Arkadaslar ..Esimle.olan.iletisimimiz bi garip hal aldi. 5aylik bi bebegimiz var. Sorumluluk,yorgunluk ,uykusuzluk.. onun is stresi, ki gercekten yorucu bi isi var beden ve zihin gucu isteyen..benim ustumdeki ev isleri yemek utu camasir bulasik sorumlulugu ve hepsine birden yetisememem..Bizi oldukca gergin yapiyor.
Soyle ki, esime hep dikkatli.olmasini soyledigim halde bebegi kaldirirken kafasini lambaya carpma,koltuktan dusurmenin kiyisindan donme,yada bana birseyi uzatirken cocugun kafasina carpma..gibi hadiseler oldu.. ve ben hic birinde kendime hakim olup da sakin kalamadim. Esime bagirdim o an. Kucagimda aglamaktan katilmak.uzere olan bi bebek,kipkirmizi olmus nefessiz kalcak diye korktugum... Biliyorum o da isteyerek yapmiyor cani babasinin da yanmistir elbet ,uzulmustur.. Biliyorum ben de yapabilirim bunlari belki bilmeden,o.bana bagirsa uzulurum.. Ama o an kendime hakim olamiyorum. Cocuk zaten bu aralar yine cildirma halinde buyume atak doneminde midir nedir. Dun de basini avizeye carpinca iyce zivanadan ciktm.. ve bagirdim kotu seyler de dedim..Esim o dakikadan beri bebekle ilgilenmiyo ,ben zarar veriyorum al.kendin bak ilgilen diyo falan. Benle de konusmuyo küstu..Ve isi de zor ,is kazasi riski yuksek bir iste calisiyor,kafasi dolu oldugundan dikkatsizliginden basina birsey gelecek diye de korkuyorum aslinda..
Siz nasil basa cikiyosunuz boyle durumlarla kizlar? Sakin kalabiliyo musunz? Oneriniz var mi bana?