Eşimin ailesi kızımı korkuttu :(

Arkadaşlar hepinize merhaba.
Hemen konuya gireyim.
Aile apartmanındayız ve sürekli iç içeyiz. Kizim 1 yaşında eltimin oğlu 3 yaşına girecek. Kızım doğduğundan beri hareketli ve agresif bir bebekti. 6-7 aylık iken kimse elindekini alamazdı bağırır çeker vermezdi. Eltimin oğluna da böyle davranınca onu aglatıp korkutunca iyi birseymis gibi senin oğlun pasif yüreksiz onun kızı gözükara dediler. Bende memnun değildim çünkü onların hoşuna giden şey aslinda normal değildi. Birkaç kez uyardim ama fayda etmedi neyse uyarmaz olaydim. O kizimdan korkan çocuk gitti ona vuran elindekini alan çocuk geldi. Benim kizimda korkmuş öyle kalakaliyor. Korkuyor elindekini verip kaçıyor hatta kayınbabam ayağa kalkınca her ne sebeple olursa olsun kızım kendisi için sanıyor ayaktayken birden düşüyor korkudan gözleri büyüyor. Eltim ve babaannesi babası yokken oğlan kesinlikle kizima birşey yapmıyor. Ama eşimin ailesinden en az biri varsa eltimin oğlu aslan kesiliyor.
Sonra ayrım yapıyorlar oğlan ağlıyor diye herkes kalkıp benim kizimin elinden alıp ona veriyor. Herkes kızıma yapma etme diyor oglana ses çıkaran yok. Ya çocuk vurunca bile kızıma bağırıp gel diyorlar. Çocuğu uyarsanıza siz ! Eltim oğlanı cesaretlendirip kızımın üstüne saldı ben böyle anladım . Kaynim durmadan oğlum cok sinirli olduğunda kızını döver diyor gülüyor bende merak etme kızım sesiyle korkutur onu oldu dışarda dayak yesin gelsin kızımı dövsün yok öyle dünya diyorum. Zaten kızım ondan da korkmuş görseniz kaynım yanımda onu sevince o minicik beden nasıl korkudan kaskatı kesiliyor. İnsan sevilince korkarmı.
Benim hatam kızımı birkaç kez onlara emanet etmek oldu bir daha asla asla yapmam.
Allah'ım ağlaya ağlaya bir hal oldum çok üzülüyorum.
Okuyanlar için teşekkür ederim psikilojim alt üst oldu inanın çok üzgünüm .
Kızımı böyle görmek korktuğunu görmek beni mahvediyor. Ne yapabilirim onun için nasıl düzelir nasıl eskisi gibi olur. Ve eşimin ailesini nasıl uyarabilirim

Bebeği korktuğu kişileri unutana kadar o ortamdan uzak tutmanızı öneriyorum. Birilerinden korkmak, korkuyla yaşamak bebeğin özsaygısını ve özgüvenini zedeleyebilir. Korktuğu ortam cesaretini kıracağı için yeni deneyimlerden uzak durabilir, öğrenmesi yavaşlayabilir yani. Tabi ne sıklıkla o ortamda bulunduğu da önemli.

Eşiniz destek oluyorsa bu sorunu yaşadığınız kişilerin en ılımlı olanıyla konuşup bebeğin korkusu geçene kadar uzak kalma ya da sadece dışarda görüşme kararı aldığınızı söylesin. Eşiniz söylemezse eşinizden habersiz kavgacı olmayan ama açık, net bir dille siz söyleyin. Nasıl karşıladıkları önemli değil. Daha sonra eşinize haber verin ne dediğinizi. Tepkilerinden çekiniyorsanız pedegogla görüştüm bu öneride bulundu deyin, en azından daha az saldırgan tepkiler alırsınız. Ben olsam bir pedegogla görüşür, eve gelir gelmez kayinvalideme telefon açar endişeli ama saygılı bir dille pedegogla görüştüğümü söyler, içimde kalanları da araya sıkıştırıp bebeğim normale dönene kadar evlerine gidemeyeceğimi söyleyip kapatırdım telefonu.

Umarım kolayca çözersiniz bu sorunu.

Yorumunuz icin cok teşekkür ediyorum. Tavsiyelerinizi dikkate alacağım. Bir an önce pedogoga gitmek en doğrusu yazdıklarınızla beraber kimle ne konusacagımı az çok netlestirdim sağolun

ekmeksarapsenveben .!.:

Yorumunuz icin cok teşekkür ediyorum. Tavsiyelerinizi dikkate alacağım. Bir an önce pedogoga gitmek en doğrusu yazdıklarınızla beraber kimle ne konusacagımı az çok netlestirdim sağolun

Genişletmek için tıkla...

Rica ederim. Umarım hayal ettiginiz gibi sonuclanir.