- 15 Haziran 2019
- 10.430
- 31.324
-
- Konu Sahibi kahvesevenkadin
- #41
Doğuma 1 gün kalaya kadar arabayla nts ye girmek için kendim gittim. 5. Günden sonra annem ayrı şehirde olduğundan evine döndü bebeğime kendim baktım. Sezeryan Doğum yaptım.hamileyim herkes hizmetkarım olsun kafası bana saçma geliyor açıkçası
Kızıma sadece 3 yelek ördü kp de 1 çeyrek taktı o kadar
Kv dem karşı apartmanımda hamileyken bile gelip yer içer giderdi. Umrumda da değil açıkçası
ha şimdi kızıma bakıyor o artısı var ben de ona jestler yapıyorum arada bu yani
Yok hani o bana iş yaptırmadı şu her işimi yaptı kafası var ya sanki hamile olmak doğa üstü bir şeymiş gibi. Memeli hayvanların doğal bi süreci ve bunu yaşayan binlerce tür var. Bu kadar abartmamak lazım diye söyledim.Bunun daha ötesi var
doğuma kendim arabayla kendim kullanarak gittim, kesin doğum diyince eşimin işten gelmesini bekledim.
5. günden sonra annem de gelmedi pek fazla, ki başka şehirde değildi ama yoruluyordu ne gerek var dedim.
Hamileyken tüm temizliğimi kendim yaptım, 1,5 haftaya kadar da çalıştım hem de pandemi döneminde işe gittim
hem de vergi dairesi, çeşitrli kurumlar vs gezdim, 38. haftaya kadar...
Abartmıyorum karnım o kadar burnumdaydı ki sürekli siz oturun biz su getirelim vs diyorlardı.
yine de bu kayınvalide kişisinin yan gelip yatmasını gerektirmiyor.
Neden bunu normalleştirdiğinizi anlayamıyorum. Öğrenilmiş çaresizlik resmen.
Demek ki kayınvalidenin her olumsuz davranışını normal görmemiz gerekiyor. Velev ki bir söz verdi ve tutmadı yine haklı kayınvalide oluyor.
Yani hatayı yapan o, biz kırıldık ya da sözünü tutmadı diye kızdık yine biz suçlu oluyoruz vay be
sayın hakim hırsızın hiç mi suçu yok yahu
Kadının torununa bir kaç parça şey almasının nesi hizmetkarlık allah aşkına.
Ya da hastasın yemek yapayım dediyse yemek yapmasını beklersiniz tabi ki.
Kaldı ki kayınvalde sizin çocuğunuza da bakıyor üstelik.
Benim kayınvalidem de 1 çeyrek taktı ve ben de kavga falan çıkartmadım ama içten içe dedim ki madem sen busun sana göstereceğim saygı da bu kadar.
ama bu onların ayıp ettikleri gerçeğini değiştirmiyor maalesef.
hiç bir beklentiye girmeyin . daha az üzülürsünüz. birde adı üstünde kv . çok takmayın. hamileliğinizin keyfini çıkartın.Kızlar Merhaba, bu zamana kadar ne kayınvalideme ne de kayınpederime hiç bir saygısızlığım olmadı. Hatta eşimden daha çok düşünürüm bazen onları. Özel günlerini unutmam, evde yaptığım tatlılar olursa seviyorlar diye gönderirim, şu an hamileyim mesela ultrason görüntülerini hem anneme hem kayınvalideme aynı anda atarım. Kayınvalidem anlamaz teknolojiden gönderdiğimde açıp baksın diye özellikle ararım. Bunları yazıyorum çünkü kırılmamın sebebi daha iyi anlaşılır diye. Annemlere derler hep çok içten bize karşı gelin gibi değil diye bu arada yakın da oturuyoruz. Neyse hamileliğimin başından beri biz şunu alalım, biz bunu alalım dediler ve hiçbişey almadılar, dolap alacağımızı biliyorlardı, dolap aldık geldik biz alacaktık niye aldınız dediler ki gittiğimizi gördüklerinde hiçbişey dememişlerdi. Tabi ki almak zorunda değiller ama çok fazla şey için bunu biz alacağız diyip hep aynısını yaptılar. Annemlerde kızdılar ki onları ne almaya gitsek haberi olmuyordu gerçekten uzak oldukları için ama gidip bütün dolabını, ihtiyaçlarını aldılar. Hastane çıkışları, battaniyeler, nevresimler, düşünün depend’e kadar aldılar. Tırnak makası için bile kayınvalidem akşam beni aradı gündüz tırnak makası gördüm eğer almadıysanız yarın yürüyerek gidip alayım dedi, eşime de söyledim ben buna bozuldum dedim. Almamış olsak bile ben ona bir tırnak makası için yürü oraya kadar al demem. Cumartesi günü hastalandım, pazar günü aradı işte sen canın ne isterse söyle akşam yemek yapma ben yaparım dedi hoşuma gitti ben yok farketmez dedim, akşam eşim aradı hazırsa yemek gelip alayım diye yemek yapmadım dedi. Dışarıdan söyledik biz de. Başka bir gün Annemler bana geldiler her işimi yaptılar akşama kayınvalidemlere de dedim hem bebeğin eşyalarını görürler onlarda ayıp olmasın diye yemeğe geldiler ve annem bana asla iş yaptırmadı bugün çok yoruldun diye kayınvalidem bi tabağı makineye dahi koymadı, çayını bile annem tazeledi götürdü, içeri gidip almadı. Sonra dedi ki tüh keşke yemeği de ben yapsaydım. Ama iş işten geçmiş, olan olmuş bitmiş. Annemler doğumgünümde kutlayamazlar diye öncesinde pasta da alıp gelmişler, üfledim falan iki kelime güzel sözü zar zor söylediler. Gerçekten doğumgünümün olduğu gün arayıp da bi kutlamadılar, akşam aaa doğumgününmüş annen paylaşmış diyip aradı kayınvalidem. Yani böyle böyle o kadar çok şey birikti ki düşününce daha önce de varmış ama ben hiç kötüye yormamıştım. Normalde haftada bir giderdim mesela arardım da içimden gelmiyor artık. Kusura bakmayın uzun oldu ama birilerine anlatmam lazımdı.
Bırakın karnımda torunu olmasını, kapı komşunuza bile ben yemek yaparım sana sen dün hastanedeydin uğraşma diyip sonrasında yemek yapmamak ayıptır. Annemler sadece bir kere geldiler temizlik için onda da ben kayınvalideme gelin hadi yapın demedim bebeğin eşyalarını da görsünler diye yemeğe çağırdım ama eşim, annem, kardeşlerim, babam herkes bir şeyin ucundan tutup hizmet beklemiyorsa kendine o da beklemeyecek. Camıma kadar kendim sildim, dolaplarımı falan kendim sildim. Daha önce düşük yapmış olmama rağmen kimseden en ufak bir şey beklemedim. Belimin ağrısından öldüğümde bile yemeğe çağırdım, en ufak bir şey yaptırmadım. Hamile olmanın doğa üstü bir olay olmadığının farkındayım zaten ama okuduğunu anlama becerisi de insana özgü bir davranış, tavsiye ederim.Yok hani o bana iş yaptırmadı şu her işimi yaptı kafası var ya sanki hamile olmak doğa üstü bir şeymiş gibi. Memeli hayvanların doğal bi süreci ve bunu yaşayan binlerce tür var. Bu kadar abartmamak lazım diye söyledim.
KV ye gelince bahsettiğim sıfır beklenti maksimum mutluluk. Aksi mutsuz eder çünkü. Tek sıkıntılı yer yapıcam deyip yapmaması. O konuda sinir olması normal
Ben de aynen kasılmalarım erken başladı 4. ayımda doktora kendim gittim ve bebeğime bir şey olabilirdi ya da bana bir şey olabilirdi. Her işimi kendim yaptım, daha önce bir düşük geçirdim. 2 sene boyunca da kimyasal gebeliklerim var, bebek sahibi olamadım. Ona rağmen kimseden ne hizmet bekledim, ne aşerdim. Kayınvalide komple uzak olsa ben de umursamam zaten ama hem bu şekilde davranıp hem de aldığıma karışması üstüne marketten aldığım 25 kuruşluk poşete bile laf etmesi canımı sıkıyor. İşsiz kalıp bunalıma girdiğim dönem babam kendi kredi kartına ek kredi kartını verdi, bir gün bile kullanmadım ama bu düşünmektir. Aile olmakta benim gördüğüm kadarıyla karşılıklı düşünmeyi, zor zamanda bir arada olmayı, hastalık durumunda destek olmayı gerektirir. Sürekli etrafta pervane olmak değil ama seni düşünüp aldım deme inceliğine sahip olmayan insanların anlamasını beklemiyorum artık.Bunun daha ötesi var
doğuma kendim arabayla kendim kullanarak gittim, kesin doğum diyince eşimin işten gelmesini bekledim.
5. günden sonra annem de gelmedi pek fazla, ki başka şehirde değildi ama yoruluyordu ne gerek var dedim.
Hamileyken tüm temizliğimi kendim yaptım, 1,5 haftaya kadar da çalıştım hem de pandemi döneminde işe gittim
hem de vergi dairesi, çeşitrli kurumlar vs gezdim, 38. haftaya kadar...
Abartmıyorum karnım o kadar burnumdaydı ki sürekli siz oturun biz su getirelim vs diyorlardı.
yine de bu kayınvalide kişisinin yan gelip yatmasını gerektirmiyor.
Neden bunu normalleştirdiğinizi anlayamıyorum. Öğrenilmiş çaresizlik resmen.
Demek ki kayınvalidenin her olumsuz davranışını normal görmemiz gerekiyor. Velev ki bir söz verdi ve tutmadı yine haklı kayınvalide oluyor.
Yani hatayı yapan o, biz kırıldık ya da sözünü tutmadı diye kızdık yine biz suçlu oluyoruz vay be
sayın hakim hırsızın hiç mi suçu yok yahu
Kadının torununa bir kaç parça şey almasının nesi hizmetkarlık allah aşkına.
Ya da hastasın yemek yapayım dediyse yemek yapmasını beklersiniz tabi ki.
Kaldı ki kayınvalde sizin çocuğunuza da bakıyor üstelik.
Benim kayınvalidem de 1 çeyrek taktı ve ben de kavga falan çıkartmadım ama içten içe dedim ki madem sen busun sana göstereceğim saygı da bu kadar.
ama bu onların ayıp ettikleri gerçeğini değiştirmiyor maalesef.
Zaten içimde tutamadım ve eşimle konuştum. Bizim gideceğimizi ve alacağımızı biliyorlardı neden babamların yanında böyle söylediler dedim. O da gayet farkında o gün annesini kendi aradı yemek olmadığını kendi duydu. Temizlik konusunda kayınvalidem tutturdu kadın çağırmayın biz yaparız diye, ama eşime de dedim hepsi aynı günde bitmez ama yavaş yavaş her yeri yaparız dedim. O da tamam dedi, bebeğimizi düşünüp düşünmemeleri benim için önemli değil senin içinde olmasın dedi.Benim kendi akrabalarımda var aynı bahsettiğiniz kişilikte insan.Kendimi bildim bileli insanlara sakın şunu almayın onu biz alıp size göndereceğiz diyen sonra tabii ki almayan. Hastası olana ben yarın refakatçi kalırım hepinizi eve gönderirim dinlenirsiniz deyip ertesi gün başka ile torununu görmeye giden, hastaya seni ben falanca yerde doktora götürücem hiç üzülme deyip bir daha aramayan... daha neler neler. Allah onlara muhtaç etmesin .Sanırım kişilikleri böyle söyleyince iyi bir şey yaptım sanıyorlar ama uygulama yokHayal kırıklığına uğramamak, daha önemlisi sürekli sinir bozukluğu yaşamamak için bu insanları dikkate ve kaale almamak gerekiyor. Annenizin her zaman size en yakın kişi olduğunu da unutmamak lazım. Kv mi annemden ayırmam söylemleri bana çok aykırı geliyor. Anne her zaman önceliktir benim için. Mesela yerinizde olsam bebeğime duyduğum heyecanı, hazırlıkları, ultrasonları annemle paylaşırım, yaşarım. Kv gerektiği kadar saygılı ve mesafeli olurum. Görmek isterse gösteririm ultrasonu, aldıklarımı, vs. O kadar. Hatta vaatlerinde gülümseyerek yüzüne bakarım kısa süre (inanmıyorum dercesine) o da o kadar!... Ve eşinizin tüm bunların farkında olmasını sağlayın. Kızarak veya tartışarak değil ama zaman zaman gülerek, zaman zaman hayatım eleştirmiyorum sohbet ediyoruz, paylaşıyorum seninle, senin de bunların farkında olduğunu biliyorum gibisinden!.. Sağlıkla ve kolaylıkla alın bebişi kucağınıza.. Güle güle büyüsün
Anlıyorum sizi. Ben özellikle o gün ve o durum için değil genel anlamda söyledim yazdıklarımı. Eşiniz gerçekleri görüp sizi haklı buluyorsa, anlıyorsa zaten şanslısınız. Kv yi dert etmeyin ve.... yukarıdaki yazdıklarımın tekrarı ve aynısıZaten içimde tutamadım ve eşimle konuştum. Bizim gideceğimizi ve alacağımızı biliyorlardı neden babamların yanında böyle söylediler dedim. O da gayet farkında o gün annesini kendi aradı yemek olmadığını kendi duydu. Temizlik konusunda kayınvalidem tutturdu kadın çağırmayın biz yaparız diye, ama eşime de dedim hepsi aynı günde bitmez ama yavaş yavaş her yeri yaparız dedim. O da tamam dedi, bebeğimizi düşünüp düşünmemeleri benim için önemli değil senin içinde olmasın dedi.
Vallahi kimse insani ozannesi babasi gibi düşünmüyor. Bendede var bu modelden. Alışıyor insan zamanla. Soyle dusunuyorum bu günün yarini var sabret. Gun gelecek senin eline ilgine muhtac kalacaklar o zaman seni anlicaklar. Herseyi layigiyla yapan kayinvalideler yokmu mutlaka var. Ama bize bu tipler düştü. Allahdan duam bir gun ona da beni anlamayi nasip etsin. Hicbirsey karsiliksiz kalmaz elbet ödeşilir.Kızlar Merhaba, bu zamana kadar ne kayınvalideme ne de kayınpederime hiç bir saygısızlığım olmadı. Hatta eşimden daha çok düşünürüm bazen onları. Özel günlerini unutmam, evde yaptığım tatlılar olursa seviyorlar diye gönderirim, şu an hamileyim mesela ultrason görüntülerini hem anneme hem kayınvalideme aynı anda atarım. Kayınvalidem anlamaz teknolojiden gönderdiğimde açıp baksın diye özellikle ararım. Bunları yazıyorum çünkü kırılmamın sebebi daha iyi anlaşılır diye. Annemlere derler hep çok içten bize karşı gelin gibi değil diye bu arada yakın da oturuyoruz. Neyse hamileliğimin başından beri biz şunu alalım, biz bunu alalım dediler ve hiçbişey almadılar, dolap alacağımızı biliyorlardı, dolap aldık geldik biz alacaktık niye aldınız dediler ki gittiğimizi gördüklerinde hiçbişey dememişlerdi. Tabi ki almak zorunda değiller ama çok fazla şey için bunu biz alacağız diyip hep aynısını yaptılar. Annemlerde kızdılar ki onları ne almaya gitsek haberi olmuyordu gerçekten uzak oldukları için ama gidip bütün dolabını, ihtiyaçlarını aldılar. Hastane çıkışları, battaniyeler, nevresimler, düşünün depend’e kadar aldılar. Tırnak makası için bile kayınvalidem akşam beni aradı gündüz tırnak makası gördüm eğer almadıysanız yarın yürüyerek gidip alayım dedi, eşime de söyledim ben buna bozuldum dedim. Almamış olsak bile ben ona bir tırnak makası için yürü oraya kadar al demem. Cumartesi günü hastalandım, pazar günü aradı işte sen canın ne isterse söyle akşam yemek yapma ben yaparım dedi hoşuma gitti ben yok farketmez dedim, akşam eşim aradı hazırsa yemek gelip alayım diye yemek yapmadım dedi. Dışarıdan söyledik biz de. Başka bir gün Annemler bana geldiler her işimi yaptılar akşama kayınvalidemlere de dedim hem bebeğin eşyalarını görürler onlarda ayıp olmasın diye yemeğe geldiler ve annem bana asla iş yaptırmadı bugün çok yoruldun diye kayınvalidem bi tabağı makineye dahi koymadı, çayını bile annem tazeledi götürdü, içeri gidip almadı. Sonra dedi ki tüh keşke yemeği de ben yapsaydım. Ama iş işten geçmiş, olan olmuş bitmiş. Annemler doğumgünümde kutlayamazlar diye öncesinde pasta da alıp gelmişler, üfledim falan iki kelime güzel sözü zar zor söylediler. Gerçekten doğumgünümün olduğu gün arayıp da bi kutlamadılar, akşam aaa doğumgününmüş annen paylaşmış diyip aradı kayınvalidem. Yani böyle böyle o kadar çok şey birikti ki düşününce daha önce de varmış ama ben hiç kötüye yormamıştım. Normalde haftada bir giderdim mesela arardım da içimden gelmiyor artık. Kusura bakmayın uzun oldu ama birilerine anlatmam lazımdı.
Farkettim ki bu çok önceden beri varmış, ben takmıyormuşum şimdi farkına vardıkça anlıyorum ama aklımda olmayan yiyecekleri sana şunu ısmarlayacağım, haftaya şunu alacağım falan diye beklentiye sokmuştu kayınpederim. Sonra unuttum falan demişti, ben de o zaman hamile insan unutmaz ama falan demiştim sonraki hafta zoraki götürmüştü hiç düşünmemiştim o zaman öylesine söylemiştim, bozulmamıştım ama benim ailemde bir söz veriliyorsa tutulur. O yüzden garip geliyor.Vallahi kimse insani ozannesi babasi gibi düşünmüyor. Bendede var bu modelden. Alışıyor insan zamanla. Soyle dusunuyorum bu günün yarini var sabret. Gun gelecek senin eline ilgine muhtac kalacaklar o zaman seni anlicaklar. Herseyi layigiyla yapan kayinvalideler yokmu mutlaka var. Ama bize bu tipler düştü. Allahdan duam bir gun ona da beni anlamayi nasip etsin. Hicbirsey karsiliksiz kalmaz elbet ödeşilir.