Eşimin bencilliginden inatciligindan nefret ediyorum

böyle bir ilişkiye çocuk getirmek isteyen biri olarak siz de bencil olabilir misiniz? konuşun kocalarınızla tüm derdinizi anlatın. insanlar hem sevdiğini dile getirip hem de karşı tarafta görmekten bıktığı şeyleri dile getirebilir tam tersine bunun bir ilişkiye çok olumlu bir etkisi vardır. iki taraftan biri mutsuz olunca iki taraf da mutsuz olur her zaman. belki kocanız kendi tarafından baktığında bu kadar bencilce davrandığının farkında değildir. hiç bir kadın hislerini içinden yaşamamalı. sonra dolup dolup sinirli sinirli söyleniyor bu sözler. erkek de kadına direkt "kafa ütülüyo bikbik ediyo" damgası vuruyor. sarıla sarıla öpüşe öpüşe de dertler söylenir.

Yari Otomatik Portakal .!.:

Bencillik. Eşiniz aynı şeyleri çocuğunuza da yapacak çünkü. Bu adamı baba yapmayı bırakın, çocuğunuza böyle enerji sömürücü bi baba vermeye hakkınız yok

Genişletmek için tıkla...

çok iyi bir evlat. çok ilgili bir kardeş.ilgili arkadaş.komşularımız da çok seviyor ama bütün zoru benimle. gerçi eski nişanlısıyla,ondan önceki uzun süreli ilişkisinde de sıkıntılar yaşamış.belki iyi bir baba olur diye düşünüyorum ama hamileyken farzetki ben yokum diyerek yalnız bırakan bir adam gerçi bu. bebek düştü gelmedi zaten bu ortama

gamzelihaller .!.:

çok iyi bir evlat. çok ilgili bir kardeş.ilgili arkadaş.komşularımız da çok seviyor ama bütün zoru benimle. gerçi eski nişanlısıyla,ondan önceki uzun süreli ilişkisinde de sıkıntılar yaşamış.belki iyi bir baba olur diye düşünüyorum ama hamileyken farzetki ben yokum diyerek yalnız bırakan bir adam gerçi bu. bebek düştü gelmedi zaten bu ortama

Genişletmek için tıkla...

Valla siz bilirsiniz hanımefendi. Anne babasi boşandıktan sonra babasına her gidişinde annesine ağlayarak dönen bi çocuk olarak söylüyorum size, böyle bi babanın çocuğunuza dokturecegi gözyaşlarınin bedelini odeyemezsiniz.

Yari Otomatik Portakal .!.:

Valla siz bilirsiniz hanımefendi. Anne babasi boşandıktan sonra babasına her gidişinde annesine ağlayarak dönen bi çocuk olarak söylüyorum size, böyle bi babanın çocuğunuza dokturecegi gözyaşlarınin bedelini odeyemezsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Babam benimle ilgilenmiyor, benden sıkılıyor cümlesini duymaktan çok korkuyorum. Tek tesellim ailesine iyi bir evlatsa iyi bir baba olur mu düşüncesi. Pranga olarak görür mü acaba.

gamzelihaller .!.:

Babam benimle ilgilenmiyor, benden sıkılıyor cümlesini duymaktan çok korkuyorum. Tek tesellim ailesine iyi bir evlatsa iyi bir baba olur mu düşüncesi. Pranga olarak görür mü acaba.

Genişletmek için tıkla...

Sıkılması falan mesele değil. Size yaptığı emrivakileri çocuğunuza da yapacak mı? Bence yapacak. Onun istediği yere değil kendi istediği yere gidecek, çocuğun fikirlerini umursamayip kendi fikirleriyle onu baskilayacak, şuanda sizin hissettiğiniz "hiç" olma duygusunu çocuğunuza tattiracak mi? Bu adam bunu size yaptıysa bunu yapabilitesi var demektir. Ama siz ben tek çocuğum, ailem torun görmesin mi gibi gülünç nedenlerle böyle psikolojik şiddet uygulamaktan çekinmeyen bi adamdan çocuk yapmak için kendinize binlerce sebep bulabilirsiniz tabii ki.

Yaşınız kaç? Kocandan bu kadar nefret etmesen yap diycem ama bu kadar nefret ettiğin biriyle nasıl olacak.

Ben çoğu kişinin yazdığı kadar bencilce bulmadım. Sonuçta severek evlenmiş hanımefendi ama şuan anlaşamıyorlar. Kaldıki komple kötü bir insan da demiyor eşi için. Sadece eşi ile anlaşamıyor gibi gözüküyor adam, hayatındaki diğer insanlarla sorunu yok. Kötü veya iyi bir baba olma ihtimali, her erkek kadar. Belki de ilişkileri düzelir, bu da bir ihtimal. Sonuçta, seçenekler şunlar:
1)Bu adamdan çocuk yapıp, boşanmak.
2)Bu adamdan çocuk yapıp, terapi vs ile evliliğe şans vermek.
3)Yumurtalarını dondurmak. Ama bunun başarısı tartışılır, bir daha belki 5 belki 10 belki 1 sene sonra evlenecek, belki de evlenemeyecek.
4)Sperm bankası. Ki eğer 1. seçeneğe bencillik diyorsak, bu daha çok bencillik. (Ben ikisine de bencillik demiyorum) Ve de gerçekten ülkemizde kaç kişinin anne babası bu durumu kabullenir..Çok zor.
5)Çocuk yapmamak.

Umarım 2. seçeneği başarabilirsiniz. Ama olmazsa da ben de siz gibi 1. seçenek diyorum.
Ben 37 yaşındayım, bekarım, çocuk sahibi olmayı çok istiyorum ama şuan böyle bir şansım yok. Ne yalan söyliyim, bazen düşünüyorum, eski erkek arkadaşlarımdan biriyle evlenmiş olsaydım, sonunda boşanmış olsam bile ve şimdi bir çocuk sahibi olsaydım diye. Bencillik diye kınamayın lütfen, insan özlemini çekiyor çocuk sahibi olmanın...

Benim kizim babasi karantinadayken cok huysuzlasmis ve davranislari degismisti. Doguracaginiz bebegin bir baba sevgisine ihtiyaci olacak. Tabiki anlasmazliklar olabilir ama bastan onu babasiz birakmak dusuncesi cok gaddarca degil mi minik icin.
Ayrica esinizin cocugunuz dogduktan sonra kendi istegi olsun diye size dayatma yapmayacagi sizi zor durumda birakmayacagi ne malum.
Ben sizin yerinizde olsam bu adamla bagimi keser ve cocuk esirgemeden bir cocuga ana olurdum. Bu cok daha cok cok daha mutlukuk verici. Yeni dogmus bebek icin biraz bekliyorsunuz ama boyle bir sansiniz var.
Ben sizin anne olmak dusuncenizi cok iyi anliyor ve saygi duyuyorum. Ama yavruyu elinize aldiginizda anlayacaksiniz.
Hatta cocuk esirgwmeden bir cocuga anne oldugunuzda da anlayacaksiniz. Annelik hep acaba dogru mu yapiyorum dusuncesi iken (en azindan ben oyleyim) babadan ayirarak buyutme fikriyle dogurdugunuzda , buyuturken vicdan azabi da cekebilirsiniz.
Bence soylediklerimi dusunun. Annesize anne olmanizi dilerim