından cinsallik duygusalca ilerler zaten.bence bunun sizde farkındasınız ama kendinizdeki sorunları bulmaya çalıştıkça en son o konuda yani cinsellikte suçluyorsunuz.bende eşimle ilgili çok sorunlar yaşıyorum geçenlerde konu açmıştım zaten belki bakarsınız bilemem ama bu günlerde ne düşünmeye başladım biliyor musunuz?eşimle sorunlar yaşadıkça o benimle ve eviyle ilgilenmedikçe ben daha çok onun üstüne gidiyorum ve benim dünyamda artık tamamen eşimin etrafında dönmeye başlamış.bunun sebebi ben miyim tabiki sadece ben değil ama 2 kişilik bir dünya kuramayan eşimi suçlaya suçlaya kendiminde daha çok hata yapmasına sebep oluyorum.hatadan kastım çenem.çeneme vuruyor çan çan konuşuyorum sonuç ne tartışma kavga.ve en net sonuç ne karşı taraf istediği gibi anlıyor.sonra cinsallik zamanı gelince :) erkekler kavga bölümünü beyinlerinden siliyorlar.biz ise isteksizleşiyoruz ve kendimizde sorun görmeye başlıyoruz.cinsallikte bizim ilk beklentimiz duygusallık,önce bir özür dilenmeli sarılmalı uzun uzun beklemeli...falan falan ardından zaten oluyor...
çok uzatmayayım size tavsiyem ben birkaç gündür öyle yapıyorum ve birazda olsa sanki karşılığını alıyorum.eşinizle ev içinde fazla ilgilenmeyin.kendi işlerinizle ilgilenin ne bileyim yemekten hemen sonra na bir çay koyun siz geçin mutfağa temizliğinizi yapın ütünüzü yapın falan filan.sonra geçin başka bir odaya kitap okuyun ne bileyim farklı birşeyler yaptığınızı görsün sizin.inanın bir süre sonra fark edecektir.
ben buna benzer şeyler yaptım tabiki evimi ihmal etmeden ama benimde ondan farlı uğraşabileceğim bir işimin olduğunun farkına varsın diye ve eşim yanıma gelip neler yapıyorsun neden yanıma gelmiyorsun gibi şeyler sormaya başladı.bende düzgün düzgün anlattım sen böyle böyle yapıyorsun bende böyleyim kafam daha rahat falan filan.
neyse çok uzattım ama bir de böyle deneyin bakalım.yoksa bende boşanmayı çok çok ama çok derinlemesine düşündüm ve çok emek vererek başladığımız bu yolculukta neden eşlerimizin çocukluklarıyla bizi üzmelerine izin vererk üstüne üstük en sonunda bizi hatalı duruma düşürüp psikolojik baskı yapmalarına izin verelim ki.sonuna kadar savaşın sizin bir birey olduğunuzu anlasın.allah sabur versin herşeyin en öncesi en önemlisi sabır...

yaa arkadaşım aynen benim yaşadıklarım...İnşallah tez zamanda geçer....Zaten tüm cesaretim evlendikten sonra artacağına kaybettim... Pısırık bir şey oldum çıktım...
 
walla okurken aynı kendimi gördüm arkadaşım bende aynı durumdayım we gerçekten çok sıkıldım mesela dün eşimin izin günüydü alışveriş yaptık eve geldik ben sürekli evdeyim evde de duramıyorum zaten sürekli annesi yada kız kardeşi arayıp beni kendine çağırıyor neyse bişiler yapalım bi yere gidelim en azından bi saat oturalım dedim bana yok hava sıcak paramız yok felan dedi arkadaşı ile facede yazışıyor akşam balığa gidelim mi bende sinir oldum saydım sayıştırdım ağladım saatlerce ağladım izin günü böylece sona erdi bugun pazar yine işe gitti ve ben yine evdeyim huzursuzum mutsuzum hiç bişey istediğim gibi değil ailem yanımda yok akrabalarım yanımda yok herkes km lerce uzakta :( kpss ye hazırlanıyım diyorum kitap felan almam gerek para biriktirmem gerek malesef çoçukta olucak şimdi daha ona bile doğru dürüst bişey alamadım ne olsa paramız yok diyor halbuki yalan bu adam milyarder olsa bile yaşamayı bilmiyor tatile bile gidemedik hiç bi şkeilde mutlu değilim ewet haklısınız ewliliğin sihri bzen çabuk bitiyor tıpkı bende olduğu gibi ...:2:
 
anasına bak kızını al derler ya bu durumda anasına bak oğlunu gör.onu kim büyüttü,ne bekliyorsun ki eşinden.hazımsız,terbiye nedir bilmeyen bir ergen gibi.yapıcılığı öğrenmemiş,insanları aşağılayarak eğlenen bir zavallı.ana oğul kendilerine köle arıyor,istediği gibi kullanacak,işi bitince fırlatıp atacak.
şimdi ben olsam geleceğimi planlarım,yapabilirsem gizli birikim yaparım.sırf iki-üç görgüsüzü üzmek için kendimi böyle eziyetlere maruz bırakmam.çok gençsin,emin ol evlilik müessesine inanan,eşini mutlu etmek için uğraşan çok insan var.ileride karşına neler çıkar bilinmez.yapabildiğin kadar kendini geliştir.geleceğin için adımlar at.el ne derse desin,onlar her durumda konuşur.
 
yaa arkadaşım aynen benim yaşadıklarım...İnşallah tez zamanda geçer....Zaten tüm cesaretim evlendikten sonra artacağına kaybettim... Pısırık bir şey oldum çıktım...

hayır hayır hayır...... :) pısırık olmadınız bunu kabul etmeyin asla bunu kendinize yapmayın.bende çok cesaretli bir insandım aynı sizin gibi düşünüyordum ama bir baktım ki psikolojik baskı var.ben buyum kızım sense bir hiçsin ancak ben varsam sen varsın duygusunu yaşatıyorlar bize.sonra evlilikteki sorun dile getirilince aaaa yapma ama bak yuvayı dişi kuş yapar ama sen ancak çene yapıyorsun durumunu herşeyi tam üstlerine düşen görevleri tam anlamıyla yapıyorlarmış gibi bizi ezmek istiyorlar.hem ezilicez hemde onların dizlerinin dibinden ayrılmıcaz.yanımızda gaz çıkarsalarda sümkürselerde ses çıkarmıcaz...ama yok öyle yağma.bizler bu saçmalıklarla kendimizi ezdirmeden evliliğimiz için elimizden geleni yapacağız ama inşallah son damlaya getirtmeden.sevgi saygı çok zor kazanılıp çok kolay kaybedilen bir duygu.bunu eşinize hissettirin.faydasını göreceksiniz inşallah.siz kendinize ne kadar güvenirseniz o da sizin var olduğunuzu anlayacak.bak benimki hala bilgisayar oynuyor.neymiş pazarmış tatilmiş.sana hergün tatil dedim çekildim.evimi üstten temizledim geçtim odama ohhhh.irazdan çağırır işi bitince hiç bakmıyorum.kendi bilir...
sende güven kendine eskisi gibi ol..kendine güzel hafif bir makyaj yap..giyin..al kahveni yanına al eline örgünü.kitabını ne bileyim bi şeyler..bak nasıl ilgisini çekecek...ezdirme kendini sende bir bireysin unutma
 
walla okurken aynı kendimi gördüm arkadaşım bende aynı durumdayım we gerçekten çok sıkıldım mesela dün eşimin izin günüydü alışveriş yaptık eve geldik ben sürekli evdeyim evde de duramıyorum zaten sürekli annesi yada kız kardeşi arayıp beni kendine çağırıyor neyse bişiler yapalım bi yere gidelim en azından bi saat oturalım dedim bana yok hava sıcak paramız yok felan dedi arkadaşı ile facede yazışıyor akşam balığa gidelim mi bende sinir oldum saydım sayıştırdım ağladım saatlerce ağladım izin günü böylece sona erdi bugun pazar yine işe gitti ve ben yine evdeyim huzursuzum mutsuzum hiç bişey istediğim gibi değil ailem yanımda yok akrabalarım yanımda yok herkes km lerce uzakta :( kpss ye hazırlanıyım diyorum kitap felan almam gerek para biriktirmem gerek malesef çoçukta olucak şimdi daha ona bile doğru dürüst bişey alamadım ne olsa paramız yok diyor halbuki yalan bu adam milyarder olsa bile yaşamayı bilmiyor tatile bile gidemedik hiç bi şkeilde mutlu değilim ewet haklısınız ewliliğin sihri bzen çabuk bitiyor tıpkı bende olduğu gibi ...:2:

öncelikle allah hayırlısıyla bebeğinizi kucağınıza almayı nasip etsin.bebeğiniz için üzmeyin kendinizi nolur.bende çok üzdüm kendimi çok korktum gelecekten kaygılarımdan kimyasal gebelik yaşadım ve bu olay bei çok etkiledi.şimdi sizin annelik içgüdüsü sebebiyle aşırı duygusal bir dönemdesiniz.eşinizin sizi bu dönemde daha da önemsemesi gerekiyor aslında ama boşverin siz kendinize bakın.kpss ye hazırlanmayı düşünüyorsanız kesinlikle es geçmeyin ve çalışın.kitap alamıyorsanız böyle internet ortamınız varken internetten çalışabilirsiniz.ders çalışmaya ara verdiğiniz zaman bebeğinize madem birşey alamıyorsanız ona küçük birşeyler örebilirsiniz.mesela3 veya 4 yumakla bir battaniye olabilir.hem kış bebği olacak galiba bebeğiniz..yani sizin kafanızı dağıtacağınız meşgul olcağınız sizin ve bebğiniz için birşeyler yapın ve kpss yi kazanmaya bakın derim.
 
sizin için tedavi lolunacak bir durum yok bence.asla kendinizi birde o yönde psikolojik olarak etkilemeyin.eşinizi tamamen istemeseniz ona sarılmakta istemezsiniz zaten ama eşinizin size olan desteğini hoşgörüsünü nezaketini ilgisini görseniz zaten sarılmanın ardından cinsallik duygusalca ilerler zaten.bence bunun sizde farkındasınız ama kendinizdeki sorunları bulmaya çalıştıkça en son o konuda yani cinsellikte suçluyorsunuz.bende eşimle ilgili çok sorunlar yaşıyorum geçenlerde konu açmıştım zaten belki bakarsınız bilemem ama bu günlerde ne düşünmeye başladım biliyor musunuz?eşimle sorunlar yaşadıkça o benimle ve eviyle ilgilenmedikçe ben daha çok onun üstüne gidiyorum ve benim dünyamda artık tamamen eşimin etrafında dönmeye başlamış.bunun sebebi ben miyim tabiki sadece ben değil ama 2 kişilik bir dünya kuramayan eşimi suçlaya suçlaya kendiminde daha çok hata yapmasına sebep oluyorum.hatadan kastım çenem.çeneme vuruyor çan çan konuşuyorum sonuç ne tartışma kavga.ve en net sonuç ne karşı taraf istediği gibi anlıyor.sonra cinsallik zamanı gelince :) erkekler kavga bölümünü beyinlerinden siliyorlar.biz ise isteksizleşiyoruz ve kendimizde sorun görmeye başlıyoruz.cinsallikte bizim ilk beklentimiz duygusallık,önce bir özür dilenmeli sarılmalı uzun uzun beklemeli...falan falan ardından zaten oluyor...
çok uzatmayayım size tavsiyem ben birkaç gündür öyle yapıyorum ve birazda olsa sanki karşılığını alıyorum.eşinizle ev içinde fazla ilgilenmeyin.kendi işlerinizle ilgilenin ne bileyim yemekten hemen sonra na bir çay koyun siz geçin mutfağa temizliğinizi yapın ütünüzü yapın falan filan.sonra geçin başka bir odaya kitap okuyun ne bileyim farklı birşeyler yaptığınızı görsün sizin.inanın bir süre sonra fark edecektir.
ben buna benzer şeyler yaptım tabiki evimi ihmal etmeden ama benimde ondan farlı uğraşabileceğim bir işimin olduğunun farkına varsın diye ve eşim yanıma gelip neler yapıyorsun neden yanıma gelmiyorsun gibi şeyler sormaya başladı.bende düzgün düzgün anlattım sen böyle böyle yapıyorsun bende böyleyim kafam daha rahat falan filan.
neyse çok uzattım ama bir de böyle deneyin bakalım.yoksa bende boşanmayı çok çok ama çok derinlemesine düşündüm ve çok emek vererek başladığımız bu yolculukta neden eşlerimizin çocukluklarıyla bizi üzmelerine izin vererk üstüne üstük en sonunda bizi hatalı duruma düşürüp psikolojik baskı yapmalarına izin verelim ki.sonuna kadar savaşın sizin bir birey olduğunuzu anlasın.allah sabur versin herşeyin en öncesi en önemlisi sabır...
Çok güzel anlatmışsın canım.Kızlar erkekleri umursamayın ya gerçekten işe yarıyor.Çok umursadığımız için bazen sıkılıyorlar fazla geliyor bu onlara.Bi müddet yanına uğramayacaksın bak nasıl peşinden geliyor bir müddet sonra.Konuyu açan arkadaşada tavsiyem budur.Boşver umursama seninde bir hayatın var o yokmuş gibi davran gerçekten herşeyin yoluna girdiğini göreceksin o zaman.Evlilikte böyle şeyler olabiliyor arada.
Yanı sıra bütün erkekler geğirir,osur.. vs vs :1: :1: kafaya takma sana laf çarptımı da kendisininde senden iyi olmadığını sürekli dile getir.Baksın bakalım nasıl oluyormuş pasif kalma derim.
 
Back
X