- Konu Sahibi kardelen84
-
- #21
evet ama düzelmez bir durum değil bu :) geç kalmış sayılmazsın hadi bakalım görelim seni
kesinlikle .. zaten o korku onun daha rahat davranmasından başka benim de daha çok hata yapmama neden oluyor .. benim yeni yöntemler uygulamam lazım hayatımda başta kendine güvenme duygumu yerine getirecek sizin de dediğiniz gibi.
insan karşısındaki kendine aşırı özgüvenli olunca kendindekini yitiriyor galiba
evet ama düzelmez bir durum değil bu :) geç kalmış sayılmazsın hadi bakalım görelim seni
değil mi sizce alınganlığı çok yapmak sonra öfkelenip ona sert yapmak surat asmak .. sert yapınca pişman olup ağlayarak özür dilemek
sıkıldı sanırım 2.5 yıldır böyle şeylerin olmasından ben hep kendimi hatalı görüyorum 1 aydır kendimi suçluyorum ..ben değişmesinde bu nedenleri buluyorum zaten çok söyledim değişicem vs diye artık söz verme uygula dedi.. her ailede oluyor mu böyle şeyler ben abartıyor muyum
Aslinda yaptiklarin cok buyuk seyler deyilmis gibi geliyor sana, ama kendini bir de onun yerine koy bakalim. Adamin tek yaptigi mutsuz olmasi, o bak seni nasil kahrediyor, ki inisleri cikislari yok. Ama sen hep inisli cikisli olmussun, devamli huzursuzluk cikartmissin, ve pisman olup ozur filan dilemissin. Adami biktirmissin, kendinden de sogutmussun. Artik uzun bir sure oyle eskisi gibi olmaz, hele de sen ayni seyleri yapmaya devam edersen. Artik senin deyismeni bekliyor belli. Ben ce dusuncen dogru, kesin bir piskologa da sen git. Cunku yasadiklarin normal deyil, hem sana hem ona cok yorucu seyler.
Akşam eve geldim yine neşesiz keyifsiz yüZü... Modum düştü okadar motive geldiğim halde neyse göLerim doluyo fln ona göstermiyorum artık onun sevgisinden şüphe ediyorum( moralim bozulduğundan pek konuşmadım yemek yaparken niye konuşmuyosun dedi ben de yoo yemekle uğraşıyorum dedim onda hımm deyip dudak bükerek tavırla içeri gitti ben mutfakta ağlamaya başladım duydu mu duymadı mı bilmiyorum kapıyı kapatmıştım . Sonra ağlarken bebeğim aklıma ağlamıcam dedim yürüyüş yaoayım diye üErimi değiştirmek odaya geçtim noluyo diye geldi yok bişey biraz yürücen deyince hwmen hiddetlendi noluyo herakşam ağlıyosun dedi ben de sevgisizliğini ilgisizliğini görüyorum çünkü dedim ağlayarak daha da hiddetlendi yeter dedi bıktım bu ne dedi anneni babanı ara anlat bu saçmalığı dedi bişeylere vurdurma elimi dedi( duvarları kastediyor) al başını önüne düşün bunların bende bıraktığı hasarı dedi ve çıkıp gitti evden annemi aramış nolur konuş diye hamilelik böyleyse ben 2. Çocuu asla düşünmen demiş ben de sevgisizlik yok o öyle görüyor demiş ama aynı evde yaşayan bilir eskiyle yeni arasında bukadr fark olursa geldi hiç konuşmadık ben salondaydım kalkmasım o da yatakta uyuyor ve ben bu akşam ölmek istedim ben ağlarken yeter diyordu bıktım diyordu ( çok kötüyüm yarın işe dln gitmek istemiyorum
dün yine bana güçlü ol dedi hep ben mi sana güç vericem falan ... ben de dedim ki hele şu dönem öyle bişeyi bekleme çünkü iyi hissetm,yorum dedim bu alınganlık zaten hamilelikle çok arttı canım .. eşim anayışlıydı ama hamilelikte malesef öyle değil
Akşam eve geldim yine neşesiz keyifsiz yüZü... Modum düştü okadar motive geldiğim halde neyse göLerim doluyo fln ona göstermiyorum artık onun sevgisinden şüphe ediyorum( moralim bozulduğundan pek konuşmadım yemek yaparken niye konuşmuyosun dedi ben de yoo yemekle uğraşıyorum dedim onda hımm deyip dudak bükerek tavırla içeri gitti ben mutfakta ağlamaya başladım duydu mu duymadı mı bilmiyorum kapıyı kapatmıştım . Sonra ağlarken bebeğim aklıma ağlamıcam dedim yürüyüş yaoayım diye üErimi değiştirmek odaya geçtim noluyo diye geldi yok bişey biraz yürücen deyince hwmen hiddetlendi noluyo herakşam ağlıyosun dedi ben de sevgisizliğini ilgisizliğini görüyorum çünkü dedim ağlayarak daha da hiddetlendi yeter dedi bıktım bu ne dedi anneni babanı ara anlat bu saçmalığı dedi bişeylere vurdurma elimi dedi( duvarları kastediyor) al başını önüne düşün bunların bende bıraktığı hasarı dedi ve çıkıp gitti evden annemi aramış nolur konuş diye hamilelik böyleyse ben 2. Çocuu asla düşünmen demiş ben de sevgisizlik yok o öyle görüyor demiş ama aynı evde yaşayan bilir eskiyle yeni arasında bukadr fark olursa geldi hiç konuşmadık ben salondaydım kalkmasım o da yatakta uyuyor ve ben bu akşam ölmek istedim ben ağlarken yeter diyordu bıktım diyordu ( çok kötüyüm yarın işe dln gitmek istemiyorum
2.5 yıllık evliyim ,6. Ayım bitti hamilelikte ama nasıl geçiyormutsuzluk,suçluluk ve pişmanlık duygularıyla..
O sabırlı, aşık,neşeli, beni çok kıskanan adam gitti yerine daha az umursamayan artık benim can sıkıntılarımdan sıkıldığını söyleyen ve artık kıskanmayan bir adam geldi..
2. Evliliğim oldugundan hamilelikten önce zaten arızalarım oluyordu eşim çok çaba sarfetti onun gibisini yerde gökte arasam bulamazdım..
Yılbaşında ailesi mevzusunda çıkan çok büyük tartışmamızdan sonra çok değişti kızlarhiç ilgili değil bana karşı hamilelik en çok istediğim şeydi ama nasıl geçiriyorum çok üzülüyorum pişmanlık duygusu beni öldürecek.. Onu ben bu hale getirdim ben yaptım diye düşünmek beni mahvediyor.
Psikoloğa gidecekmiş artık değişmesi gerektiğini etrafındakileri mutlu etmeye çalışmaktan kendini unuttuğunu söyledi dün.. Daha da kahroldum
değiştiğini eskisi gibi olmadığını söyleyince kapris yaptığımı söylüyor.
Nasıl davranayım evliliğimizin başından beri benden istediği güçlü olmamdı ama yapamıyorumgüçlü davranamıyorum.. Bir de onun ilgisizliği eklenince onu kaybetme korkusu sardı beni
ben de psikoloğa gitmeliyim sanırımsiz nasıl davranırdınız. Karar alıyorum motive ediyorum kendimi güçlü olucam diye.. Akşam onun neşesiz ilgisiz halini gördüğüm an modum düşüyor
adamı bunaltmışsın bellki
alınganlık, nazlanma, ilk adımı bekleme yada kızıp bağırıp çağırıp, (belki hakaret de vardır) arkasına özür dilemek sıkar her insanı
hele hele de erkeklerin hiç hoşuna gitmez bence
adam yorulmuş
güçlü ol demesinden anşlaşılıyorki, artık sana güç vermek istemiyor, cesaret almak istemiyor
artık onun ihtiyacı var senin desteğine
zaten erkekler çocuk gibi, sen ona "güç alma" misyonunu yüklemişsin
ondan güç alıyorsun, yada seni hamile halinle nazlaması gerektiğini düşünüyorsun
bu da bir nevi bencillik aslında...
halbuki onlar çocuk gibi nazlanıp akıl almak isterler (malesef), akıl veren yönlendiren, öven nazlayan kişi ol bakalım fazla değil 1 hafta olumlu ol, olumlu konuş
bak sonra neler oluyor. sonra gel burada yaz
değişmelisin
kendine bak, bakımlı ol, güçlü ol, bırakma kendini hamileyim diye,ona olumlu cümleler kur
güç alman gerektiğini, hasta olduğunu falan vs vs söyleme içinde saklamaya çalış önemli bir durum olmadıktan sonra
sürekli oram ağrıyor buram ağrıyor diyen insanları ben bile sevmem :) kaldı ki erkek hiç sevmez
sürekli olumsuz cümleler kurma, şu şöyle olmadı, bu böyle olmadı, yaa niye böyle, ayyy şöyle olduuu, başım ağrıdı, midem bulandı..... bu tür ölumsuz cümleleri gün içinde ne kadar kullanıyorsun bir düşün bakalım.
gerçekten insanı çileden çıkarır şeyler bunlar...
adam da taş değil ki,
onu da düşün. sen sürekli ondan nazlanma bekleyemezsin, her olumsuzunu olumlu yapmasını isteyemezsin ki...
HEMEN KENDİNE GEL HEMEEENNN
GİT ÜZERİNE EN GÜZEL HİSSETTİĞİN KIYAFETİNİ GİY, HAFİF MAKYAJ YAP
ADAM GELDİĞİ ANDAN İTİBAREN OLUMLU CÜMLELER KUR
OLUMSUZLUKLARI UNUT
AĞZINDAN ÇIKMADAN ÖNCE DÜŞÜN BİR:)
BEBEKTEN KONUŞUN, İSİM DÜŞÜNÜN, İLK YÜRÜMELERİNİ HATIRLAT EŞİNE NASIL OLUR DİYE VS VS...
SONRA ADAMDAKİ DEĞİŞİKLİĞİ YAZ BANA OLURMU :) ADAMDA SORUN YOK SIKINTI SENDE AMA ÇARESİ ÇOK BASİT
2.5 yıllık evliyim ,6. ayım bitti hamilelikte ama nasıl geçiyormutsuzluk,suçluluk ve pişmanlık duygularıyla..
o sabırlı, aşık,neşeli, beni çok kıskanan adam gitti yerine daha az umursamayan artık benim can sıkıntılarımdan sıkıldığını söyleyen ve artık kıskanmayan bir adam geldi..
2. evliliğim oldugundan hamilelikten önce zaten arızalarım oluyordu eşim çok çaba sarfetti onun gibisini yerde gökte arasam bulamazdım..
yılbaşında ailesi mevzusunda çıkan çok büyük tartışmamızdan sonra çok değişti kızlarhiç ilgili değil bana karşı hamilelik en çok istediğim şeydi ama nasıl geçiriyorum çok üzülüyorum pişmanlık duygusu beni öldürecek.. onu ben bu hale getirdim ben yaptım diye düşünmek beni mahvediyor.
psikoloğa gidecekmiş artık değişmesi gerektiğini etrafındakileri mutlu etmeye çalışmaktan kendini unuttuğunu söyledi dün.. daha da kahroldum
değiştiğini eskisi gibi olmadığını söyleyince kapris yaptığımı söylüyor.
nasıl davranayım evliliğimizin başından beri benden istediği güçlü olmamdı ama yapamıyorumgüçlü davranamıyorum.. bir de onun ilgisizliği eklenince onu kaybetme korkusu sardı beni
ben de psikoloğa gitmeliyim sanırımsiz nasıl davranırdınız. karar alıyorum motive ediyorum kendimi güçlü olucam diye.. akşam onun neşesiz ilgisiz halini gördüğüm an modum düşüyor
evliliğimizin başından beri benden istediği güçlü olmamdı ama yapamıyorumgüçlü davranamıyorum..
Okadar haklısınız ki.. Haftasonu eşimle psikiyatr a gittik.. Eşime antidepresan verdi, bana da lütfen kendini suçlu hissetme ve ona destek olmaya çalış senden bunu bekliyor o anlarda suçlu hissedip ağlama ve destek ol dedi eşim de evet ben de bu durumdan sıkıldım dedi. Eşine en çok sen yardımcı olabilirsin dedi. Eşin evet normalde de kaygı endişe yaşayan bir insan ama şuanki depresyonu ilişkinizle alakalı ve bunu değiltirebilirain dedi.O günden beri banyoda fln sessiz ağlıyorum ona hiç belli etmiyorum , akşama kadar da benim yüzümden ilaç kullanacağını düşünüp ağlıyorum ama eve gidince ona hiç göstermiyorum gülüyorum sarılıyorum öpüyorum, o da karşılık veriyor .ama eski neşesi yok Dr mutsuzluğunu kendi üzerine alma beni artık sevmiyor diye çünkü depresyon mutsuzluk yapar zaten dedi.
Siz siz olun eşinizin ailesi ile kötü olmayın kötü düşünseniz bile bunu asla eşinizle paylaşmayın biz hep bu yüzden gerildik tartıştık yıprandık
Arkdaşlar olan oldu evet, ben şuan ona çok fazla şey konuşamıyorum tv de gördüğümüz bişeye yorum yapıyorum gülüyoruz vs ama derin konuşmalar yapamıyorum çünkü suçlu hissediyorum af dilemeye dönüşüyor konuşmam ,eşim de bunu istemiyor artık o şekilde konuşmuyorum günlük anlık konuşuyoruz ama bana ne tavsiyelerde bulunursunuz
Eşiniz büyük çoğunlukla (sizin ) yüzünüzden antidepresan kullansa ne yapardınız nasıl davranırdınız
Akşam eve geldim yine neşesiz keyifsiz yüZü... Modum düştü okadar motive geldiğim halde neyse göLerim doluyo fln ona göstermiyorum artık onun sevgisinden şüphe ediyorum( moralim bozulduğundan pek konuşmadım yemek yaparken niye konuşmuyosun dedi ben de yoo yemekle uğraşıyorum dedim onda hımm deyip dudak bükerek tavırla içeri gitti ben mutfakta ağlamaya başladım duydu mu duymadı mı bilmiyorum kapıyı kapatmıştım . Sonra ağlarken bebeğim aklıma ağlamıcam dedim yürüyüş yaoayım diye üErimi değiştirmek odaya geçtim noluyo diye geldi yok bişey biraz yürücen deyince hwmen hiddetlendi noluyo herakşam ağlıyosun dedi ben de sevgisizliğini ilgisizliğini görüyorum çünkü dedim ağlayarak daha da hiddetlendi yeter dedi bıktım bu ne dedi anneni babanı ara anlat bu saçmalığı dedi bişeylere vurdurma elimi dedi( duvarları kastediyor) al başını önüne düşün bunların bende bıraktığı hasarı dedi ve çıkıp gitti evden annemi aramış nolur konuş diye hamilelik böyleyse ben 2. Çocuu asla düşünmen demiş ben de sevgisizlik yok o öyle görüyor demiş ama aynı evde yaşayan bilir eskiyle yeni arasında bukadr fark olursa geldi hiç konuşmadık ben salondaydım kalkmasım o da yatakta uyuyor ve ben bu akşam ölmek istedim ben ağlarken yeter diyordu bıktım diyordu ( çok kötüyüm yarın işe dln gitmek istemiyorum
2.5 yıllık evliyim ,6. ayım bitti hamilelikte ama nasıl geçiyormutsuzluk,suçluluk ve pişmanlık duygularıyla..
o sabırlı, aşık,neşeli, beni çok kıskanan adam gitti yerine daha az umursamayan artık benim can sıkıntılarımdan sıkıldığını söyleyen ve artık kıskanmayan bir adam geldi..
2. evliliğim oldugundan hamilelikten önce zaten arızalarım oluyordu eşim çok çaba sarfetti onun gibisini yerde gökte arasam bulamazdım..
yılbaşında ailesi mevzusunda çıkan çok büyük tartışmamızdan sonra çok değişti kızlarhiç ilgili değil bana karşı hamilelik en çok istediğim şeydi ama nasıl geçiriyorum çok üzülüyorum pişmanlık duygusu beni öldürecek.. onu ben bu hale getirdim ben yaptım diye düşünmek beni mahvediyor.
psikoloğa gidecekmiş artık değişmesi gerektiğini etrafındakileri mutlu etmeye çalışmaktan kendini unuttuğunu söyledi dün.. daha da kahroldum
değiştiğini eskisi gibi olmadığını söyleyince kapris yaptığımı söylüyor.
nasıl davranayım evliliğimizin başından beri benden istediği güçlü olmamdı ama yapamıyorumgüçlü davranamıyorum.. bir de onun ilgisizliği eklenince onu kaybetme korkusu sardı beni
ben de psikoloğa gitmeliyim sanırımsiz nasıl davranırdınız. karar alıyorum motive ediyorum kendimi güçlü olucam diye.. akşam onun neşesiz ilgisiz halini gördüğüm an modum düşüyor
Kesinlikle psikoloğa birlikte gitmelisiniz ona da söle bunu bende seninle geliyorum ikimizinde buna ihtiyacı var de
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
alınma ama hamilelik depresyonu geçiriyor olabillir misin? zaten bu dönemde depresyona çok açığız birde ilg, alaka istediğimiz seviyede olmayınca bunu da tetiklemiş olabilir,mi?????
bende de var aynı problem daha yeni hamileyim ve eşim çok ilgisiz ilk başlarda üzülüyordum ama üzüldükçe gördüm ki kendimi bir kısır döngünün içine giriiyorum,,, ilgisiz diye üzülüyorum çok ağlıyorum ben ağladıkça eşim kızıyor, daha da ilgisiz oluyor böyle bir kısır döngü işte,,,
sanırsam bazen insanları olduğu gibi kabul etmek gerekiyor,, sen morelini yüksek tut, gerekiyorsa da psikoloğa git çünkü bunun lohusalığı da var,,,
2.5 yıllık evliyim ,6. ayım bitti hamilelikte ama nasıl geçiyormutsuzluk,suçluluk ve pişmanlık duygularıyla..
o sabırlı, aşık,neşeli, beni çok kıskanan adam gitti yerine daha az umursamayan artık benim can sıkıntılarımdan sıkıldığını söyleyen ve artık kıskanmayan bir adam geldi..
2. evliliğim oldugundan hamilelikten önce zaten arızalarım oluyordu eşim çok çaba sarfetti onun gibisini yerde gökte arasam bulamazdım..
yılbaşında ailesi mevzusunda çıkan çok büyük tartışmamızdan sonra çok değişti kızlarhiç ilgili değil bana karşı hamilelik en çok istediğim şeydi ama nasıl geçiriyorum çok üzülüyorum pişmanlık duygusu beni öldürecek.. onu ben bu hale getirdim ben yaptım diye düşünmek beni mahvediyor.
psikoloğa gidecekmiş artık değişmesi gerektiğini etrafındakileri mutlu etmeye çalışmaktan kendini unuttuğunu söyledi dün.. daha da kahroldum
değiştiğini eskisi gibi olmadığını söyleyince kapris yaptığımı söylüyor.
nasıl davranayım evliliğimizin başından beri benden istediği güçlü olmamdı ama yapamıyorumgüçlü davranamıyorum.. bir de onun ilgisizliği eklenince onu kaybetme korkusu sardı beni
ben de psikoloğa gitmeliyim sanırımsiz nasıl davranırdınız. karar alıyorum motive ediyorum kendimi güçlü olucam diye.. akşam onun neşesiz ilgisiz halini gördüğüm an modum düşüyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?