eşimin oğlu 17 yaşında 9 aylık evliyiz..
bende diyordum ki çocuk ile iyi gecinmek gibi bi cabam olmayacak..olmadida.
hic rolde yapmadim..
annesinde kaliyor babasını maaştan maaşa arıyor..
(bunu eşim bizzat yüzüne söylüyor o yüzden düşüncemden öte olanı yazdim)
haftada 1-2 kez bize yemeğe gelir, yemek beğenmez dışarıdan somon siparişi vermek ister, en pahalı restaurant ne ise oradan kebap ister..
evde yemekken var iken dışarıdan yemek getirmek nedir diye ortaya konuşurum eşimde destekler.
Cocuk babasi evlendi diye fuzuli para harcayarak intikam alma derdinde sanki..zira onaylamamisti.
Hatta sözlendigimizin ertesi günü babasının zoru ile tebrik etti beni de orada bile laf soktu.
"istedigin oldu mutlu ol"
Cocuk ile cok dialoga girmemeye, sacmaliklarini gormemeye baba oğul arasina mümkün mertebe girmemeye çalışıyorum.
Konu sahibinin bahsettiği gibi küçük bi cocuk olsaydi, zamanla kaynasilirdi saniyorum..
17 yasinda ukala bi delikanli ile mücadele etmek ondan sevgi beklemek, anlasmaya calismak hiiic takatim yok sanki..
Sinir bozucu hareketleri konusmalari babasini bile deli ediyorken eve yansimamasi ve mutsuz olmamak güç evet.
Allah biliyor ya 30 yaşına da gelse 40 da olsa babasi ona baksin diye bekleyecek tembel bi tip.
bence genel olarak evlenmis bosanmis bi adamla evlilik sürdürmek zor.