- 26 Mart 2010
- 341
- 47
- 118
Herkese hayırlı geceler arkadaşlar,
Hani bazen içini dökmek istersin sadece.. Belki tanımadığın birine... Sanırım ben şu an bu duygular içerisindeyim. Yaşadıklarıma başka başka açılardan bakmak istiyorum galiba...
Konu eşim ve evliliğim...
3 yıllık evliyim, çocuğum yok. Aslında belki de evliliğimde sorun diyebileceğim de birşey yok. Eşim çok anlayışlı bir eştir, yapısı itibariyle sakin, yumuşak huylu, kendini evine adamış, ev işlerinde çalışan biri olmadığım halde işleri beraber yapmaya çalıştığımız bir evliliğimiz var.
İlk başta bu özellikleri çok güzel geliyor insana. Fakat gel gör ki hayatı fazlasıyla kabul etmiş bir insandır. Yani evinde mutlu mesut bir ömür yaşayabilir. Oysa ki ben evliliğimde hep gezmeyi, farklı şehirleri tanımayı, hayatın güzelliklerini yaşamayı hayal etmiştim.
Maddi sıkıntılarımız da var şu an için fakat sıkıntı olmadığı zamanlarda bu konuda hep aynıydı. Fazlasıyla evinden, hayatının rutininden memnun olan kendi halinde biri... Aslında kendi dünyasında gayet mutlu...
Birbirimize karşı saygı ve sevgimizi kaybetmedik hiç... Fakat ben eksiklik hissediyorum. Çok iyi bir şekilde ev hayatını paylaşıyoruz... Lakin arkadaş olamıyoruz...
Düşüncelerinizi paylaşırsanız çok sevinirim, benim için çok önemli görüşleriniz...