- 11 Aralık 2014
- 1.072
- 764
- 108
- Konu Sahibi regarde-moi
- #1
Merhaba arkadaşlar. Yazim cok uzun oldu kusura bakmayin ama okuyup derdimi paylasirsaniz eger mutlu olurum.
Ben iki yıllık evliyim. Evlendigimiz zaman özelde çalışıyordum. Sonra işten ayrılıp kpss ye hazırladım. Simdi bi taraftan ingilizce çalışıyorum bi taraftan da atama bekliyorum. Eşim çalışıyor ve alti yedi ay sonra işyerinde önemli bir sınavı var. Ona hazırlanıyor. Açıkçası hayatımiz bu düzlemde devam ediyor.
Benim sıkıntım eşimin ailesi. Iki ay önce eşimin kızkardeşi aradı beni. Bir saat çocuk için nasihat verdi. Yasitiz o evli ve bes yaşında çocuğu var. Ben de henüz düşünmüyoruz benim atamam var kim bilir nereye gideceğim dedim. Olsun olsun izin alırsın dedi. Sonra eşimin sınavı var dedim. O mu doguracak cocugu dedi. Ne dediysem puskurttu. Kayinvalidem sor demis kizina. Gorumcemin ikinci cocuguyla bizim cocugumuz aynı döneme denk gelmesinmis annesi nasil bakarmis cocuga.
Neyse o konuşma geçti bitti. Bayramda bizim oldugumuz sehre geldiler. Kayinvalidemle maesef ayni sehirdeyiz. Gorumcem sehirdisinda yasiyor. Arkadaşlar bütün bayram boyunca sanki ben hamileymisim de cocuk bekliyormusum gibi muhabbetler dondu herkesin içinde. Eşimin babasi dengesiz. Gorumcem annesine diyor ki vi-vo cocuk olunca size getirmez anne. Kayinvalidem de diyor ki olsun ben giderim onlara. Ortada fol yok yumurta yok!
Gorumcem bana diyor ki annesi çocuğa bakmak için çok onemliymis cocugumuza o bakarmis. Benim annem hayatta degil. Ben de dedim ki ben çocuğuma kendim bakarım rahat rahat izin aliyim diye kamuya girmeye çalışıyorum dedim. Olmaz sen izin al istedigin kadar annem çok onemli o zaman gelsin anlarsin insan çocuğu birine bırakıp nefes almak istiyor falan filan. Ne desem puskurtuyor. Bayram boyunca gorumcem cocuguna sor bakalim dayina onların bebekleri varmiymis diyor. On kere sordurmustur. Gittiler evlerine telefonda arayip sorduruyor cocuga.
Neyse o konuda kapandı gecen gun kayinvalidemlerde oturuyoruz. Esimin babasi siz ne zaman anne baba olacaksiniz dedi. O kadar sinirlendim ki ayip yahu ayip ayip. Esim benim sinavlarim var baba sonra dedi. Olsun senin sinavin varsa sen mi doguracaksin dedi.
Onu da atlattik esimin annesi başladı. Artik bi cocuk yapin cocugunuz olsun diye. Daha genciz zamani var dedim. Tamam gencsiniz de bi cocugunuz olsun diyor. Dedim zamani var. O kullandiniz haplar rahimi tembellestiriyor istersen ac internetten oku diyor. Ya ne biliyorsun nasil korundugumuzu. Yemin ederim canıma tak etti.
Evlendigimiz ilk yıl esim istiyordu. Ama ben istemedim erteleyelim dedim. Sonra da eşim ben sinava calisirken seninle ilgilenemem ders calismam gerekecek yalniz birakamam seni dedi. Öylece bir yıl daha erteledik. Ama ben çocuk istemiyorum. Hamilelik doğum çok korkunç geliyor ki zaten bir çocuğun sorumlulugunu alabilecek yasta hissetmiyorum kendimi. Ama esimin ailesi bu israrlarina devam ederse esim çok etkilenecek ve sinavdan sonra o da isteyecek. Benim ailem hiç karışmaz bir kere bile sormadilar konusunu acmadilar. Arkadaşlar ayip değil mi bu kadar aleni ısrar edilmesi.
Kayinvalidem geçen gün esim hasta olduğunda çorba yapmış ona. Bana diyor ki anneler böyle cocuklarinin buyudugunu kabul etmiyorlar. Benim annem de yok çocuğum da. Neden bu kadar düşüncesiz. Neden canımı acitmaya çalışıyor. Ben çok bunaldim arkadaslar. Çok cok uzun yazdim kusura bakmayin.
Ben iki yıllık evliyim. Evlendigimiz zaman özelde çalışıyordum. Sonra işten ayrılıp kpss ye hazırladım. Simdi bi taraftan ingilizce çalışıyorum bi taraftan da atama bekliyorum. Eşim çalışıyor ve alti yedi ay sonra işyerinde önemli bir sınavı var. Ona hazırlanıyor. Açıkçası hayatımiz bu düzlemde devam ediyor.
Benim sıkıntım eşimin ailesi. Iki ay önce eşimin kızkardeşi aradı beni. Bir saat çocuk için nasihat verdi. Yasitiz o evli ve bes yaşında çocuğu var. Ben de henüz düşünmüyoruz benim atamam var kim bilir nereye gideceğim dedim. Olsun olsun izin alırsın dedi. Sonra eşimin sınavı var dedim. O mu doguracak cocugu dedi. Ne dediysem puskurttu. Kayinvalidem sor demis kizina. Gorumcemin ikinci cocuguyla bizim cocugumuz aynı döneme denk gelmesinmis annesi nasil bakarmis cocuga.
Neyse o konuşma geçti bitti. Bayramda bizim oldugumuz sehre geldiler. Kayinvalidemle maesef ayni sehirdeyiz. Gorumcem sehirdisinda yasiyor. Arkadaşlar bütün bayram boyunca sanki ben hamileymisim de cocuk bekliyormusum gibi muhabbetler dondu herkesin içinde. Eşimin babasi dengesiz. Gorumcem annesine diyor ki vi-vo cocuk olunca size getirmez anne. Kayinvalidem de diyor ki olsun ben giderim onlara. Ortada fol yok yumurta yok!
Gorumcem bana diyor ki annesi çocuğa bakmak için çok onemliymis cocugumuza o bakarmis. Benim annem hayatta degil. Ben de dedim ki ben çocuğuma kendim bakarım rahat rahat izin aliyim diye kamuya girmeye çalışıyorum dedim. Olmaz sen izin al istedigin kadar annem çok onemli o zaman gelsin anlarsin insan çocuğu birine bırakıp nefes almak istiyor falan filan. Ne desem puskurtuyor. Bayram boyunca gorumcem cocuguna sor bakalim dayina onların bebekleri varmiymis diyor. On kere sordurmustur. Gittiler evlerine telefonda arayip sorduruyor cocuga.
Neyse o konuda kapandı gecen gun kayinvalidemlerde oturuyoruz. Esimin babasi siz ne zaman anne baba olacaksiniz dedi. O kadar sinirlendim ki ayip yahu ayip ayip. Esim benim sinavlarim var baba sonra dedi. Olsun senin sinavin varsa sen mi doguracaksin dedi.
Onu da atlattik esimin annesi başladı. Artik bi cocuk yapin cocugunuz olsun diye. Daha genciz zamani var dedim. Tamam gencsiniz de bi cocugunuz olsun diyor. Dedim zamani var. O kullandiniz haplar rahimi tembellestiriyor istersen ac internetten oku diyor. Ya ne biliyorsun nasil korundugumuzu. Yemin ederim canıma tak etti.
Evlendigimiz ilk yıl esim istiyordu. Ama ben istemedim erteleyelim dedim. Sonra da eşim ben sinava calisirken seninle ilgilenemem ders calismam gerekecek yalniz birakamam seni dedi. Öylece bir yıl daha erteledik. Ama ben çocuk istemiyorum. Hamilelik doğum çok korkunç geliyor ki zaten bir çocuğun sorumlulugunu alabilecek yasta hissetmiyorum kendimi. Ama esimin ailesi bu israrlarina devam ederse esim çok etkilenecek ve sinavdan sonra o da isteyecek. Benim ailem hiç karışmaz bir kere bile sormadilar konusunu acmadilar. Arkadaşlar ayip değil mi bu kadar aleni ısrar edilmesi.
Kayinvalidem geçen gün esim hasta olduğunda çorba yapmış ona. Bana diyor ki anneler böyle cocuklarinin buyudugunu kabul etmiyorlar. Benim annem de yok çocuğum da. Neden bu kadar düşüncesiz. Neden canımı acitmaya çalışıyor. Ben çok bunaldim arkadaslar. Çok cok uzun yazdim kusura bakmayin.
