Eşimin ailesine kendimi nasıl anlatabilirim?

Lochos

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
1 Şubat 2020
83
-24
29
Merhabalar önce kendimden bahsedeyim

Benim annem 61 yaşında babam 65 yaşında ben ise 25 yaşındayım. Bu yüzden iyi anlaşamıyoruz. Yaptigim herşeye elelam ne der diye karisiyorlar. Ayrıca erkek ve kız ayrımcılığı yapıyorlar en nefret ettiğim şey çocukken futbol oynardım yasitlarim erkekler "kız dediğin futbol mu oynarmis" derlerdi. Evlendim, 3 ay oldu. Eşim yurtdışında olduğu için ben ailemin yanında kalıyorum şuan. Otel de veya çeşitli organizasyonlar da Garsonluk yapıyordum. Mesleğim yok. Üniversite okumadım.

Eşimin ailesi önce beni istemedi. Ama esimle yan yana durduk ve ailesini karşına aldi. Evlendik beni kızları olarak çağırdılar. Saygısızlık vs yapmadılar bende yapmadım. Daha düğünümüz olmadı yazın düğün olacak. Eşimin babası onların yanında kalmamı istedi ama ben istemedim çünkü eşim yokken kalmak istemedim. Çalışmıyorum gelirim yok. Oyun bağımlısıyım. Ayrıca nargile içiyorum. Orada bilgisayar yok. Para da isteyemem verseler bile içim rahat etmeyecek.

Sıkıntı şu:

Doğal olarak düğün masrafı var. Eşim yurtdışında çalışsa bile herseyi ona yıkmak istemiyorum. Benim ailemin maddi durumu 1 emekli maaşı. Bu yüzden ben çalışmak istediğimi belirttim. Bana "calisma" dediler. Babamla telefondan konuştukları da "çalışacak mi calismasin" diyorlarmış. Ben iş buldugumda babam bana öyle dediklerini söyledi. Annemle konuştukları da eşimin babannesi "dışarı çıkmasın " demiş. Annem de bana "kafe de nasıl çalışacaksın evlendin bak seni sorup duruyorlar ayıp izin vermezler" dedi. Bir gün ben eşimin ailesinin yanına gittim. Eşimin erkek kardeşi var. Onla kafe de oturuyoruz. Onun kız arkadaşı filan geldi. Gece 12 de döndük eve. Sonraki gün eşimin erkek kardeşiyle buluştum ama o benle eve gelmedi. Ben 11 de eve döndüm. Sonraki gün eşimin babası eşimi arayip "falanca komşu gelini sordu hani ben elelamin ne dediğini önemsemiyorum ama erken evde olsun. " Dedi. Eşimde "kiz, benim erkek kardeşimle beraber baba." Dedi. Eşimin babası "dün beraber dönmediler ama eğer böyle olacaksa kirsin dizini otursun evde. Senin kardeşinle olsa bile erken gelsin" tarzı bir konuşma yaptı. Bende buna sinirlendim. Yanlış yaptığım bir şey yok. Sadece o gün eşimin erkek kardeşi arkadaşlarıyla takılmak istediği için benle dönmedi. Zaten ben nereye gidersem gidiyim eşimle görüntülü konuşuyorum. 24 saatin 10 saati yanımda. Uyumak ve onun ise gitmesi dışında.

Şimdi ben güzel bir dille eşimin ailesine kendimi nasıl anlatabilirim? Ben böyle sınırlamalara gelemeyen bir insanım. Zaten eşim nerede ne yaptığımı yanımda taşıdığım için biliyor.
 
Yani ne denir ki? Bazı kp ler gelinlere hüküm edebileceklerini sanıyorlar sanırım ondan sizi kpde. Ama siz de ne bileyim 25 yaşında oyun ve nargile bağımlısı biri olarak evliliği kaldıramazsınız gibi.

Sorumluluk alma açısından mi?
 
Sorumluluk alma açısından mi?
Evet. Eşiniz ne kadar anlayışlı olursa olsun bir süre sonra sıkılırsınız. Mesela ayrı eviniz olduğunuz da yemek bulaşık temizlik falan bekleyecek. Oyun bağımlısı için zor olur. Ki bu dediklerim en basit şeyler.
 
Eşiniz zaten gereken cevabı vermiş sizin bir şey söylemenize gerek yok bence. Gelip sizinle birebir konuşurlarsa o zaman derdinizi anlatırsınız. Neyinize güvenip evlendiniz ama onu hiç anlamadım. Yaş 25 meslek yok, eğitim yok( meslek için üniversite şart değil bu arada), oyun bağımlılığınız var. Madem çalışmak istiyordunuz evlenmeden önce çalışıp kenara para atsaydınız keşke. Bence vakit kaybetmeden bağımlılığınızdan kurtulmak için tedaviye başlayın
 
Merhabalar önce kendimden bahsedeyim

Benim annem 61 yaşında babam 65 yaşında ben ise 25 yaşındayım. Bu yüzden iyi anlaşamıyoruz. Yaptigim herşeye elelam ne der diye karisiyorlar. Ayrıca erkek ve kız ayrımcılığı yapıyorlar en nefret ettiğim şey çocukken futbol oynardım yasitlarim erkekler "kız dediğin futbol mu oynarmis" derlerdi. Evlendim, 3 ay oldu. Eşim yurtdışında olduğu için ben ailemin yanında kalıyorum şuan. Otel de veya çeşitli organizasyonlar da Garsonluk yapıyordum. Mesleğim yok. Üniversite okumadım.

Eşimin ailesi önce beni istemedi. Ama esimle yan yana durduk ve ailesini karşına aldi. Evlendik beni kızları olarak çağırdılar. Saygısızlık vs yapmadılar bende yapmadım. Daha düğünümüz olmadı yazın düğün olacak. Eşimin babası onların yanında kalmamı istedi ama ben istemedim çünkü eşim yokken kalmak istemedim. Çalışmıyorum gelirim yok. Oyun bağımlısıyım. Ayrıca nargile içiyorum. Orada bilgisayar yok. Para da isteyemem verseler bile içim rahat etmeyecek.

Sıkıntı şu:

Doğal olarak düğün masrafı var. Eşim yurtdışında çalışsa bile herseyi ona yıkmak istemiyorum. Benim ailemin maddi durumu 1 emekli maaşı. Bu yüzden ben çalışmak istediğimi belirttim. Bana "calisma" dediler. Babamla telefondan konuştukları da "çalışacak mi calismasin" diyorlarmış. Ben iş buldugumda babam bana öyle dediklerini söyledi. Annemle konuştukları da eşimin babannesi "dışarı çıkmasın " demiş. Annem de bana "kafe de nasıl çalışacaksın evlendin bak seni sorup duruyorlar ayıp izin vermezler" dedi. Bir gün ben eşimin ailesinin yanına gittim. Eşimin erkek kardeşi var. Onla kafe de oturuyoruz. Onun kız arkadaşı filan geldi. Gece 12 de döndük eve. Sonraki gün eşimin erkek kardeşiyle buluştum ama o benle eve gelmedi. Ben 11 de eve döndüm. Sonraki gün eşimin babası eşimi arayip "falanca komşu gelini sordu hani ben elelamin ne dediğini önemsemiyorum ama erken evde olsun. " Dedi. Eşimde "kiz, benim erkek kardeşimle beraber baba." Dedi. Eşimin babası "dün beraber dönmediler ama eğer böyle olacaksa kirsin dizini otursun evde. Senin kardeşinle olsa bile erken gelsin" tarzı bir konuşma yaptı. Bende buna sinirlendim. Yanlış yaptığım bir şey yok. Sadece o gün eşimin erkek kardeşi arkadaşlarıyla takılmak istediği için benle dönmedi. Zaten ben nereye gidersem gidiyim eşimle görüntülü konuşuyorum. 24 saatin 10 saati yanımda. Uyumak ve onun ise gitmesi dışında.

Şimdi ben güzel bir dille eşimin ailesine kendimi nasıl anlatabilirim? Ben böyle sınırlamalara gelemeyen bir insanım. Zaten eşim nerede ne yaptığımı yanımda taşıdığım için biliyor.
Ilginc bir mesele...
Sen sadece esinin karisisin.O hayatta oldugu surece senden sorumlu olan o.Sen bence esinle bu konuyu konus.Baskiyla olmaz.Once esin konussun ailesiyle uygun dillede sen konus.Yasin kac bu arada
 
Evet. Eşiniz ne kadar anlayışlı olursa olsun bir süre sonra sıkılırsınız. Mesela ayrı eviniz olduğunuz da yemek bulaşık temizlik falan bekleyecek. Oyun bağımlısı için zor olur. Ki bu dediklerim en basit şeyler.
Daha önce ayrı evde yaşadım onları yapmakta zorluk çekeceğimi düşünmüyorum. Tabi o zaman eski sevgilim vardı. Evlilik nasıl olur göreceğiz :)
 
Ohooo. Insallah eşini iyi taniyorsundur. Bana seni yurtdışındada sıkıştırirlar gibi geliyor. Bir tayfa var kadınları ne dil kursuna yollar nede çalışmasına izin verir. Köle gibi yönetme derdindeler. İnsallah sizinkiler öyle değildir
 
Hem diyorsunuz ki cinsiyef ayrimciligindan nefret ederim hem de kayınpederinizin hayatınıza müdahale etmesini girip cıktığınız saate karışmasını normal karşılıyorsunuz. Siz kendinizden sorumlusunuz kimse tapunuzu almadı istediginiz saatte cikip istediginiz saatte dönersiniz. Kimseye de hesap vermenize gerek yok bu bir.
İkinci olarak kadını erkeği yok oyunbağımlılığı iliskileri intihara sürükler.
 
Eşiniz zaten gereken cevabı vermiş sizin bir şey söylemenize gerek yok bence. Gelip sizinle birebir konuşurlarsa o zaman derdinizi anlatırsınız. Neyinize güvenip evlendiniz ama onu hiç anlamadım. Yaş 25 meslek yok, eğitim yok( meslek için üniversite şart değil bu arada), oyun bağımlılığınız var. Madem çalışmak istiyordunuz evlenmeden önce çalışıp kenara para atsaydınız keşke. Bence vakit kaybetmeden bağımlılığınızdan kurtulmak için tedaviye başlayın
Psikolojik sıkıntılarım el vermedi. Evlenmeden önce çalıştığım paranın birikimi vardı. Ama 2018 yılında eski sevgilimin maddi durumu kötüydü. Ona harcadım. Ben tedavi olmak istedim ama psikiyatri sadece ilaç yazıp gönderiyor. Ben ilaç tedavisiyle duzelecegime inanmıyorum. Ablamlarda kullanmıştı konuşma yetisini kaybedecek noktaya gelmişlerdi. İlacı bıraktıkları da psikolojik sıkıntılai devam ediyordu. Psikolog için maddi durumum yeterli değildi. Günlük 12 saat çalışıp 50 TL alıyordum . 1 seans 150-200 TL civarıydı.
 
Hem diyorsunuz ki cinsiyef ayrimciligindan nefret ederim hem de kayınpederinizin hayatınıza müdahale etmesini girip cıktığınız saate karışmasını normal karşılıyorsunuz. Siz kendinizden sorumlusunuz kimse tapunuzu almadı istediginiz saatte cikip istediginiz saatte dönersiniz. Kimseye de hesap vermenize gerek yok bu bir.
İkinci olarak kadını erkeği yok oyunbağımlılığı iliskileri intihara sürükler.
Normal karşılamadığını için kendimi onlara nasıl anlayabileceğini soruyorum. Ve evet genelde ölümü düşünen bir insanim
 
Sözle bir şey söylemeniz ne kadar geçerli olur bilmiyorum. Ne söylediğiniz değil de nasıl davrandığınız önemli. Sürekli açıklama moduna girmeyin. Siz eşinizle görüşüp normal saatlerde olacak bir işe girin. Düğün vs için de basit bir şeylere girseniz, çok aile ile yüz göz olmadan halledersiniz. Oyun bağımlılığını çözün en kısa zamanda. Bir taraftandan da üniversite sınavlarına hazırlansanız bir şekilde eşiniz evlendikten sonra da evde oturup, sürekli bu muhabbetlerle uğraşacaksınız.
 
Normal karşılamadığını için kendimi onlara nasıl anlayabileceğini soruyorum. Ve evet genelde ölümü düşünen bir insanim
İliskileri intihara sürükler derken mecazi anlamda demistim iliskileri bitirir anlamında. Anlatmayın anlatmaya calıştıkça kötü olursunuz size ne deyip geçin esinize de onlara neymiş deyin, neden sürekli esinizle görüntülü konusuyorsunuz mesela güvensizlik mi var ?
 
İliskileri intihara sürükler derken mecazi anlamda demistim iliskileri bitirir anlamında. Anlatmayın anlatmaya calıştıkça kötü olursunuz size ne deyip geçin esinize de onlara neymiş deyin, neden sürekli esinizle görüntülü konusuyorsunuz mesela güvensizlik mi var ?
Pardon ben onu "kişileri intihara sürükler" olarak okumuşum. Evet benim güvensizlik problemim var önceki ilişkilerimden kalma. Ama benim ki çok abartı değil. Onun ki çok abartı erkek arkadaşlarımla görüşmemi bırakın konuşmamı dahi istemeyecek şekil de. Sürekli gittiğim kafe var, çevrem orada diye gitmemi istemiyor. Ben çok bağlı bir insanım o da biliyor bunu ama uzakta olduğu için yine de beni yalnız bırakmıyor.
 
Pardon ben onu "kişileri intihara sürükler" olarak okumuşum. Evet benim güvensizlik problemim var önceki ilişkilerimden kalma. Ama benim ki çok abartı değil. Onun ki çok abartı erkek arkadaşlarımla görüşmemi bırakın konuşmamı dahi istemeyecek şekil de. Sürekli gittiğim kafe var, çevrem orada diye gitmemi istemiyor. Ben çok bağlı bir insanım o da biliyor bunu ama uzakta olduğu için yine de beni yalnız bırakmıyor.
Bence bu kadar imtiyaz vermeyin. Yani kıskançlık sağlıklı bir durum ama karşındakini kısıtlıyorsa orada bir dur demeli. Eğer evlenirseniz şu şekilde bir senaryo olacak : Sizin cevreniz olmadığı çalışmadığınız için konusabilecek bir konunuz olmayacak. Hayatiniz esinizden ibaret olacak bir süre sonra sizi sürekli gördüğü icin hevesi kalmayacak saygısı bitecek
 
Merhabalar önce kendimden bahsedeyim

Benim annem 61 yaşında babam 65 yaşında ben ise 25 yaşındayım. Bu yüzden iyi anlaşamıyoruz. Yaptigim herşeye elelam ne der diye karisiyorlar. Ayrıca erkek ve kız ayrımcılığı yapıyorlar en nefret ettiğim şey çocukken futbol oynardım yasitlarim erkekler "kız dediğin futbol mu oynarmis" derlerdi. Evlendim, 3 ay oldu. Eşim yurtdışında olduğu için ben ailemin yanında kalıyorum şuan. Otel de veya çeşitli organizasyonlar da Garsonluk yapıyordum. Mesleğim yok. Üniversite okumadım.

Eşimin ailesi önce beni istemedi. Ama esimle yan yana durduk ve ailesini karşına aldi. Evlendik beni kızları olarak çağırdılar. Saygısızlık vs yapmadılar bende yapmadım. Daha düğünümüz olmadı yazın düğün olacak. Eşimin babası onların yanında kalmamı istedi ama ben istemedim çünkü eşim yokken kalmak istemedim. Çalışmıyorum gelirim yok. Oyun bağımlısıyım. Ayrıca nargile içiyorum. Orada bilgisayar yok. Para da isteyemem verseler bile içim rahat etmeyecek.

Sıkıntı şu:

Doğal olarak düğün masrafı var. Eşim yurtdışında çalışsa bile herseyi ona yıkmak istemiyorum. Benim ailemin maddi durumu 1 emekli maaşı. Bu yüzden ben çalışmak istediğimi belirttim. Bana "calisma" dediler. Babamla telefondan konuştukları da "çalışacak mi calismasin" diyorlarmış. Ben iş buldugumda babam bana öyle dediklerini söyledi. Annemle konuştukları da eşimin babannesi "dışarı çıkmasın " demiş. Annem de bana "kafe de nasıl çalışacaksın evlendin bak seni sorup duruyorlar ayıp izin vermezler" dedi. Bir gün ben eşimin ailesinin yanına gittim. Eşimin erkek kardeşi var. Onla kafe de oturuyoruz. Onun kız arkadaşı filan geldi. Gece 12 de döndük eve. Sonraki gün eşimin erkek kardeşiyle buluştum ama o benle eve gelmedi. Ben 11 de eve döndüm. Sonraki gün eşimin babası eşimi arayip "falanca komşu gelini sordu hani ben elelamin ne dediğini önemsemiyorum ama erken evde olsun. " Dedi. Eşimde "kiz, benim erkek kardeşimle beraber baba." Dedi. Eşimin babası "dün beraber dönmediler ama eğer böyle olacaksa kirsin dizini otursun evde. Senin kardeşinle olsa bile erken gelsin" tarzı bir konuşma yaptı. Bende buna sinirlendim. Yanlış yaptığım bir şey yok. Sadece o gün eşimin erkek kardeşi arkadaşlarıyla takılmak istediği için benle dönmedi. Zaten ben nereye gidersem gidiyim eşimle görüntülü konuşuyorum. 24 saatin 10 saati yanımda. Uyumak ve onun ise gitmesi dışında.

Şimdi ben güzel bir dille eşimin ailesine kendimi nasıl anlatabilirim? Ben böyle sınırlamalara gelemeyen bir insanım. Zaten eşim nerede ne yaptığımı yanımda taşıdığım için biliyor.
Ben bişey demiyorum şimdi yine ban yerim.:confused:
 
Sözle bir şey söylemeniz ne kadar geçerli olur bilmiyorum. Ne söylediğiniz değil de nasıl davrandığınız önemli. Sürekli açıklama moduna girmeyin. Siz eşinizle görüşüp normal saatlerde olacak bir işe girin. Düğün vs için de basit bir şeylere girseniz, çok aile ile yüz göz olmadan halledersiniz. Oyun bağımlılığını çözün en kısa zamanda. Bir taraftandan da üniversite sınavlarına hazırlansanız bir şekilde eşiniz evlendikten sonra da evde oturup, sürekli bu muhabbetlerle uğraşacaksınız.
Ben zaten bunları eşimle konuştum orta yolu buldum. Gündüz vakti çalışacağım zaten. Ayrıca part time bir işe girmeye çalışıyorum. Bir de yurtdışına yanına gideceğim inş. eğer o orada kalmaya devam ederse. O zaman sıkıntımız olacağını düşünmüyorum. Ama böyle şeylerin olması beni ailesinden soğutuyor.
 
Bence bu kadar imtiyaz vermeyin. Yani kıskançlık sağlıklı bir durum ama karşındakini kısıtlıyorsa orada bir dur demeli. Eğer evlenirseniz şu şekilde bir senaryo olacak : Sizin cevreniz olmadığı çalışmadığınız için konusabilecek bir konunuz olmayacak. Hayatiniz esinizden ibaret olacak bir süre sonra sizi sürekli gördüğü icin hevesi kalmayacak saygısı bitecek
Neymiş onun buluştuğu arkadaşları kendi cinsiymiş. Bu yüzden ne kadar üzülse de oturdum konuştum. "Bak senin arkadaşların erkek olabilir ama ben sana tek bir şey söyledim. Mekan a gitmeyeceksin. Sen nasıl benim çevremdekilere güvenmiyorsan ben de senin o arkadaşlarına güvenmiyorum ama asla sana buluşma demedim. Fakat sen bana böyle böyle kısıtlamalar yapıyorsun." konuştum konuştum. "Tamam, nasıl istiyorsan öyle yap ama bil ki benim içim hiç rahat değil. Ben sana dışarı çıkma, nargile içme, alışveriş yapma demiyorum." dedi. Şuan ki durumumuz 9 dan sonra gelsem bile bir laf söylemiyor ama dışardaysam ne zaman eve gideceğimi soruyor. Instagramda bana "abla" diyen 19 yaşındaki çocuğa durumuma kalp göndermiş diye engel atmış. Birkaç arkadaşım daha vardı onlara engel atmış haberim yok. Üzmemek için nasıl konuşacağımı bilmiyorum. Ne kadar anlatsam da o erkek ben kızım.
 
Erkek teröründen nefret ediyorum. En çok hata yapanlar en çok kısıtlananlar oluyor çevremden gördüğüm kadarıyla. Yanlış arkadaşlıklar yanlış evlilikler vs. Mesafeli olun gerekirse sert olun onlar neredeydin diye sormaya çekinsinler sizden. Diğer konuda ise sanki evlenerek hata yaptığınızı hissettim. Oyun bağımlılığı olan birinin erkek kadın farketmeksizin evlenecek olgunluğa erişmemiş olduğunu düşünüyorum.
 
X