Daha onceden de ben mi fesatim diye konu acmistim esimin annesi hakkinda.
cunku duygularimi fesatlik olarak algiliyordum.zaman zaman bana yaptiklarini,soylediklerini "kendi annem yapsa,soylese kizar miyim?"diyerek karsilastiriyordum.kendii haksiz buldugum zamanlar da oluyodu.
meger hic mi hic sevmemisim.en basinda bile.iyi anlastigimiz sevdigimi sanmisim.
son zamanllarda ben patlayinca.yaptiklarini dusununce cildiriyorum.
resmen esimin degil,onun kuklasi olmusum.
biseyler yaparken "esimin dusuncesi nedir acaba?" degil de "kayinvalide bisey der simdi bosver onun istedigi gibi yapayim" demelerim.
kiyafetimi bile ona gore ayarlamalarim.
beraber yasadigim ilk sene eve bir misafir gelecegi zaman " bu gomlegini mi giydin rengi pek hosuma gitmedi " dediginde degistirmelerim
ben hastaliktan geberirken,esim acile kaldirirken onun kuzenine yemege gitme plani bozuldu diye "ahh gitti yemekler hasta olcak zaman mi?" demesi,
insan icinde tam bir kayinvalide moduna girip (guya bana ustunluk tasliycak) laf soktugunda benim gulup sakaya almalarim hepsi simdi simdi dank ediyor.
yeri geldiginde iyi kadindir diye kendimi kandiriyormusum.
birkac aydir nedendir bilmiyorum bunlar tek tek aklima geldikce ne kadar salakmisim demekten kendimi alamiyorum.
ve gercekten ama gercekten onu hic sevmiyorum.
bunu ilk defa kendime de itiraf ediyorum.
resmen beynimi zapdetmis.hayatimi ona gore ayarlamisim aman bisey demesin yine diye kendimin degil onu isteklerini yerine getirmisim.
ve su an eskisi kadar bisey yapmasa demese bile benim tum gunum eskiyi dusunmekle,kendimi aptal yerine konulmus hissetmekle geciriyor..
tek istedigim su durumumdan kurtulmak.
yeri geldiginde baskalrina verdigim okkali cevaplarimi ona vermek istiyorum.
kotu gelin mi olucam?
UMRUMDA BILE OLMIYCAK!
Asil durum,benim su an onu sevmeyisim,hicbir zaman da sevmek istemeyisim gelin kayinvalide muhabbeti degil.
farkinda olmadan,cekinerek onun her dedigini yapmis olmam,kendimden fazlasiyla odun vermem,benim bu yapida olmayisima ragmen anlayamadigim bi sekilde bir zamanlar kuklasi olmam ve bunu sonradan farkedip gecmisteki konular icin bisey yapamamis olmam.
bir kez daha soyluyorum hem de ictenlikle :sevmiyorum ve sevmek icin de caba sarfetmek istemiyorum.!!!!!!!
sadece icimdekileri,aklimdakileri,hissettiklerimi yaziya dokerek de gormek istedim.
cunku duygularimi fesatlik olarak algiliyordum.zaman zaman bana yaptiklarini,soylediklerini "kendi annem yapsa,soylese kizar miyim?"diyerek karsilastiriyordum.kendii haksiz buldugum zamanlar da oluyodu.
meger hic mi hic sevmemisim.en basinda bile.iyi anlastigimiz sevdigimi sanmisim.
son zamanllarda ben patlayinca.yaptiklarini dusununce cildiriyorum.
resmen esimin degil,onun kuklasi olmusum.
biseyler yaparken "esimin dusuncesi nedir acaba?" degil de "kayinvalide bisey der simdi bosver onun istedigi gibi yapayim" demelerim.
kiyafetimi bile ona gore ayarlamalarim.
beraber yasadigim ilk sene eve bir misafir gelecegi zaman " bu gomlegini mi giydin rengi pek hosuma gitmedi " dediginde degistirmelerim
ben hastaliktan geberirken,esim acile kaldirirken onun kuzenine yemege gitme plani bozuldu diye "ahh gitti yemekler hasta olcak zaman mi?" demesi,
insan icinde tam bir kayinvalide moduna girip (guya bana ustunluk tasliycak) laf soktugunda benim gulup sakaya almalarim hepsi simdi simdi dank ediyor.
yeri geldiginde iyi kadindir diye kendimi kandiriyormusum.
birkac aydir nedendir bilmiyorum bunlar tek tek aklima geldikce ne kadar salakmisim demekten kendimi alamiyorum.
ve gercekten ama gercekten onu hic sevmiyorum.
bunu ilk defa kendime de itiraf ediyorum.
resmen beynimi zapdetmis.hayatimi ona gore ayarlamisim aman bisey demesin yine diye kendimin degil onu isteklerini yerine getirmisim.
ve su an eskisi kadar bisey yapmasa demese bile benim tum gunum eskiyi dusunmekle,kendimi aptal yerine konulmus hissetmekle geciriyor..
tek istedigim su durumumdan kurtulmak.
yeri geldiginde baskalrina verdigim okkali cevaplarimi ona vermek istiyorum.
kotu gelin mi olucam?
UMRUMDA BILE OLMIYCAK!
Asil durum,benim su an onu sevmeyisim,hicbir zaman da sevmek istemeyisim gelin kayinvalide muhabbeti degil.
farkinda olmadan,cekinerek onun her dedigini yapmis olmam,kendimden fazlasiyla odun vermem,benim bu yapida olmayisima ragmen anlayamadigim bi sekilde bir zamanlar kuklasi olmam ve bunu sonradan farkedip gecmisteki konular icin bisey yapamamis olmam.
bir kez daha soyluyorum hem de ictenlikle :sevmiyorum ve sevmek icin de caba sarfetmek istemiyorum.!!!!!!!
sadece icimdekileri,aklimdakileri,hissettiklerimi yaziya dokerek de gormek istedim.
