Eşimle ilişkimi nasıl düzelteceğim

Merhaba arkadaşlar
10 aylık bi bebeğim var 3 yıldır evliyiz 8 yıldır eşimle beraberiz. Evliliğimiz çocuktan sonra çok sıradanlaştı. Sadece ev eksikleri için mesajlaşıyoruz. Eşim önceden arardı şimdi hiç aramıyor ben arayınca açmıyor yoğunum diyor evde de hep iş güç düşünüyor telefonla ilgileniyor. Eve gelir gelmez ya direk çocuğa yoğunlaşıyor yada bi yere atıyor kendini. Yanına uzandığımda kalkıp başka yere yatıyor. sadece o istediği zaman yakınlaşıyor ben yakınlaştığımda ya başı agrıyor ya yorgun ama o istediğinde karşı çıkmamı kabullenmiyor. Ailemin yanına gittik bayramda ayıp diye 10 gün benden ayrı yattı orada yokmuşum gibi davranıyor eve geldiğimizde yanında yatmak bile istemedim ama o hemen yakınlaştı falan.. bunu dile getirdiğimde daha yatmam tamam dedi ama göreceğiz. Korona çıktı benden hamileyim diye güya aylarca ayrı yattı. Çocuk oldu siz rahat edin çocuk yanında güzel uyuyor dedi ayrı yattı. İlişki olmasa ne öpüyor ne sarılıyor ne elimi tutuyor. Ama ilişki sırasında apayrıyız. İlk günkü gibi. Bunları dile getirsem kavga etmeye yer arıyorsun her şey normal diyor. Çocuk bi şeylere fırsat mı veriyor diyor. Cocuğumuz var artık bunu kabullen diyorum. bu durumdan çok mutsuzum birlikte paylaştığımız yaptığımız hiçbir şey yok.

Çift terapisini oneriyorum. Bunu kabul ettirmek de mesele tabi. Karşınıza alip konuşun.
Evli ciftler boyle mi olur, biz ayri yatıyoruz, cok az birlikte oluyoruz, beni sevdigini hissetmiyorum ve bunu duzeltmek icin de terapi almak istiyorum. Yoksa gelecekte sorunlar daha da artacak, bunlar yüzünden bosanacagimizi hissediyorum deyin.
Umarim aldatma falan yoktur.
3 yıllık evlilikte annenlere ayip olur diye ayri yatmak bana cok tuhaf geldi.

LOTUS0 .!.:

Çift terapisini oneriyorum. Bunu kabul ettirmek de mesele tabi. Karşınıza alip konuşun.
Evli ciftler boyle mi olur, biz ayri yatıyoruz, cok az birlikte oluyoruz, beni sevdigini hissetmiyorum ve bunu duzeltmek icin de terapi almak istiyorum. Yoksa gelecekte sorunlar daha da artacak, bunlar yüzünden bosanacagimizi hissediyorum deyin.
Umarim aldatma falan yoktur.
3 yıllık evlilikte annenlere ayip olur diye ayri yatmak bana cok tuhaf geldi.

Genişletmek için tıkla...

Hamilelikten beri böyleyiz. Gelgitli bi ilişki. Ama onun aile kültüründe bu var anne babası da ayrı yatıyor. Ayıp karşılıyorlar. Ben de annem babam ayrı yatmıyor senin de ayrı yatmana gerek yok. İşte çocuğumuz var bu nasıl oldu leylekler getirmiş gibi davranmaya gerek yok bi daha ayrı yatarsan gitmeyeceğim bi yere dedim. Tamam ytmam dedi. Çok soğuğuz birbirimize karşı. Hitap kelimeleri bile kullanmıyor konuştuğunda sadece beni eleştirmek için konuşuyor. Çocuk altına etmiş, Acıkmış, yemek tatsız yok tuzsuz, kilo almışsın/vermişsin.. karı kocaya dair bi konuşma bi sevgi bağı yok. Ya çocuk ya başkalarının dedikoduları yada eleştiri.

siyahibiri .!.:

Hamilelikten beri böyleyiz. Gelgitli bi ilişki. Ama onun aile kültüründe bu var anne babası da ayrı yatıyor. Ayıp karşılıyorlar. Ben de annem babam ayrı yatmıyor senin de ayrı yatmana gerek yok. İşte çocuğumuz var bu nasıl oldu leylekler getirmiş gibi davranmaya gerek yok bi daha ayrı yatarsan gitmeyeceğim bi yere dedim. Tamam ytmam dedi. Çok soğuğuz birbirimize karşı. Hitap kelimeleri bile kullanmıyor konuştuğunda sadece beni eleştirmek için konuşuyor. Çocuk altına etmiş, Acıkmış, yemek tatsız yok tuzsuz, kilo almışsın/vermişsin.. karı kocaya dair bi konuşma bi sevgi bağı yok. Ya çocuk ya başkalarının dedikoduları yada eleştiri.

Genişletmek için tıkla...

Terapi kesinlikle şart. Sanki aşk evliligi degil de görücü usulü gibi. Terapiye gitmezse çözümü yok. Boşanmak tek çare.

LOTUS0 .!.:

Terapi kesinlikle şart. Sanki aşk evliligi degil de görücü usulü gibi. Terapiye gitmezse çözümü yok. Boşanmak tek çare.

Genişletmek için tıkla...

Severek evlendik ama sanki şimdi ona yabancıyım. Çocuk ikimizi de çok yıprattı. Ama o konu başka ilişkimiz başka. Yatağa yattığımızda her şey bitmiş günü geride bırakmış oluyoruz bence örneğin orada telafi edebilir sarılıp öpebilir ben göğsüne yatıyorum bana direk arkanı dön uyuyalım diyor sonra da burada yatamıyorum diyip arkasını dönüyor zaten. Bende mi uzak kalmalıyım soğuk durmalıyım ben de onu mu bi süre ötelemeliyim bilmiyorum. Beni her seferinde hazır buluyor neticede olmaz desem de oluyor hep elinin altındyım.

Kendimi okudum sanki bence severek evlenince erkekler artık evlendim bitti gözüyle bakıyor

Aynı seylerı yalıyoruz suan ve bende ne yapıcagımı sasırdım artık…

Böyle konuları okuyunca bebek sahibi olmaya korkuyorum, çocuk düşüncemden vazgeçecek gibi oluyorum. Evet elbette çok büyük bir sorumluluk hayat değiştiren bir şey ebeveyn olmak ama bir yandan da neşe mutluluk bağlılık kaynağı olması gerekmez mi niye böyle oluyor diye sorgularken buluyorum kendimi. Burada böyle o kadar konu var ki.
En kötüsü de söylediğinizde durumu hafife alması, sizinle aynı pencereden bakmaması ya da bakmamanın işine gelmesi. Umarım geçici bir durumdur bir şekilde aklı başına gelir. Ya da terapiye gitmeyi kabul eder. Çocuğum olmadığı için büyük konuşmak istemiyorum bizlerin ne göreceği de meçhul ama insan anne baba olunca kendinden vazgeçmemeli. Anne baba olmadan önce eş arkadaş ve sevgiliydiniz ne çabuk unutuluyor... Dilerim eşiniz hayat amacının sadece babalık olmadığını bir an önce fark eder.