eşimle 4 yıllık evliyiz. ikimizde çalışıyoruz hemen hemen aynı parayı kazanıyoruz, o bende yalnızca 150-200 lira fazla kazanır. bunca zaman hiç ayrı gayrımız olmadı. kazandıklarımızla azcık borcumuz vardı onu ödedik. araba aldık.(araba eşimin üzerine oldu) biraz da birikim yaptık bankada duran.(hesap da eşimin üzerine) bir iki kez şakayla hesap ortak olsun demiştim o da ne farkeder edinilen mallar zaten ortak demişti.ben de onda güvenmediğimi düşünmesin diye hiç üstelemedim.sorsanız benim malda mülkte gözüm yok der her zaman. gözü yükseklerde ve açgözlü biri değildir ama elindeki parayı tutmayı iyi bilir. biraz hesap kitap konusunda da iyidir(oğlak erkeği).
şimdiyse ağustostan beri aramız limoni. kavgamız falan yok ama sıcak değiliz. evde iki arkadaş gibi takılıyoruz yalnızca üstelik ben hamileyim. evin kirası, faturaları, tel faturalarımız ve işe giderken yakıtığımız aylık benzin vs hepsini o karşılıyor. eskiden maaşımı isterdi ben de internetten hesabına havale ederdim birikim için ayırdığımız kısmını. ama ağustostan beri bana birşey demiyordu. ben de o birşey demeyince ona para vermedim. para hep hesabımda kaldı.ama dikkatimi çeken bişey vardı bir süredir. markete,pazara vs gitsek bişey alsak kenara çekiliyordu benim ödememi ister gibi. bunu zaten hissediyordum.
dün de sabah hastanedeydik doktorun beni ameliyat etme ihtimali vardı ben de korkuyordum ve eşime dedim ki "ameliyat olayı olmazsa kendime yemek ısmarlayacağım" neyse doktor ameliyata gerek yok dedi ben de çok sevindim tabi. sonra avmye geçtik. avmde geziyorduk. yemek yemeğe kararsızdık ama sinemaya gitmeyi planlıyorduk. tesadüf bir yerde bir kampanya gördük. yemeğin üzerine sinema bileti uygun fiyata satılıyordu. oraya girmeye karar verdik. girdik bir süre sonra bana sabahki sözümü hatırlatıp demez mi sen mi ısmarlıyorsun diye? bundan hiç gocunmam normalde ama ben zaten bişeyleri bana yıkmaya hissettiğimden beri bu hareketleri batıyordu ve bana itici geliyordu. her neyse ben zaten nasılsa ameliyattan kurtulmanın sevinciyle benden olsun dedim ama hesabı kartla ödemem gerekince sinema biletleri de bana kaldı. ben de gülerek şakayla hadi iyisin biletleri de bana kitledin dedim.o da güldü önce bişey demedi ama sonra "sen bana benzin parasını,kirayı kitliyorsun ya" dedi.
ben de "asıl sen bana bütün mutfak masrafını kitledin. hatta asıl bebeşi kitledin.doktora gidiyoruz,kendi muayenemi kendim oluyorum. sen çekiliyorsun. sanki tek benim bebeğim.inşallah bebeğe alışverişe giderken de beni yalnız göndermeye kalkmazsın" dedim. içimden çok sinirlendim ama dışarda tatsızlık çıkmasın diye uzatmadım o da zaten birşey demedi.
karı-koca arasında böyle bir konunun mevzu bahis olmasını çok çirkin buluyorum ama onun uyanık davranmaya çalıştığını düşünüyorum, haksız mıyım? verirken iyi , vermeyince kendince giderleri bölmeye çalışıyor. söyleyecek çok şey var aslında ama bişey diyemedim.
çok uzun oldu biliyorum kusura bakmayın tüm detaylarıyla yazmak istedim.şimdi ona kızgın olduğum için benim maaş hesabında biriken parayı şimdi gidip kendime hesap açtırsam mı diyorum. yıllardır veriyorum yaranamamışım diyorum.ya da nasıl bir tavır takınmalıyım. bu konuyu açmak bile beni üzüyor ama fikirlerinize ihtiyacım var
sanki cikiyorsunuz. sen ismarlasan da o ismarlasa da evin butcesinden gitmiyor mu sonucta?
