merhaba kızlar sizlere deneyimli evli bayanlara birşey sormak istiyorum,zamanında ilk çocuğuma doğum yaptığımda eşimin ailesi geldi yanıma 3 ay kadar kaldılar,onları çok severdim kendi ailem gibi hiç ayırt etmezdim,bana karşı o kadar iyilerdi ki ,taki çocuğumu uyutup dinlenirken bunların balkonda arkamdan konuşmalarını duyana kadar ,allahım dünya başıma yıkıldı o kadar kötü olmuştumki anlatamam ,sırtımdan vurulmuş gibi oldum,attığım adımın bile lafını yapıyorlarmışda haberim yok,düşünün bebeğimin bezini yerde unutmuşum kayınpederim diyorki bakın bakın bize mahsus bıraktı bezi oraya ,hep beni kötülüyorlardı,,ve ben bunları duyduktan sonra buz gibi soğudum bunlara karşı öyle polyanacılık felanda oynayamadım,tartışmalarımız felan oldu,ama onlar benim hiçbir zaman onların konuşmalarını duyduğumu vede bu soğumamın ondan olduğunu bilmiyorlar,neyse özetle anlatacak olursak o günden sonra ben onların yanında adım atmaya korkar oldum,acaba laf yapacaklarmı ,,acaba bu hareketim yanlışmı,doğrumu,,şimdi tatile gidicez yanlarına hersene aynı sorun konuşamıyorum yaklaşamıyorum,sadece ihtiyaçlarımızı karşılamak adına yemek yermısın,su içermisin,özellikle kaynanama karşı çünkü çok diktatör vede otoriter biri,kocasını parmağında oynatır,açıkcası korkuyorum kaynanamın şerrinden,vede eşim tek oğlan beni kıskanma huylarıda var,onun etkiside var zaten laf yapmalrında,sadece onların yanında değil onlar varken diğer akrabalarının yanındada konuşamıyorum,bize konuşmuyorda onlara bak nasıl konuşuyor diyecek diye ,offff aslında bunlar aşılamayacak şeyler değil çözümüde biliyorum,olduğum gibi davranmak konuşmak ,normalde konuşkan neşeli biriyim ama iş eşimin ailesi ve akrabalaına gelince böyle oluyorum ,konuşamıyorum kendimi ifade edemiyorum ,cahil biri olarak görünüyorum çoğu zaman ama ben bu değilim nasıl aşacağım ben bu konuyu ,aptalca bir sorumu bilmiyorum ama ,sizlerdede oluyormu böyle konular:18::18::18: