Eşimle Anlasamiyorum

ayseee222

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
3 Temmuz 2015
164
21
48
35
Merhaba. Ben eşimle iki ay önce evlendim. Öncesinde 2 yıla yakin görüştük. Ayri sehirlerdeydik uzaktan yürütüyorduk. Evlenmemiz çok zor oldu. Ailem karşı çıktı. Çok zor ikna ettim. Ama şimdi 2 ay oldu çok sık kavga ediyoruz. Evliliğin ilk ayları olduğu icin normal mi bu durum. Eşim aşırı gururlu biri. Kavgaların sonunda yüzde 80 adım atan ben oluyorum. Bende öfke kontrolü sağlayamıyorum. Olayda ben haklıysam bile o an öfkeme yenik düşüp bağırıp kendimi yanlış ifade edip hatalı ben oluyorum. Ve eşimin aşırı gururlu olup sıklıkla bnm adım atmam yoruyor . Evlilik nasıl yürür ne önerirsiniz. Kendimi hiç ıyi hissetmiyorum
 
İlk bir yıl evliliğe alışmak çok zor oluyor.benimde 2-3 ay oluyor evleneli. Sürekli bir didişme halindeyiz ama biliyorum birbirimizi seviyoruz bu yüzden geçecek. Sizinkilerde normal yani merak etme,kime sorsam aynı şeyi söylüyor, ilk yıl boşanmaya kadar gelenler bile var.
 
Tartışmaların boyutu nedir bilemiyorum ama evlilik enteresan bir şey..
10 senede ilişki yaşasan aynı evde yaşamak olayı biraz problemli olabiliyor..( Alışana dek )
 
Biz de ilk aylar alisana kadar tartisir dururduk. Esim bi kere soyle bir hikaye anlatmisti.
"Boyle devamli tartisan bir cift varmis. Bir gun adam karisina demis ki ben zile bastigimda delikten bak sapkami ters taktiysam bil ki o gun stresliyim, kotu bir gun gecirmisim. Sen alttan al. Kadin bunun ustune o zaman demis sen eve geldiginde de benim mutfak onlugum ters takilmissa bil ki o gun de ben gerginim sen beni idare et. Gel zaman git zaman adam bir gun eve geliyor kadin bakiyor sapka ters takilmis. Hemen kocasinin gonlunu hos tutuyor. Sevdigi yemegi yapiyor guzel sozler falan soyluyor. O gunu atlatiyorlar. Ilerleyen gunler de adam eve bir geliyor ki kadinin surati dusmus onlugu ters takmis. Hemen aliyor karisini cok yorgunsundur birak yemegi falan gel disarda yiyelim falan diyor guzel sozlerle karisinin gonlunu hos tutuyor. Ama bir gun kadin kapiyi aciyor bakiyor adamin sapka ters. Adam bakiyor kadinin da onluk ters. Adam hemen tek bir hareketle sapkasini duzeltiyor. Ben erkegim, sen bana nazaran daha yumusaksin daha narinsin bugun de alttan almasi gereken benim diyor."
Uzun oldu ama velhasil kadin daha naziktir. Evlilikte bir adim daha geride durmasi gereken kisidir. Benim fikrim. Hata demek istemiyorum ama senin surekli alttan alan taraf olman esini biraz rahat ettirmis sanki.
 
Her evlilikte böyle şeyler olur diye birşey yok.
Bence başta neyse sonra da öyle devam ediyor ki zaten kavga ede ede alışmayı bekleme süreci saygıyı ve sevgiyi azaltıyor.
Öfke kontrolüyle ilgili kitaplar okuyabilir bir paikologa danışabilirsiniz.
 
Evliliğin ilk 2 yılı biraz zorlu geçer
Alisacaksiniz zamanla.bu arada tavsiyem bebek düşüncesi icinde olmayın evlilik oturana kadar
 
İlk zamanlar zordur
Sonuçta aynı çatı altında yaşamadınız daha önce
Ama ilk adımı sen atma artık
Bırak o uğraşsın birazda
 
Ben yeni evliyken bir heves bir mutluluk olmali diye düşünüyorum. Benim evliliğim öyle en azından. 1 senelik evliyim. Bağıra çağıra kavgamız olmadı hiç.
 
Ne kadar tanırsan tanı aynı eve girince bir uyum sıkıntısı oluyor. 4 sene sonra evlendik eşimle ama ilk aylar biz de çok kavga ettik. Bizde sorun bendim evlilik olayına bir türlü adapte olamadım. Garip bir şekilde her şeye takıyordum. Şimdi ise çok pişmanım. Tadını çıkarın çiçeği burnunda hallerin. Karşılıklı anlayış olacak zamanla.
 
Şu an çok kotuyum. Uyku girmiyor gözüme. Üzüntüden midem bulanıyor. Böyle olmamalıydı o kadar uğraş çabayla evlenmiştik.esimi ta nişanlıyım hatta sevgiliyken ben alıştırdım.hep geri döndüm . Çok sevdiğim icin kaybetmekten korkuyordum. Onun aşırı gururlu karekterini pekişirdim.simdide her olayda ilk adımı atmak yoruyor beni fazlasıyla atmayincada kavgalı kalmak canımı yakıyor.
 
Evliliğin ilk 1-2 yılı zordur alışma sürecidir. Ben iki aylık evliyken boşanmayı düşünmüştüm. Ki biz de zor kavuşmuştuk tahmin et. Tartışma çok olur, yaşadığın şey normal yani. Sadece saygıyı kaybetmeyin bu tartışmalar sırasında önemli olan o ve evlilik oturana kadar da çocuk düşünmeyin sakın. Yoksa tartışmalar her zaman olacak bu güzel zamanlarınızı böyle ziyan etmeyin ben çok üzülüyorum hatırladıkça..

Bir de eşiniz alışmış sizin ilk adımı atmanıza belli ama bunu değiştirebilirsiniz. Biraz geri çekilin o da alttan alması gerektiğini sizi bıktırdığını anlasın.
 
İlk zamanlar her türlü zor. Sabır gerekiyor. Ama kavganın boyutuna bağlı. Şiddet/küfür/hakaret v.b şimdiden varsa düzelmez sakın inanmayın. Onun dışında birbirinize ve evliliğinize alışana kadar elbette sürtüşmeler olur. Önemli olan tüketmemek birbirinizi.
 
Merhaba. Ben eşimle iki ay önce evlendim. Öncesinde 2 yıla yakin görüştük. Ayri sehirlerdeydik uzaktan yürütüyorduk. Evlenmemiz çok zor oldu. Ailem karşı çıktı. Çok zor ikna ettim. Ama şimdi 2 ay oldu çok sık kavga ediyoruz. Evliliğin ilk ayları olduğu icin normal mi bu durum. Eşim aşırı gururlu biri. Kavgaların sonunda yüzde 80 adım atan ben oluyorum. Bende öfke kontrolü sağlayamıyorum. Olayda ben haklıysam bile o an öfkeme yenik düşüp bağırıp kendimi yanlış ifade edip hatalı ben oluyorum. Ve eşimin aşırı gururlu olup sıklıkla bnm adım atmam yoruyor . Evlilik nasıl yürür ne önerirsiniz. Kendimi hiç ıyi hissetmiyorum

Hayır normal değil, nasıl başlarsa öyle gider bence.
İki tarafın da kendini törpülemesi lazım. Yoksa çatışma yaşamaya devam edersiniz. Biriniz kızgınken diğerinin sakin kalıp sağduyulu davranması gerekiyor. Olay yatıştığında da oturup konuşup çözmelisiniz. Biri adım atınca diğeri de aynı şekilde karşılık verebilmeli. Günlerce süren küslükler yaşanmamalı.
 
İlk zamanlar öyle olur, çok normal. İnsan önceden ne kadar görüşürse görüşsün aynı evde yaşamak çok başka.İlk 4 5 ay çok zordu benim içinde eşim içinde. 2 yıl olmak üzere artık alıştık birbirimize. Tartışma, kavga yine oluyo. Ama bazen ben bazen eşim alttan alır idare edip gidiyoruz :) zamanla sizinde öyle olur.
 
Bence normal değil, düşman değil eşsiniz. Bir araya gelince destek hissetmelisiniz, huzur hissetmelisiniz.
Şu an çok kotuyum. Uyku girmiyor gözüme. Üzüntüden midem bulanıyor. Böyle olmamalıydı o kadar uğraş çabayla evlenmiştik.esimi ta nişanlıyım hatta sevgiliyken ben alıştırdım.hep geri döndüm . Çok sevdiğim icin kaybetmekten korkuyordum. Onun aşırı gururlu karekterini pekişirdim.simdide her olayda ilk adımı atmak yoruyor beni fazlasıyla atmayincada kavgalı kalmak canımı yakıyor.
Durum zaten hep kavga gürültüymüş, evlenince değişir sanmışsınız. İdare eden taraf hep siz olmuşsunuz. Değişmez.konuşurken Sesleri yükseltmeyin, kavga edilecek konulardan uzak durun. Sakinleştiğinizde konuşmayı tercihedin. Neden kırıldığınızı anlatın.
 
2 ay daha alışma Süreci ama 2 senede hiç mi belirtisi olmadı bunların ?

Aile terapisine gidebilirsiniz bir süre.
 
Merhaba. Ben eşimle iki ay önce evlendim. Öncesinde 2 yıla yakin görüştük. Ayri sehirlerdeydik uzaktan yürütüyorduk. Evlenmemiz çok zor oldu. Ailem karşı çıktı. Çok zor ikna ettim. Ama şimdi 2 ay oldu çok sık kavga ediyoruz. Evliliğin ilk ayları olduğu icin normal mi bu durum. Eşim aşırı gururlu biri. Kavgaların sonunda yüzde 80 adım atan ben oluyorum. Bende öfke kontrolü sağlayamıyorum. Olayda ben haklıysam bile o an öfkeme yenik düşüp bağırıp kendimi yanlış ifade edip hatalı ben oluyorum. Ve eşimin aşırı gururlu olup sıklıkla bnm adım atmam yoruyor . Evlilik nasıl yürür ne önerirsiniz. Kendimi hiç ıyi hissetmiyorum

Bence birbirinize alışma sürecindesiniz.
İkiniz farklı karakter aynı ev ortamı
Huy suy karakter şu bu sevgililik sürecinde pek tanımıyorsun.
Aynı evin içinde ancak atanırsınız birbirinizi ve şuan onu yaşıyorsunuz.

Kavga sebepleriniz de çok öenmli mesela neden bu kadar kısa sürede tartışma mesela ?
ALIŞMAK İÇİN en az 1 -2 yıl diyorum.
Bence sabredin...
 
Bağırıp çağırmak yerine oturun konuşun sorunlarınızı bağırınca haksız duruma düşüyorsunuz esim Bana bağıra çağıra söylense bende haklı da olsam gidip özür dilemem daha sakin olmayı deneyin
 
Back
X