Eşimle aramdaki çocuk meselesi

nesrin111

hayat boş boş boş
Kayıtlı Üye
28 Mayıs 2008
3.852
21
683
Diğer
merhaba.biz eşimle 3,5 yıldır evliyiz.zaten evliliğimizin 2,5 yılı hep maddi sorunlarla geçti.şükür şimdi iyiyiz diyebilirim..ama eşim artık dede olacağım neredeyse diyerekten (32 yaşında) çocuk istiyor..bense hiç istemiyorum.nedeninin bilmiyorum ama çocuk fikri bana sıcak gelmiyor..şimdi de sırf eşim istiyor diye çocuk doğurmak durumundayım..bizden sonra evlenenlerin bile çocuğu var bi<im yok diyerek bzende duygu sömürüsü yapıyor..
acaba doğunca iyikide doğüurmuşum mu derim..şimdide yumurtlama takibi falan yapmam lazım...vsvs...ama hiç içimden gelmiyor.
 
benim eşimde 35 yaşında aynı sebepten sorun yaşıyorduk.aslında bende istiyordum ama daha bekleyebilir dedim.neyse şimdi 3 aylık bir kız çocuğu sahibiyim.ve çok mutluyum.iyi varsın bebeğim
 
Kendinizi hazır hissetmeniz önemli... hormonlar değişiyor çünkü...

Ama vakti gelmiş gibi... yavaş yavaş kendinizi hazırlarsanız iyi olur...

Hamilelik muhteşem bir duygu

Hareketlerini, hıçkırıklarını hissetmek apayrı bir duygu
 
merhaba nesrin hanım bana kalırsa eşiniz haklı yaşııda epey var yani eşiniz gene iyi durmuş bu kadar bende aynı şekilde sizin gibi düşünmüştüüm çocuklarla aram iyi değildir pek sevemem ama insanın kendi çocugu olunca gerçekten çok farklı oluyor inanın çok seviceksiniz küçücük şeyi görünce siz bilirsiniz ama nasıl olsa olucak vakit kaybetmeyin sizinde yaşınız geçer sonra istersinizde olmaz ALLAH korusun
 
eşiniz istiyor siz istemiyorsunuz
siz eşinizin isteğini dikkate alıyor düşünüyorsunuz, eşiniz pek almıyor.
siz, henüz istemiyorum derken ileride ki -belki- pişmanlık duygusunun sorumluluğunu da kabul ediyorsunuz zaten.
anneliğe adaylık isteyerek olmalı, benimsenmeli evlat sahibi olmak istemek.
 
Sen kaç yaşındasın?
Gerçi cevabın cevabımı değiştirmeyecek, meraktan sordum.

Cevabım: Kocan istiyor diye çocuk yapmamalısın. Ortak olarak istemelisiniz.

Ne malum eşinin bebek doğduktan sonra sorumlulukları paylaşacağı? Düşün ki bakım tamamen sana kaldı. Eğer bu bebeği gerçekten istiyorsan, o zaman sana hiç birşey zor gelmez. Ama kocanın isteğine göre çocuk yaparsan, cidden depresyona girersin.

Ayrıca 9 aylık hamile bir kaıdn olarak söylemeliyim ki bu işler kolay değil.
Bulantısı var, bel ağrısı var, sancısı var, zibilyon çeşit tahlili var..
40 hafta bu dile kolay..
Anne olmayı istemeden bunları yaşarsan eziyetten farkı olmaz.

Eşin de madem dede gibi hissediyor kendini, daha erken evlenseymiş.
Ki yaşı genç bence, 32 nedir ki.
En azından senin de anne olmak istemeni beklemeyecek kadar zamanı var bence.
 
anne olmak için anne olma
çocuk sevgisini yaşamak vicdanen ve yürekten yaşamak istiyorsan anne ollll
anne olmak çoooookkk zor ve sabır işi..herkes kabulledemez....
 
eşim istiyor diye çocuk yapılmaz. çocuk öyle büyük bir sorumluluk ki, iki tarafın ortak kararıyla olması gerekir.
ama yinede şunu söyleyeyim ; yani siz isteyip istemediğinizi netleştirmeden hamile kalırsanız eğer; onu içinizde hissettiğiniz anda ne büyük bi mucize yaşadığınızı anlarsınız. doğduğunda ilk aklınızdan geçen "neden bu kadar bekledim ki " olacak. dünyada daha büyük bir mutluluk yok. onun kokusu herşeye bedel.
 
Genç anne baba olmak cok guzel bence tabi abartmmak sartıyla eşim 24 ben 22 yasındayım :) Benimkide 1 sene sonra istiyor ben uzatabildiğim kadar uzatmak ıstıyorum en azından ben 24 o 26 olsun tam olsun
Benimde kaynanam hemen cocuk ıstıyo ben bakarım dıyo sankı ona baktıran varda en guzel yöntem işte
 
anne olmak için anne olma
çocuk sevgisini yaşamak vicdanen ve yürekten yaşamak istiyorsan anne ollll
anne olmak çoooookkk zor ve sabır işi..herkes kabulledemez....

kesinlikle size katılıyorum....
 
istemeden olacak şey değil bence, hamile kalınca belki duygular hormonlar değişiyordur ben de hiç yaşamadım ama ondan sonra gelecek olan sorumluluğu her erkek paylaşmaz. gece boyu ağlayan bebeğinizi eşiniz de "hayatım yarım saat de ben sallayayım sen uyu " diyecek mi acaba? yoksa sadece baba olayım adım yürüsün diye mi çocuk istiyor.
üstelik belki çok feminist bi yaklaşım gibi gelecek ama bu sizin bedeniniz, onunla ne yapacağınıza ne zaman yapacağınıza da siz karar vermelisiniz, eşiniz sahibiniz değildir.
 
Ummadığım bir anda sürpriz bir şekilde meleğim gelip göbişime yerleşti . . Anneliğe hazırmıydım kesinlikle HAYIR. Ama şimdi çok mutluyum .Herkes aynı olmaz eşinin sana zaman tanımasını iste . . O babalığa hazır olsa da önemli olan sensin . . Sen karnında taşıyacaksın meleğini . . Ağrısını sızısını ve mutluluğunu en çok sen tadacaksın. Ama şunu söylemeden edemicem bu o kadar güzel bir duygu ki kesinlikle zaman fazla kaybetmeden tadılması gerekiyor. .
 
Son düzenleme:
25 yaşındayım 18 aylık minnak bir oğluşum var ALLAHın en güzel emaneti hediyesi
hayatımda yaptığım en güzel şey süpriz oldu bana ama hiç pişman değilim
sabahları annee ceeee diye uyandırılmak kadar güzel birşey yok
eşiniz 32 yaşındaysa sizde ortalama o yaşlardasınızdır
20 olsanız belki bekleyin derdim ama yaş ilerledikce sorunlar çıkıo malesef
sonrasında daha büyük pişmanlıklar yaşayabilir ve eşinizin sert tutumlarıyla karşılaşabilirsiniz
kendini hazır hissetmek gerekio evet ama bu hazırlıkta 5 yıl sürmezki
bence birkaç gün kendinizi iice dinleyin artılarını eksilerini düşünün
bence artıları daha çok gelicektir
hadi hayırlısı
 
Annelik dünyada yaşanabilecek en güzel duygu.Ama bu öncelikle sen istemelisin hamilelik doğum ve sonrasında çocuk bakımı büyük sorumluluk istiyor.Hem isteyince hemen hamile kalabilecekmisin acaba buda var.İsteyipte hamile kalamayan o kadar insan var ki.Rabbim hepsine nasip etsin inşallah.
 

Biliyor musun daha bu öğlen arkadaşlarla konuşurken benzer bir yorum yaptım..
İyice kocaman oldu göbeğim, yemek yerken kaşığı ağzıma götürene kadar döküyorum bluzüme, o vaziyetteyim.
Oturduğum yerden kalkarken kasıklarda sancılar, yürürken zaten tam bir penguen oluyorum..

Yani o kadar can-ı gönülden isteyerek yapılması gereken birşey ki bu..
Aksi takdirde dayanmak zor olurdu.
 
sanki o doğuracak ya kaynana demek herşeye maydonoz demek sanırsam..
 
esimde 34 yasinda baba oldu
ne istedi ne istemedi evliligimizin 8. senesinde oldu bebisimiz
bazen sorumlulugu cok agir ama mukemmelde bir duygu
bambaska bir sey once gobusunde sonrada evinde bi bebisin yasamasi ..
bakim konusunda esime sonsuz guveniyorum oglumun altini bile degistiriyor aksamlari,
sutunu veriyor surekli ilgilenip oyunlar oynuyor ve cok guzel oyaliyor oglumu
bazen alisverise cikiyorum 4,5 saat yalniz idare edebiliyor ..
 
bende katiliyorum arkadaslara kimsenin zoruyla olmaz bu isler..bi ara ben coookk istedim hormonlar tavan yapmisti resmen..sag olsun esim soguttu..onun istemesi yani karsilikli olmasi benim icin cok onemli..kayinvalidem deli gibi istiyor.tabi istiyorlar diye kimseye guvenip cocuk yapmam ama biktim da bu cocuk olayindan..yasimiz geciyormus 30 lardayiz bizde:)
benimde icim ne doluymus bir cirpida anlattiimm ohh rahatladimmmm
 
sanki o doğuracak ya kaynana demek herşeye maydonoz demek sanırsam..

benim kaynanam 1 sene sonra hamile kaldım o bi sene içinde hamile kalamıyorum diye neler neler dedi yok git dr tedavi ol bi kusurun vardır yok laf atmalar allah herzein kalbine göre verirmiş benimde kalbime göre veriyomuş bana çocuk vermiyomuş daha neler neler çok ağladım bu yüzden 14.ayda hamile kaldım ne görümce ne kaynana gözünaydın bile demedi çok kıskanç ve anlasılması güç insanlar...bence eşin istiyosa hayır deme kavga etme dünyanın en güzel şeyi anne olmak iyikide oğlum gelmiş dünyaya sende alınca kucağına görüceksin ahemen ağlamaya baslıyo insan duygudan allahım isteyen herkeze versin
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…