Eşimin ailesinin borçları

ya boşversene 10 yıldır beraber olduğu adam ne halta yarıyormuş acaba? bu kadının derdiyle borcuyla ilgilenmiyor, aileyle tanışmıyor, 10 yıldır evlilik lafı etmemiş görümceniz hala neden bu adamla beraber şaştım doğrusu.

bırak boşver ya o adamdan istesin ya da çalışsın ödesin, senin eşin evini yuvasını kurmuş bakmakla yükümlü olduğu bi çekirdek ailesi var nasıl akıllarına estiği gibi borç isteyebilirler? kıymet bilseler içim yanmaz.eşine söyle ''senin burda bi ailen var bizi hiç mi düşünmüyorsun'' de. ''ödese mobilyaları öderdi'' de.

bu arada bu konuyu okuyunca aklıma geldi: bugün nişanlımın annesiyle telefonda konuşuyoruz, nişanlım da yanında oturuyolar işte. mevzu telefondan açıldı, nişanlımın annesi dediki ''oğlum işe girince bana bi telefon alsın'' dedi ben de ''hıı iyi ne güzel hangi model vs vs'' cevap veriyorum, ordan nasıl bi karışıklık olduysa, nişanlım ''yok almasın'' dediğimi zannetmiş, ve annesine öyle mi dedi diye sordu, annesi de ''yok öyle demedi hem ne karışır o'' dedi. ve ben bunu telefonda duydum çok bozuldum. bu cevap nedir ya ''ne karışır o'' ne demek nasıl bi cevap bu? yarın bi gün evlenince de böyle der mi bu kadın? nişanlıma açayım mı bu konuyu? hakkaten çok bozuldum ama.

Nisanlinizin "oyle mi dedi" demesi de sikinti.

Bir dusunun derim.
 
Merhaba bayanlar,

Biraz uzun ama nolur okuyun, olgun ve akıllı insanların yardımına ihtiyacım var.

Önceki konularımdan beni hatırlayanlar olacaktır muhakkak. Eşimle olan evliliğimiz, onun işsiz kaldığı dönemler, borçlarımız... Tam 2 buçuk yıldır üstesinden gelmek için çabaladığımız onca dertten yeni kurtulduk. Eşim 1 yıldır düzenli bir işte çalışıyor, maaşı artıyor. Ben Ağustos ayında işten çıkarıldım ve aldığım tazminatla 10000 liradan fazla olan tüm kredi ve kredi kartı borçlarımızın tamamını kapattım. 5 buçuk aylık hamileyim, işsizlik maaşı alıyorum. Amacım bebeğimi birazcık büyütüp hemen bir işe girmek ve araba almak. Sonrasında belki de kredi çekip bir ev sahibi olmak. Herşeyi yoluna koyana kadar ne çileler çektim bilemezsiniz.

Bu arada eşimin 2 ablası ve 1 abisi var. Kayınpederim biz nişanlıyken vefat etti. Kayınvalidemle çocukları beraber yaşıyorlar. Görümcelerimin ikisi de devlet memuru. Kaynım ise 35 yaşında ve şimdiye kadar hiç çalışmamış, ablalarının parasıyla evde yatıyor yıllardır. Çalışmaya da niyeti yok.

Biz evlenirken 15000 tl kredi çektik ve herşeyimizi onunla yaptık. Nişanda bana taksın, elaleme rezil olmayalım diye iki tane bilezik alıp kayınvalidemin eline verdim, ailem hala bilmez o bileziklerin bizim paramızla alındığını. Düğün yapamadık, nikahta bana taktıkları setin bile kuyumcuya parasını nikahtan sonra gidip eşimle biz ödedik. Nikahta takılan tüm altınlar da zaten eşimin işsiz kaldığı zaman satıldı gitti. Eşimin ailesinin kendi cebinden benim evime aldıkları tek şey yatak odamla salonuma aldıkları perdelerdir. 1000 tl tutmuştu parası. Diğer odalarıma annemin eski perdelerini taktım, hala da onlar takılıdır. Büyük görümcem mobilyalarını ben alacağım demişti, mobilyacıya gittik, beğendik, ablası eşime "Senetlere sen imza at, ben her ay taksidi gönderirim sana, sen ödersin" demişti, Allah şahidim olsun ki 3 taksitten fazlasını ödemedi. 2 yıl boyunca mobilyanın tüm taksitlerini biz (daha doğrusu eşim işsiz olduğu için çoğunlukla ben) ödedik.

Herşeye rağmen sustum. Saygısızlık etmedim. Aramız bozulmasın dedim. Olgun davrandım eşimin ailesine. Belki de durumları yok diye böyle oldu, olsaydı böyle yapmazlardı dedim hep.

Görümcelerimin uçan kuşa borcu var. Yıllarca yiyip içip gezmişler. Erkekler tarafından dolandırılmışlar, çok para kaptırmışlar elaleme. Çok iyi maaş almaları gerekirken o kadar çok borçları, hacizleri var ki, maaşlarından ellerine asgari ücret kadar para bile kalmıyor. O parayla da 4 kişi geçinmeye çalışıyorlar. Büyük görümcemin 10 yıldır bir sevgilisi var, ama kimse adamı tanımaz etmez, o adamın evine halılar, mobilyalar almış, dünya kadar borç yapmış mağazalara, adam değil evlenmek ailesiyle bile tanışmıyor.

Dün akşam eşim eve geldi, "Ben pazartesi günü ablama kredi çekip vereceğim, 25000 tl borcu var, ama şimdi kapatırsa 9000 tl ye kapanıyormuş, ailede kimse kredi çekemiyor, bir tek ben çekebiliyorum. Çekip vericem ona, taksitleri o ödeyecek, 3 ay sonra da ablam kredi çekebilecek duruma geliyormuş, o çekip benim krediyi kapatacak" dedi. Beynimden vurulmuşa döndüm. Herşey günler öncesinden konuşulmuş, eşim maaş bordrosunu bile almış işyerinden. Memleketlerinde tanıdık bir banka müdüründen ayarlamışlar krediyi. Uçak biletleri bile alınmış. Bana son anda usülen haber veriliyor sadece. Küplere bindim.

Dedim ki "Evli çiftlerin sahip oldukları mal ve borçlar yasal olarak ortaktır. Benim de söz hakkım var. Ben borç istemiyorum üzerime. 3 ay ya da 3 gün fark etmez. Bana sorulmadan danışılmadan arkamdan iş mi çevirdiniz? Madem öyle ben izin vermiyorum bu krediye, eğer gidip çekersen de sana boşanma davası açarım, çocuğunun değil yüzünü görmek, adının bile ne olduğunu bilmezsin".

Tabi ki önce merhametsizlikle, bencillikle suçlandım. İkna etmeye çalıştı eşim. "Senin kardeşin senden istese bunu yapmaz mıydın?" dedi. "Ablam bizi mağdur etmez. O borcu bize ödetmez. Ben kardeş olarak nasıl hayır derim?" dedi. Uzatmadım, gittim yattım, sabaha kadar ağladım.

Bugün işten geldi eşim, hiçbirşey yemedi. Gitti oturma odasında kadehlerce içti. O kadar çok ağladı ki bilemezsiniz. Sonra yatak odasına yanıma geldi. Çok isyan etti. "Keşke ölsem" dedi. "Ablama hayır dersem benim yüzüme bakmaz, evet dersem sen bakmazsın, ben ne yapacağım?"dedi. "Hiç istemezdim benden bu iyiliği istemesini ama lanet olsun ki istedi, ben de ne diyeceğimi bilemedim. Burada sen ağlıyorsun telefonda o ağlıyor, çaresizim, arada kaldım." dedi. "Git yıllardır para yedirdiğin o adam sana kredi çeksin demek isterdim ama diyemiyorum, o benim ablam, ne yapacağım ben?"dedi. Karnıma sarılıp ağladı ağladı şimdi de sızdı.

Anladığım kadarıyla eşim bugün krediyi çekemeyeceğini söylemiş ablasına. Ama bu şekilde bu adamı da beni de paramparça ettiler. Öğlen görümcem aradı, kavga ederim, daha kötü oluruz diye açmadım telefonu. Yazık, eşimi de anlıyorum, o da arada kalmış. Mahvettiler adamı.

Ben de ne güzel görümcemin çalıştığı hastanede yapacağım doğumumu, herşeyimle o ilgileniyor, 3 gün önce gidip bebek alışverişi yaptık hep beraber, aramız ne iyi, artık ellerinden geldiğince yardım ediyorlar, bebeğime eşya alıyorlar diye şaşırarak seviniyordum. Meğer altında menfaat varmış. Apar topar bebek alışerişine çıkardıkları gün beni, eşimden maaş bordrosu istemişler benden habersiz. Ne kadar safmışım.

Şimdi ben bu insanlara ne yapacağım? Yüzlerine mi bakmasam, hiçbirşey yokmuş gibi mi davransam, kavga mı etsem, hiç bilemiyorum.
sen o paraları görümcenin borçlarını ödemek için kazanmadın. gerekirse boşan yinede verme. eşin çok istiyosa senden boşansın tüm parasını kardeşine versin ölene kadarda borç ödesin fakir yaşasın. bu ne ya para veremiyorum diye bir erkek ağlar mı. herşeyden önce evde boş boş oturup çalışmayan o erkek eve para getirsinde o versin parayı
 
Kredi çekiminde eşlerden imza istenmiyor,bu da nereden çıktı? Daha yeni kredi çektim sayilir esimden imza vs istenmedi.İhtiyaç kredisinde istenmiyor eş onayı,konut ve araç kredisinde isteniyor.
Evet biraz araştırdım. Benim avukat tutup dava açmam karar aldırmam gerekiyormuş. Eşim benim imzam olmadan kimseye kefil olamasın, borçlanamasın diye mahkeme emri lazımmış. Ben o davayı açıp karar çıkarana kadar iş işten geçer zaten.
 
Eşinizin arada kalma durumu ve ablaları tarafından bu şekilde yıpratılmışlığı gerçekten üzücü, ancak burada bir nüans var. Eşiniz her şeyi hazırlamış, borç verilecek, ayarlanmış, üstünden lütufmuş gibi size soruyor. Oturup konuşulmuş - birlikte alınmış bir karar değil. Demek ki eşiniz, sizin bu işe ikna olmayacağınızı kuvvetle tahmin ediyordu.

Ablaları ne için yapmış o borçları ve ne için lazım? Allah göstermesin ameliyat parası mıdır denkleştirdiğiniz? Sağlık için yapılacak bir harcama mıdır? Açlar mı-felakete mi uğradılar? Deprem mi, sel, mi yangın mı?
Çünkü ancak bunlar gibi sebeplerin hesap-kitabını yapmak vicdansızlık olur.

Resti çekmişsin bence iyi de yapmışsın, geri adım atma. "Görüyor musun? Abin ve ablalarının sorumsuzlukları, evliliğimize, yuvamıza mal olmak üzere. Daha önce ablanlarla benzer bir olay yaşamamış olsak yardım et derdim sorgusuz sualsiz. Ama hayatım, bir kere yaşadık, gördük. Artık bu konu hakkında hata lüksümüz kalmadı, çünkü günahsız bir can sorumluluğu alacağız hayata dair. Bir emanete bakacağız. Bu durumda ben o parayı verelim desem bile senin beni geri tutman gerekiyor -Bana mı güvendiler borç yaparken bu kaçıncı, çocuğum da olacak, biraz da onlar abla abi olsunlar be!- diye. " gibi konuşursun...

Onu da çok hırpalama, belli ki ne yardan ne serden. Ama ona hayattaki önceliklerini hatırlatmak adına, bir evladı olacağı gerçeğini hatırlatmak adına, kararlı durmalısın.

Evde 35 yaşında besledikleri affedersin -sağlam bir öküz varken- kocanı sabana sürmeye kalkmasınlar artık.
 
Aynı dert sanırım her aile de var ben 1.5 yıllık evliyim esimin ailesi baska sehir de yasıyor esim devamlı ailesine kardeslerine para gönderiyordu bu arada esim 10 seneye yakin ailesinden ayri yasıyor evlendikten bir kac ay sonra ortanca gòrümcem isten cıkarılmıs esimde bir magazadan alisveris yapmis evlenmeden bir sene önce falan bekarken ödemeyi unutmus evlendikten sonra eve icra geldi tabi faiz iki katı olmus neyse ödemeye gidiyoruz kv.aradı görümcem isten cikinca evin kredisini ödeyememisler evde de üc kisi calisiyor bu arada kv.esimi aradı analık hakkim varsa cok sıkıstık falan filan tabi yeni evlendik ya takılar bize kaldı biliyorlar para var neyse öyle diyince esim yolladı tabi dügünde de kaynım bir ceyrek evli görumcem bir ceyrek kv.bir ceyrek takti anlayacaginiz onlaarin parasini geri yollladik kück gorumemi kaynım okutcam demis iyi güzel ama o da sıkısnca esimi arıyorlar kück görumce parasiz kalmis vs.diye neyse evleneli 14 ay falandı ortanca görumcem yeni evli kredi kartindan yemis yemis ödeyememis esine dahi söylemeden benim esimi ariyor abi boyle boyle diye duygu sömürüsü yapiyor bu arada görumcem tabi esimi biliyorlar cunku dayanamaz ailesine neyse 300 400 tl kadar ona gonderdi esine soylemiyor neymis onu ezerlermis yuzune vururlarmis tabi o parada gitti gelmedi geri esim dugunu kendisi yapti benim ailem Allah razi olsun cok yardim ettiler evin esyasi konusunda faln.fazla uzattım kusura bakmayin anlayagimiz su yolmaya alistilarsa devami geliyor devamli nasil yolsak diye cabaliyorlar ...
 
gece gece çok sinir bir konu
konu sahibi onca sıkıntıyı çekmiş tam düzlüğe çıkılacakken
siz düzlüğe çıkmayın da bizim borcu ödeyin denmesi

ben her şeyden geçtim 35 yaşında hayatı boyunca çalışmamış eşşek kadar adama takıldım
aynı evin içinde dört kişi ve eve gelen iki devlet memuru maaşı var ama borç içindeler nasıl bir iş bu
insanlar iki maaşla çocuk da okutuyor ev araba da alıyor
bunlar tam yiyici kısımmış
Sorma ben de yıllardır bunu çözmeye çalışıyorum. İki devlet memuru maaşı, bi de kayınvalideme eşinden emekli maaşı geliyor. Nasıl oluyor da bu kadar kötü durumda olabiliyorlar? Kaç kere sordum, ağızlarını aradım ama çözemedim. Hepsinin maaşında haciz var. Lojmanda yaşıyorlar, 200 tl filan kira veriyorlar. Benim kiram 750 tl. Anlam veremiyorum. Nasıl dolandırılmışlar, bu kadar borcu nasıl yapmışlar hayret! Eşim en küçükleri bu arada. Aralarında hayatını düzene sokan tek kişi de eşim, o da benim sayemde.
Eşimin abisinin bi projesi varmış tv için, onun için yıllardır kanal kanal geziyor, bi halt çıktığı yok ortaya. Ona odaklanıyorum diye işe de girmiyor. Allah belalarını versin hepsinin ne diyim...
 
@_angela_ çok haklı. Onun söylediği durumlar dışında kimseden yardım istenmez. Siz o kadar borcu kendiniz ödemişsiniz. O kadar sıkıntıyı çekeceğinize siz de sağdan soldan isteseydiniz. Kimse başkaları daha rahat yaşasın diye sıkıntı çekmek zorunda değil. Kocanız bir aile kurmuş. Bunun bilincinde olmalı. Ayrıca siz çalışmasanız o kadar borç kapanmayacaktı. Hatta kendi işsiz olduğu dönem iyice borçlar kabaracaktı. Bunları unutup benim param ablama yardım ederim tavrına girerse hatırlatın.
 
sen o paraları görümcenin borçlarını ödemek için kazanmadın. gerekirse boşan yinede verme. eşin çok istiyosa senden boşansın tüm parasını kardeşine versin ölene kadarda borç ödesin fakir yaşasın. bu ne ya para veremiyorum diye bir erkek ağlar mı. herşeyden önce evde boş boş oturup çalışmayan o erkek eve para getirsinde o versin parayı
Hay sen çok yaşa! İki gündür evde kendi kendime konuşuyorum, kendime dediğim laf da buydu. Madem zor durumdalar gitsin kaynım bir işe girsin de eve ekmek getirsin. Erkeğim diye nasıl dolaşıyor etrafta anlamıyorum. Evdeki kadınlar çalışıyor erkek yiyor. Vallahi damarıma basarlarsa bu lafı da aynen söylerim onlara.
 
Sorma ben de yıllardır bunu çözmeye çalışıyorum. İki devlet memuru maaşı, bi de kayınvalideme eşinden emekli maaşı geliyor. Nasıl oluyor da bu kadar kötü durumda olabiliyorlar? Kaç kere sordum, ağızlarını aradım ama çözemedim. Hepsinin maaşında haciz var. Lojmanda yaşıyorlar, 200 tl filan kira veriyorlar. Benim kiram 750 tl. Anlam veremiyorum. Nasıl dolandırılmışlar, bu kadar borcu nasıl yapmışlar hayret! Eşim en küçükleri bu arada. Aralarında hayatını düzene sokan tek kişi de eşim, o da benim sayemde.
Eşimin abisinin bi projesi varmış tv için, onun için yıllardır kanal kanal geziyor, bi halt çıktığı yok ortaya. Ona odaklanıyorum diye işe de girmiyor. Allah belalarını versin hepsinin ne diyim...
Bela okumayın siz yine de bakın hamilesiniz bir de dönüp dolasır geri döner Allah korusun .
 
Benim kardeslerimin keyfi borclari beni ilgilendirmez ki esimin kardeslerininkide. Ama annemin yada annesinin saglikla ilgili yada kisisel ihtiyacina elimden geldigince yardim ederim okadar. Bir kez izin verdinmi sonu asla gelmez. Kaldiki hastalik yok birsey yok. Geri adim atarsan kaybedersin. Bu kadar zaman borcunu odemeyen sonra oder saniyorsan cok yaniliyorsun.
 
Eşinin duygusallıklarından etkilenme ve duygusal davranılacak bi durum olmadığını anlat. Ablan seni enayi yerine koyuyo sen ağla. Ablayı geçtim. Elin herifi ablanın paralarını yesin sen eşek gibi çalış. Gerçekten ben bu erkekler anlamıyorum artık.
 
Bayanlar benim hala içim içimi yiyor. Ya yine duygu sömürüsüyle kandırırlarsa eşimi? Yarın sabah uçakla memlekete gideceklerdi krediyi çekmek için. Hayır demiş ablasına ama ya karar değiştirir de sabah kalkar havaalanına giderse? Eşim uyuyor şu anda, ben de gizlice montunun cebinden kredi için işyerinden aldığı imzalı maaş bordrosunu aldım sakladım. Normalde eşimin cebine hayatta el sürmem ama mecbur kaldım. O olmadan krediyi vermezler. En sonunda bana gizli kapaklı iş de yaptırdılar oooffff offff :KK43:
 
Sen diğer taraf ile hic muhatap olma esin ile ilgilen ona kesin ve net kararını söyle.
Yahu bu erkekleri de anlamıyorum. Ablan borcunun arkasında duran birisi olur verirsin parayı ama görmüş ki bu kadın durmuyor borcunun arkasında aman kardeşim öder deyip bırakıyor bir ailesi olduğunu düşünmüyor.
 
Çok haklısınız sakın taviz vermeyin bu para mevzuları bir yerden sonra sömürü işine dönüşüyor, yeteri kadar fedakarlık yapmışsınız neyin vicdanını yapıyorsunuz. Evladınızı düşünün gerisini boşverin....
 
Merhaba bayanlar,

Biraz uzun ama nolur okuyun, olgun ve akıllı insanların yardımına ihtiyacım var.

Önceki konularımdan beni hatırlayanlar olacaktır muhakkak. Eşimle olan evliliğimiz, onun işsiz kaldığı dönemler, borçlarımız... Tam 2 buçuk yıldır üstesinden gelmek için çabaladığımız onca dertten yeni kurtulduk. Eşim 1 yıldır düzenli bir işte çalışıyor, maaşı artıyor. Ben Ağustos ayında işten çıkarıldım ve aldığım tazminatla 10000 liradan fazla olan tüm kredi ve kredi kartı borçlarımızın tamamını kapattım. 5 buçuk aylık hamileyim, işsizlik maaşı alıyorum. Amacım bebeğimi birazcık büyütüp hemen bir işe girmek ve araba almak. Sonrasında belki de kredi çekip bir ev sahibi olmak. Herşeyi yoluna koyana kadar ne çileler çektim bilemezsiniz.

Bu arada eşimin 2 ablası ve 1 abisi var. Kayınpederim biz nişanlıyken vefat etti. Kayınvalidemle çocukları beraber yaşıyorlar. Görümcelerimin ikisi de devlet memuru. Kaynım ise 35 yaşında ve şimdiye kadar hiç çalışmamış, ablalarının parasıyla evde yatıyor yıllardır. Çalışmaya da niyeti yok.

Biz evlenirken 15000 tl kredi çektik ve herşeyimizi onunla yaptık. Nişanda bana taksın, elaleme rezil olmayalım diye iki tane bilezik alıp kayınvalidemin eline verdim, ailem hala bilmez o bileziklerin bizim paramızla alındığını. Düğün yapamadık, nikahta bana taktıkları setin bile kuyumcuya parasını nikahtan sonra gidip eşimle biz ödedik. Nikahta takılan tüm altınlar da zaten eşimin işsiz kaldığı zaman satıldı gitti. Eşimin ailesinin kendi cebinden benim evime aldıkları tek şey yatak odamla salonuma aldıkları perdelerdir. 1000 tl tutmuştu parası. Diğer odalarıma annemin eski perdelerini taktım, hala da onlar takılıdır. Büyük görümcem mobilyalarını ben alacağım demişti, mobilyacıya gittik, beğendik, ablası eşime "Senetlere sen imza at, ben her ay taksidi gönderirim sana, sen ödersin" demişti, Allah şahidim olsun ki 3 taksitten fazlasını ödemedi. 2 yıl boyunca mobilyanın tüm taksitlerini biz (daha doğrusu eşim işsiz olduğu için çoğunlukla ben) ödedik.

Herşeye rağmen sustum. Saygısızlık etmedim. Aramız bozulmasın dedim. Olgun davrandım eşimin ailesine. Belki de durumları yok diye böyle oldu, olsaydı böyle yapmazlardı dedim hep.

Görümcelerimin uçan kuşa borcu var. Yıllarca yiyip içip gezmişler. Erkekler tarafından dolandırılmışlar, çok para kaptırmışlar elaleme. Çok iyi maaş almaları gerekirken o kadar çok borçları, hacizleri var ki, maaşlarından ellerine asgari ücret kadar para bile kalmıyor. O parayla da 4 kişi geçinmeye çalışıyorlar. Büyük görümcemin 10 yıldır bir sevgilisi var, ama kimse adamı tanımaz etmez, o adamın evine halılar, mobilyalar almış, dünya kadar borç yapmış mağazalara, adam değil evlenmek ailesiyle bile tanışmıyor.

Dün akşam eşim eve geldi, "Ben pazartesi günü ablama kredi çekip vereceğim, 25000 tl borcu var, ama şimdi kapatırsa 9000 tl ye kapanıyormuş, ailede kimse kredi çekemiyor, bir tek ben çekebiliyorum. Çekip vericem ona, taksitleri o ödeyecek, 3 ay sonra da ablam kredi çekebilecek duruma geliyormuş, o çekip benim krediyi kapatacak" dedi. Beynimden vurulmuşa döndüm. Herşey günler öncesinden konuşulmuş, eşim maaş bordrosunu bile almış işyerinden. Memleketlerinde tanıdık bir banka müdüründen ayarlamışlar krediyi. Uçak biletleri bile alınmış. Bana son anda usülen haber veriliyor sadece. Küplere bindim.

Dedim ki "Evli çiftlerin sahip oldukları mal ve borçlar yasal olarak ortaktır. Benim de söz hakkım var. Ben borç istemiyorum üzerime. 3 ay ya da 3 gün fark etmez. Bana sorulmadan danışılmadan arkamdan iş mi çevirdiniz? Madem öyle ben izin vermiyorum bu krediye, eğer gidip çekersen de sana boşanma davası açarım, çocuğunun değil yüzünü görmek, adının bile ne olduğunu bilmezsin".

Tabi ki önce merhametsizlikle, bencillikle suçlandım. İkna etmeye çalıştı eşim. "Senin kardeşin senden istese bunu yapmaz mıydın?" dedi. "Ablam bizi mağdur etmez. O borcu bize ödetmez. Ben kardeş olarak nasıl hayır derim?" dedi. Uzatmadım, gittim yattım, sabaha kadar ağladım.

Bugün işten geldi eşim, hiçbirşey yemedi. Gitti oturma odasında kadehlerce içti. O kadar çok ağladı ki bilemezsiniz. Sonra yatak odasına yanıma geldi. Çok isyan etti. "Keşke ölsem" dedi. "Ablama hayır dersem benim yüzüme bakmaz, evet dersem sen bakmazsın, ben ne yapacağım?"dedi. "Hiç istemezdim benden bu iyiliği istemesini ama lanet olsun ki istedi, ben de ne diyeceğimi bilemedim. Burada sen ağlıyorsun telefonda o ağlıyor, çaresizim, arada kaldım." dedi. "Git yıllardır para yedirdiğin o adam sana kredi çeksin demek isterdim ama diyemiyorum, o benim ablam, ne yapacağım ben?"dedi. Karnıma sarılıp ağladı ağladı şimdi de sızdı.

Anladığım kadarıyla eşim bugün krediyi çekemeyeceğini söylemiş ablasına. Ama bu şekilde bu adamı da beni de paramparça ettiler. Öğlen görümcem aradı, kavga ederim, daha kötü oluruz diye açmadım telefonu. Yazık, eşimi de anlıyorum, o da arada kalmış. Mahvettiler adamı.

Ben de ne güzel görümcemin çalıştığı hastanede yapacağım doğumumu, herşeyimle o ilgileniyor, 3 gün önce gidip bebek alışverişi yaptık hep beraber, aramız ne iyi, artık ellerinden geldiğince yardım ediyorlar, bebeğime eşya alıyorlar diye şaşırarak seviniyordum. Meğer altında menfaat varmış. Apar topar bebek alışerişine çıkardıkları gün beni, eşimden maaş bordrosu istemişler benden habersiz. Ne kadar safmışım.

Şimdi ben bu insanlara ne yapacağım? Yüzlerine mi bakmasam, hiçbirşey yokmuş gibi mi davransam, kavga mı etsem, hiç bilemiyorum.


Anneannemin bir sözü var içim yanacağına , yüzüm yansın der . Vakti zamanında bende erkek arkadaşıma borç para verdim sözde iki ay içinde ödicekti çok zor durumdaydı bende bir anlık boşluktan enayilikten adına ne dersen vermiş bulundum ama bırak ödemeyi bana 1 yıllımı zehir etti :) ama bana hayat dersimi verdi o gün bugündür kimseye borç harç vermem aman be borç yaparken sana mı sordu ha paranı isteyince senden kötüsü olmaz yaşadım biliyorum. Çok şükür para sayesinde o şahsiyetin gerçek yüzü ortaya çıktıda kurtuldum. o yüzden borç verme ilerde daha çok üzülürsün.
 
Evet biraz araştırdım. Benim avukat tutup dava açmam karar aldırmam gerekiyormuş. Eşim benim imzam olmadan kimseye kefil olamasın, borçlanamasın diye mahkeme emri lazımmış. Ben o davayı açıp karar çıkarana kadar iş işten geçer zaten.
Benim de bildiğim, kredi için eş onayı gerekmiyor, ancak kefil için gerekli onay. Tabi bir kaç ayda değişen bir şey olmadıysa.
 
X