• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimin iyiliği altinda eziliyorum

Tabiki eşim iyilik meleği değildir.Onun da kötü yönleri var.
Eşim aileme karşi çok yardim eder ,hiç gücenmeden söylenmeden her ricalarinda koşar .Bügün mesela babami (80)ve annemi (75)yalniz doktura götürdü.Ben dedim işyerimden izin alirim götürürüm dedim ama eşim öğlenci olduğu için ben giderim dedi.
Yarinde beraber tekrar gideceğiz eve yeni koltuklar geliyor ,evi toplayip eski koltuklari kaldiracağiz.
Bunda ne var demeyin ayni bölgede iki tane erkek kardeşim var.
Herşeye eşim koştumu kardeşlerimin adina ben utaniyorum .Kimse ilgilenmiyormu acaba yada babam biz biraz daha yakin olduğumuz için hep bizi ariyor.
Ben eşime karşi mahcup oluyorum kendimi ezik ve borclu hisediyorum.sanki yerini telafi etmem gerekiyor gibi.

Bana karşida merhametli sesiz sakin biri.
Ben hasta oldummu her işi yapar bana çocuklar gibi bakar .Kavgalarimizda ben ne kadar bağirsamda cağirsamda çok nadir bağrir.Öfkesini kontrol eder ve susar bekler .
Bu kadar iyi olmasina rağmen ben mutsuzum .Bana göre çok pasif ,heyecan diye bir şey yok .
Birde hayattan hedefi yok ,ye iç ve çaliş ve birde cinsellik oldumu yaşamak bu demektir onun için .Bana bunlar yetmiyor .Ben gezmek eğlenmek gülmek istiyorum.
Hayattimda bir hedefim olsun istiyorum ama artik beraber hayel bile kuramiyoruz.
Onunla beraber hiç beraber zevk aldiğimiz olay yok.
Ikimizde başka telden çaliyoruz.
Birde zamaninda yaptiği hatalardan dolayida evliliğimiz etkilendi.
Aslinda bazen ayrilmayi düşünüyorum ama diyorumki nerde bulacaksin ailene ve sana böyle düskün adami ve susuyorum.
Bilmiyorum yoksa benmi fazla beklenti içindeyim? Hayat bu mu,yemek içmek yatmak calişmak.
Düşüncelerime nasil yön verebilirim?
Ah ne guzel bende esimin kotulugu altinda eziliyorum:(
 
eşinize kocaman bir maşallah diyorum insan evladı onu yetiştiren anne ve babaya helal olsun
allah size böyle bir eş nasip ettiği için şükredin arkadaşım

evliliğiniz için sizin bazı katkılarınız olabilir inanın bu zamanda bu kadar insan evladı olan insanı bulamazsınız. evliliğinizde istedikleriniz olur bu sefer ailenizle ilgili sorunlar yaşarsınız
 
4 seneden beri işsiz sadece hafif evişleri yapiyor mesela süpürmek ,bulaşik makinasini doldurmak , çamaşir ,ütü ve bazi günler yemek.

Bağirdim çağirdim ayrilmakla tehdit ettim ciddi konuşdum yalvardim ettim ama adam işe bakmiyor ,çalişmak icin hiç caba göstermiyor.....
Şu 2 alıntıladığım mesaj eski konularınızda denk geldiklerim.
Eşinizin maddi ve manevi şekilde sizi yorması karı koca ilişkisinden tutun ona olan saygınıza kadar aranızdaki ilişkiyi zedelemiş.
Kopmuşsunuz birbirinizden kısacası.
Ailenize iyi davranması aslında tamamen sizin gözünüze girmek istemesinden dolayı.
Açık konuşmak gerekirse kendisinden zerre zevk almıyorsanız birbirinize hayatı zehir etmeyin, yolları ayırın.
Hayat hem çok uzun hem çok kısa.
 
Konumu biraz daha aciklamak istiyorum.
Evet ben şükrediyorum böyle merhametli insanca davranan eşim olduğuna .
Fakat pasifliği öyle ha sadece gezmeye gitmediğinden değil .
Biz 20 seneye yakin evliğiz ve sadece 4 kere tatile ve 4 kere memlekete gidebildik.
Hepsi benim çabalarimdan dolayi.
Daha birkere olsun oğullariyla beraber yalniz dişarda bir etkinlik yapmadi.
Yani hiç onlari parka ,sinemaya,avm , yüzmeye yada futbol oynaya götürmedi.
Senede belki 3 kere restoranta yemek yemeye gideriz.Sinema tiyatro hiç yok.
Beraber dişarda bir kahve içmeyi gereksiz bulur.Avmede gezmeden sıkılir .

Mesela bu sene tatilede gidemedik sadece bütün sene içinde 5 kere birşeyler yaptik,
3 kerede misafirlik olayimiz oldu.
Her haftasonu evdeyiz ,kös kös otururuz.
Bizim bahcemiz var ve hiç kimseyi davet edipde bahce keyfi yapamadik .Mangal piknik yok.
Ben ayarlarsam edersemde hevesimi kursamda birakir söylenir durur surat asar ,elini birşeye sürmez yardim etmez alişverişe bile gitmez .Destekli olmaz hepsini yalniz yaparim buda benim gücüme gidiyor.
Arkadaş hiç yok onun için kendiside dişari yalniz gezmeye gitmez .Hep evde .
Işte iyi niyetli yönleri benim kafami kariştiriyor .diyorum nerden bulacaksin böyle anlayaşli bir adami .Kendi işini hep kendi yapar ektra hizmet istemez ,bağirmaz cağirmaz birde sarilmayi öpmeyi seven.Beni hafta sonlari erken yataktan birakmaz beraber sarmaşdolaş olalim diye .
Çok karişik değilmi?
 
Şu 2 alıntıladığım mesaj eski konularınızda denk geldiklerim.
Eşinizin maddi ve manevi şekilde sizi yorması karı koca ilişkisinden tutun ona olan saygınıza kadar aranızdaki ilişkiyi zedelemiş.
Kopmuşsunuz birbirinizden kısacası.
Ailenize iyi davranması aslında tamamen sizin gözünüze girmek istemesinden dolayı.
Açık konuşmak gerekirse kendisinden zerre zevk almıyorsanız birbirinize hayatı zehir etmeyin, yolları ayırın.
Hayat hem çok uzun hem çok kısa.
Ben işte onu çözemiyorum .
Hem brni çok zordurumda birakti benim soğumama neden oldu hemde sicak davrandi yani benciöik yapti desem kendisi gezdi tozdu yedi içdi desem yok .
Ailemden kim yardim istese koştu .
Ailemden dolayi olan pürüzleri görmezden geldi .
Kafam çok karişik..
 
Siz de çalışıyorsunuz anladığım kadarıyla. Birikmiş biraz paranız varsa süpriz bir tatil planlayabilirsiniz, artık çok makul fiyatlara Avrupa turları var onlardan satın alabilirsiniz ya da en azından taksitli. Hiç birşey olmasa haftasonuna sinema bileti alın, biraz emri vaki olur belki ama nolacak sinema altı üstü. Değişik şeyler yapın lunaparka gidin mesela, ne bileyim durumunuz iyiyse civar illere günü birlik geziler yapın.
 
Not : 9 sayfada yeni aciklamalar
Tabiki eşim iyilik meleği değildir.Onun da kötü yönleri var.
Eşim aileme karşi çok yardim eder ,hiç gücenmeden söylenmeden her ricalarinda koşar .Bügün mesela babami (80)ve annemi (75)yalniz doktura götürdü.Ben dedim işyerimden izin alirim götürürüm dedim ama eşim öğlenci olduğu için ben giderim dedi.
Yarinde beraber tekrar gideceğiz eve yeni koltuklar geliyor ,evi toplayip eski koltuklari kaldiracağiz.
Bunda ne var demeyin ayni bölgede iki tane erkek kardeşim var.
Herşeye eşim koştumu kardeşlerimin adina ben utaniyorum .Kimse ilgilenmiyormu acaba yada babam biz biraz daha yakin olduğumuz için hep bizi ariyor.
Ben eşime karşi mahcup oluyorum kendimi ezik ve borclu hisediyorum.sanki yerini telafi etmem gerekiyor gibi.

Bana karşida merhametli sesiz sakin biri.
Ben hasta oldummu her işi yapar bana çocuklar gibi bakar .Kavgalarimizda ben ne kadar bağirsamda cağirsamda çok nadir bağrir.Öfkesini kontrol eder ve susar bekler .
Bu kadar iyi olmasina rağmen ben mutsuzum .Bana göre çok pasif ,heyecan diye bir şey yok .
Birde hayattan hedefi yok ,ye iç ve çaliş ve birde cinsellik oldumu yaşamak bu demektir onun için .Bana bunlar yetmiyor .Ben gezmek eğlenmek gülmek istiyorum.
Hayattimda bir hedefim olsun istiyorum ama artik beraber hayel bile kuramiyoruz.
Onunla beraber hiç beraber zevk aldiğimiz olay yok.
Ikimizde başka telden çaliyoruz.
Birde zamaninda yaptiği hatalardan dolayida evliliğimiz etkilendi.
Aslinda bazen ayrilmayi düşünüyorum ama diyorumki nerde bulacaksin ailene ve sana böyle düskün adami ve susuyorum.
Bilmiyorum yoksa benmi fazla beklenti içindeyim? Hayat bu mu,yemek içmek yatmak calişmak.
Düşüncelerime nasil yön verebilirim?
Ayrıl ayrıl
 
Back
X