herkese merhaba
Eşiyle arasında bir türlü düzelmeyen sorunlar olan ve kısır döngüye girmiş bir hayatı yaşamak zorunda olan benim gibi birçok kadın oldugundan eminim. O yuzden paylaşmak istedim.
Eşimle aramda nişanlandığım zamanlardan beri problemler var. kendisi ile 7 yıldır tanışıyoruz, nişanlandığımızda 5 yıllık sevgiliydik aramızda en ufak bir problem bile olmamıştı. Ben biraz mükemmeliyetçi bir insanım ve bu tür konularda biraz titizimdir sevgili iken aramızda kavgalar olsa tartışmalar vb. olsa onunla nişanlanmazdım. Ona çok güveniyordum ve onu seviyordum bu yüzden nişanlandım ve evlendim. Ancak nişan tarihimiz belirlenip iş ciddiye binmeye başlayınca karşı taraftan sorunlar yükseldi; ani sinirlenmeler kavgalar başladı.Sanki o degilmiş gibi davranmaya, beni kırmaya başladı.Bunlar basit kavgalar değildi son derece şiddetli oluyordu tartışmalar. Ondan o zamanlar ayrılmamamın sebebi ise her defasında benden özür dileyip kendini affettirmesiydi. Ancak kısa bir süre sonra tekrar başa sarıyordu. Evlenmek istemediğini, yurtdışına kaçacagını, bir daha geri gelmeyeceğini, beni sevmediğini vs. vs. buna benzer ve bundan farklı şeyler söylüyordu bazen hakaretler ediyordu. Ancak iki saat sonra arayıp sanki bunları o söylememiş gibi özürler dileyip kendini affettirmeye çalışıyordu ve adım atıyordu. Sinirlerinin bozuk olduğunu (babası vefat etmişti) bundan dolayı üzgün olduğnu ve bu yüzden bazen yoğun öfke altında bunları söylediğini söylüyordu. onu her defasında affetmemin sebebi ise 5 yıldır onu tanıyor olmam ve ona çok güvendiğim ve sevdiğim için bu durumların geçici olduğuna, düzeleceğine inanmamdı.
Fakat durum evlendikten sonra da devam etti. Şu an 2 yıllık evliyim ve çok ama çok yıpranmış durumdayım. Henüz 25 yaşımdayım ancak Kavgalar beni çok bezdirdi.Beni en çok üzen şeylerden biri de güvenimin boşa çıkması.Ve sevgimin sömürülüp suistimal edilmesi. Ve benim onu sevdiğimi bildiği için bu adam benden sürekli özürler dileyip beni bir şekilde kandırıp benimle barışıyor.Ayrılamıyorum. Sevgi besleyip büyüttüm ama bu zarar vermeye basladı.
Yorumlarınızı bekliyor olacağım.
Bence eşınızde kişilik bozuklugu var.Boyle gelgıt olmaz kı.
Resmen bı bedende ıkı kişi yaşıyo.
Hmm aynı benm eşim gbi ozur diliolar cunku her sefernde affetcegmizi bliolar işte bu yuzden kaybedyoruz bi defa daha aynı sey olursa ayrılalım katlanamıyorum yıprandm de en azndan nabız yokla belki deişir ben eşime yaptm işe yaryo esm asla ayrılmak istemedi kendni duzelt dedm son sans verdm beklemedym ole bsey yapablrsn sonucta konuşarak cozuleblirherkese merhaba
Eşiyle arasında bir türlü düzelmeyen sorunlar olan ve kısır döngüye girmiş bir hayatı yaşamak zorunda olan benim gibi birçok kadın oldugundan eminim. O yuzden paylaşmak istedim.
Eşimle aramda nişanlandığım zamanlardan beri problemler var. kendisi ile 7 yıldır tanışıyoruz, nişanlandığımızda 5 yıllık sevgiliydik aramızda en ufak bir problem bile olmamıştı. Ben biraz mükemmeliyetçi bir insanım ve bu tür konularda biraz titizimdir sevgili iken aramızda kavgalar olsa tartışmalar vb. olsa onunla nişanlanmazdım. Ona çok güveniyordum ve onu seviyordum bu yüzden nişanlandım ve evlendim. Ancak nişan tarihimiz belirlenip iş ciddiye binmeye başlayınca karşı taraftan sorunlar yükseldi; ani sinirlenmeler kavgalar başladı.Sanki o degilmiş gibi davranmaya, beni kırmaya başladı.Bunlar basit kavgalar değildi son derece şiddetli oluyordu tartışmalar. Ondan o zamanlar ayrılmamamın sebebi ise her defasında benden özür dileyip kendini affettirmesiydi. Ancak kısa bir süre sonra tekrar başa sarıyordu. Evlenmek istemediğini, yurtdışına kaçacagını, bir daha geri gelmeyeceğini, beni sevmediğini vs. vs. buna benzer ve bundan farklı şeyler söylüyordu bazen hakaretler ediyordu. Ancak iki saat sonra arayıp sanki bunları o söylememiş gibi özürler dileyip kendini affettirmeye çalışıyordu ve adım atıyordu. Sinirlerinin bozuk olduğunu (babası vefat etmişti) bundan dolayı üzgün olduğnu ve bu yüzden bazen yoğun öfke altında bunları söylediğini söylüyordu. onu her defasında affetmemin sebebi ise 5 yıldır onu tanıyor olmam ve ona çok güvendiğim ve sevdiğim için bu durumların geçici olduğuna, düzeleceğine inanmamdı.
Fakat durum evlendikten sonra da devam etti. Şu an 2 yıllık evliyim ve çok ama çok yıpranmış durumdayım. Henüz 25 yaşımdayım ancak Kavgalar beni çok bezdirdi.Beni en çok üzen şeylerden biri de güvenimin boşa çıkması.Ve sevgimin sömürülüp suistimal edilmesi. Ve benim onu sevdiğimi bildiği için bu adam benden sürekli özürler dileyip beni bir şekilde kandırıp benimle barışıyor.Ayrılamıyorum. Sevgi besleyip büyüttüm ama bu zarar vermeye basladı.
Yorumlarınızı bekliyor olacağım.
nisanlanincami degisti yoksa oncesinde nede olsa cozeriz bunlari diyip ciddiyemi almadiniz?
evlenmede gozu yoktuda ondanmi degisti degistiyse acaba, bilemedim?
ama cok ciddi hakaretlerde var ortada nasil evlenebildin once seyin ustune, seni istemiyoruma getirmis isi o yuzen diyorum bunu.
suan halen dahami konusmalari boyle, hakaretler, sonrasinda ozurler aynimi?
Hmm aynı benm eşim gbi ozur diliolar cunku her sefernde affetcegmizi bliolar işte bu yuzden kaybedyoruz bi defa daha aynı sey olursa ayrılalım katlanamıyorum yıprandm de en azndan nabız yokla belki deişir ben eşime yaptm işe yaryo esm asla ayrılmak istemedi kendni duzelt dedm son sans verdm beklemedym ole bsey yapablrsn sonucta konuşarak cozuleblir
yok canım ben ilaç ölsem de kullanmam. Evet aslında eşime gerekli, ancak ben de yıprandım bu durumdan...Şu anda psikolog size değil eşinize gerekli. Eğer devam ederseniz sizi psikolog değil psikiyatr paklar...
hahah aynen Ausencia, çok dogru. Duygularıma tercüman oldunuzBaşlığınıza istaneden yazıyorum .
Bir uzmana gitmesi gereken siz değil , eşiniz .
Sürekli gel gitleri var .
Bu dengesizlik sizi yorar .
''Bırakamıyorsan devam edilecek başka yolu yok ki''Bırakamiyorsan devam edilecek baska yolu yokki. Ama cok iyiyken yillar icinde kotu olanlari gordum ama kötü başlayip sonradan düzelene rastlamadim.
Aynı benimki.. 6 yıldır evliyim..2 çocuğum var.. ama duzelmiyo asla.. çok sabrediyorum. . Çocuklarım var diye.. ama olmuyo bi yerde tikaniyosun. Henüz bosanmadim ama düşünmüyor da değilim.. buarada defalarca psikoloğa yaşam kocuna hatta psikatriye gittim aldığım cvp eşini gelmesi gerekli senin değil oldu.. oda hep gideriz gideriz dedi hiç gelmedi.. artık uğraşmıyorum yoruldum artıknişanlanınca değişti. Onu tanıyor olsaydınız siz de evlenirdiniz :) Çok iyi bir hitabeti vardır, tüm insanları konuşması ile kolayca etkisi altına alır.
Önce kavga sırasında seni istemiyorum diyordu, sonra da gidip yüzük alıyor, özürler diliyordu.İstediğini söylüyordu, sinirle öyle dedim falan diyordu ama insanın içinde bir kırgınlık kalıyor yine de.
evet, aynı.düzelmiyor. Ve özürler de devam ediyor.
herkese merhaba
Eşiyle arasında bir türlü düzelmeyen sorunlar olan ve kısır döngüye girmiş bir hayatı yaşamak zorunda olan benim gibi birçok kadın oldugundan eminim. O yuzden paylaşmak istedim.
Eşimle aramda nişanlandığım zamanlardan beri problemler var. kendisi ile 7 yıldır tanışıyoruz, nişanlandığımızda 5 yıllık sevgiliydik aramızda en ufak bir problem bile olmamıştı. Ben biraz mükemmeliyetçi bir insanım ve bu tür konularda biraz titizimdir sevgili iken aramızda kavgalar olsa tartışmalar vb. olsa onunla nişanlanmazdım. Ona çok güveniyordum ve onu seviyordum bu yüzden nişanlandım ve evlendim. Ancak nişan tarihimiz belirlenip iş ciddiye binmeye başlayınca karşı taraftan sorunlar yükseldi; ani sinirlenmeler kavgalar başladı.Sanki o degilmiş gibi davranmaya, beni kırmaya başladı.Bunlar basit kavgalar değildi son derece şiddetli oluyordu tartışmalar. Ondan o zamanlar ayrılmamamın sebebi ise her defasında benden özür dileyip kendini affettirmesiydi. Ancak kısa bir süre sonra tekrar başa sarıyordu. Evlenmek istemediğini, yurtdışına kaçacagını, bir daha geri gelmeyeceğini, beni sevmediğini vs. vs. buna benzer ve bundan farklı şeyler söylüyordu bazen hakaretler ediyordu. Ancak iki saat sonra arayıp sanki bunları o söylememiş gibi özürler dileyip kendini affettirmeye çalışıyordu ve adım atıyordu. Sinirlerinin bozuk olduğunu (babası vefat etmişti) bundan dolayı üzgün olduğnu ve bu yüzden bazen yoğun öfke altında bunları söylediğini söylüyordu. onu her defasında affetmemin sebebi ise 5 yıldır onu tanıyor olmam ve ona çok güvendiğim ve sevdiğim için bu durumların geçici olduğuna, düzeleceğine inanmamdı.
Fakat durum evlendikten sonra da devam etti. Şu an 2 yıllık evliyim ve çok ama çok yıpranmış durumdayım. Henüz 25 yaşımdayım ancak Kavgalar beni çok bezdirdi.Beni en çok üzen şeylerden biri de güvenimin boşa çıkması.Ve sevgimin sömürülüp suistimal edilmesi. Ve benim onu sevdiğimi bildiği için bu adam benden sürekli özürler dileyip beni bir şekilde kandırıp benimle barışıyor.Ayrılamıyorum. Sevgi besleyip büyüttüm ama bu zarar vermeye basladı.
Yorumlarınızı bekliyor olacağım.
Allah hepimize yardım etsin bu adamlar ne olacak böyle bilmiyorum hayatlarımızı karartıyorlar çocuk böyle bir durumda kesinlikle düşünmüyorum. Gittiğiniz psikologlar yaşam koçları kimlerdi ve hangi şehirde yaşıyorsunuz bilgi verirseniz sevinirim. Ben kendim için gideceğim ilk önce, o gelirse gelir önceliğim kendim bu konuda.Aynı benimki.. 6 yıldır evliyim..2 çocuğum var.. ama duzelmiyo asla.. çok sabrediyorum. . Çocuklarım var diye.. ama olmuyo bi yerde tikaniyosun. Henüz bosanmadim ama düşünmüyor da değilim.. buarada defalarca psikoloğa yaşam kocuna hatta psikatriye gittim aldığım cvp eşini gelmesi gerekli senin değil oldu.. oda hep gideriz gideriz dedi hiç gelmedi.. artık uğraşmıyorum yoruldum artık
Anlayacağın bu adam hep böyle devam edecek.. en azından çocuk yapma derim.. 1 sene daha bekle bekleyebiliyosan... ama degisicegini hiç sanmıyorum. Tecrübeyle sabittir..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?