Merhabalar, ben daha öncede aynı konuda yazmıştım. yine çok doldum ve sıkıldım bunaldım yazmak istedim. eşimin babası borçları var diye arabasını sattı. arabanın vergi borcu varmış onuda eşime ödetmiş

( eşim arabanı satınca verirsin demiş oda tamam demiş. kredi kartı ile ödemişti eşim. biz kredi kartı borcunu ödedik bize bu ay geçinecek para kalmadı. eşim babasından istedi ödediği vergiyi babası diğer borçları yüzünden paranın kalmayacağını ve bize para veremeyeceğini söylemiş

Allahım kafayı yiyecem. eşime annenede söyle dedim haberi olsun. söylemedi. ben söylerim dedim. brşey deme dedi. buda sana ders olsun dedim bir daha her istediklerinda vermezsin dedi.m ne için istediğine bakarım diyor. Allahım kafayı yiycem

( daha öncede yamıştım eşim annesine hesap açtırdı her ay düzenli para yolluoyr bu 2 yıldır devam ediyor. hesap açmadan öncede ne zman görse verirdi. benim bile elime annesine verdiği kadar özel bir harçlığım yok. bana diyor maaş hesabımın kartı sende git lazım olunca çek diyor. lazım olup çekincede niye bu kadar para çektin diyor. ben asla gereksiz harcama yapmam. çok tutumluyumdur. bebeğimize yatırım hesabı açalım diyorum paramız kalmıyorki diyor. bu ay silesine 500 lira verdi mesela. ben çalışmıyorum bu bizim için çok büyük bir rakam. böyle sürekli verirse tabiki paramız kalmaz!!!! niye böyle sürekli veriyosun diyorum. ailesine karşı vicdan yapıyomuş. biz onun ailesi değiliz sanki. bizi zor duruma sokuyo...ben ve bebğim onun nesi oluyoruz hala 4,5 yıldır anlayabilmiş değilim. nişanlı ikende verdiğini biliyodum evlenincede devam edecekmi böyle diyodum yok benim artık ayrı bir evim olacak diyodu böyle olmaz diyodu ama hala aynı tas aynı hamam aynen devam ediyor. ailesini alıştırmış onlarda bu çocukta varmı yokmu demeyip sürekli istiyorlar. benimkide hiç hayır demiyor. kafayı yiycem artık. bende tutum yapayım diye kendimi paralayıp duruyorum. ne yapacağımı bilemiyorum offf çok bunaldım...eşimede bu tavırlarından dolayı çok kızıyorum

(
6 sayfa yorum var, bir Allah ın kulu da gir bi işe çalış dememiş, enteresan.
Siz nasıl ki eşim bana bakmaya mecbur gözüyle bakıyorsunuz, ailesi de oğlum bana bakmaya mecbur gözüyle bakıyor demek ki.
Gerçek şu ki; kimse kimseye bakmak zorunda değil.
Eşiniz iyi bir insan belli ki, çok kazansa herşeye yetişebilse kimseye gıkı çıkmayacak.
Anladığım kadarıyla yetişemiyor, siz tutumlu ailesi de yüzsüz olunca siz ve çocuk sıkıntı yaşıyorsunuz.Burada asıl mağdur da eşiniz görünüşe göre.
Yerinizde olsam madem eşiniz masraflara yetişemiyor, bir işe girer çalışırım.
Çalışmaya niyetiniz yoksa,
1-Her fırsatta para yok, borç çok vs ağlanın ailesine(Onlara yapılan yardımı lafa karıştırmadan).Belki insafa gelirler biraz.
2-Gizlice para biriktirin.Damlaya damlaya göl olur, az az da olsa kenara para atın, kirli çıkı olun.Vergi ödediniz diye bu ay paranız kalmaması demek, bi kenarda 3 kuruşunuz yok demektir.Acil durumlar için herkesin kenarda parası olmalı, hesapta olmayan her masrafta ortada kalırsınız yoksa böyle.
3-Tutumlu olmak iyidir, saçın demiyorum ama tutumlu olacağım derken de evinizin, çocuğunuzun ihtiyaçlarını görmezden gelmeyin.Siz tuttukça onlar harcıyor sonuçta.Çok da sıkıntıya sokmayın kendinizi, birazcık fazla harcasanız mecburen onlara giden para azalmak zorunda kalacak.
Yine de şahsi fikrim çalışın.Eşiniz tüm masrafları size yıkıp, kendi parasının tamamını ailesine vermeye başlarsa, ya da bununla da yetinmeyip sizin paranızı da ailesine vermeye kalkarsa da, evliliğinizi tekrar değerlendirin derim.