Merhaba,
Bu zamana kadar hep girip okuduğum oldu ama artık o kadar bıraktım ki kendimi ne yapacağımı nasıl yapacağımı bilmiyorum. 7 aylık hamile ve 5 yıllık evliyim. O dualarını ettiğim adam bugün bana her dokunduğu zaman gözlerim dolu dolu oluyor. Eşim sapkınlık derecesinde abisine bağımlı. Ben de sessiz sakin hayat zaten zor diye olabildiğince kolay yaşamaya insanların hayatını kolaylaştırmaya çalışan birisiyim. Abisi eşini bırak gel dese gözü görmeyecek derecede bırakır gider. Altınlarımı benim rızam olmadan abisine verdi abisine benden evinizden kısıp para gönderiyor ve adamın hali vakti kendisinden daha iyi,abisi geleceği zaman mesela küçücük bir yorgunluktan yüz yapayım küfür kıyamet ortalığı birbirine katar git yüzünü düzelt vs diye o sıfatına tüküreyim diye. En son bize gelecekleri gün bir şey eksik diye kıyameti kopardı ve kafama yumruk atıp tokat attı gitti geldi senin ailene yapacaklarımı göreceksin sizi it yerine koymayacagım diye gitti geldi küfür etti. Evlenmeden küfürünü bilmiyor muydun diye sormayın benimde kolay bir hayatım olmadı o yüzden bende sinirlenince küfür eden birisiyim ama insanların yüzüne ya da karakterine değil normal herkesin ettiği kadar ediyorum kapanıp gidiyor konu o yüzden bunu sıkıntı etmedim. Konu küfür etmesi falan da değil zaten. Çocuk olmasına güvenme isterse 3 çocuğum olsun bırakıp giderim falan diye sürekli böyle saçma salak bir şekilde bu tarz konular ağzımda ve alıştım. Neyse bu yumruk atışını yaşayalı 4 gün oldu ve artık içim ruhum yok gibi hem asagılanmış hissediyorum hem de benim bana sahip çıkacak bir ailem yok hamile olduğum için ne yapmam gerektiğini bilmediğim bir durumun içerisindeyim. Aynaya bakınca ağlamaya başlıyorum o yüzden günlerdir kendimi oyalamaya çalışıyorum o gözlerindeki eski ışık yok kendimi güzel hissetmiyorum benimle sadece kendisiyle iyi olduğum zaman iyi olan bir insanla sürdürdüğüm bir hayatım var. Sanırım eşim narsist zaten günlerim hep eleştiriyor geçiyor. Hep derlerdi kızlar babalarına benzeyen erkekleri secerler diye benim rahmetli babamda böyleydi ve boşanmış bir anne babanın çocuğuyum gittim geldim yine aynı hayatın içindeyim. Çocuğum olacak ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. İçim hiçbir şeyi almıyor. İlahi adalet tecelli eder mi bilmiyorum ama herkesin yaşadığı haksızlığın böyle insanların kafasına vura vura anlayacağı günlerin tez zamanda gelmesini diliyorum.