Ben yaparim ederim diyeninde yasamadan goremeyecegi bir durum neresi buyuk konusmak konu sahibi acik acik demiş
Evleneceği insan da onu kandırmış.hala da kabul ettirme derdinde.
Yazmayayım yazmayayım diyorum da olmuyor.
Bayılıyorum sizin şu "yaşamadan bilemezsiniz" triplerinize.
Allah aşkına küçücük çocuktan nefret etmek için ne yaşamamız gerekiyor ya? Çok şımarık, çok bilmiş bir kuzenim var. Gram nefret etmiyorum kendisinden. Çünkü o bir ÇOCUK. Aksine doğruyu yanlışı öğretmeye çalışıyorum o kadar uyumsuz bir ÇOCUĞA. Alemin enayisi olduğum için mi yapıyorum sizce bunu?
Konu sahibinin derdi eşinin yalan söylemesi olsaydı eşinin yalanı üstünde dururdu, sürekli çocuktan bahsedip "nefret" ediyorum demezdi. Konuyu bile çocuğa olan nefreti üstünden açmış yahu!!
Basbaya kendini çocukla kıyaslıyor, kıskanıyor ve nefret ediyor çocuktan.
2 aylık evliymiş. 2 ayda küçücük çocuk ne yapabilir bu koskoca kadına? Belli ki iletişim becerisi sıfır hanımefendinin. Çocuk gelişimi bilgisi sıfır. İstese internetten ordan burdan açıp öğrenemez miydi çocukla nasıl iletişim kurması gerektiğini? İletişim en önemli unsurdur. Yok annesi dolduruyor, yok eşi yalan söylüyor. Bu bahaneleri geçin.
Kaldı ki annesi dolduruyorsa da bu çocuğun suçu değildir!
Doğru iletişimle hepsini aşarlardı üçü de.
Çocuk masumdur. Saf düşüncelerle yaşar. Onların temiz dünyasını kirleten
biz yetişkinleriz.
Nefretinizi bahanelerin arkasına saklamayın. Zira hiçbiri bir çocuktan "nefret" etmeyi aklamıyor.